Οι ζωές μας κατακλύζονται από τα τελεσίγραφα και τις προσταγές του κράτους, του κεφαλαίου και του πολιτισμού τους.
Στα εργασιακά κάτεργα που αναγκαζόμαστε να πουλάμε την εργατική μας δύναμη για να επιβιώσουμε, τα τελεσίγραφα των αφεντικών είναι η φωνή της καπιταλιστικής ανάπτυξης με κάθε κοστος. Η φωνή της νεοφιλελεύθερης επέλασης, η φωνή των δολοφονικών προθέσεων της εργοδοσίας που σακατεύει τα σώματα μας με εντατικοποιημένα ωράρια, κατάργηση των κυριακάτικων αργιών, ανασφάλιστη εργασία, ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας, απολύσεις και εκβιασμούς.
Στα σχολεία και τις σχολές μας οι προσταγές του κράτους και του κεφαλαίου είναι οι φωνές της πειθαρχίας στην βαρβαρότητα της εποχής μας, είναι η αφήγηση της προδοτικής ιστορίας της υποταγής στους ισχυρούς, είναι οι φωνές των εθνικισμών και τις μισαλοδοξίας, της διαγραφής από την μνήμη καθε στιγμής του κοινωνικού πολέμου. Στόχος τους είναι η δημιουργία μιας νέας γενιάς πειθαρχημένων σκλάβων, πάντα πρόθυμων να μπούνε στην γραμμή της καπιταλιστικής παραγωγης χωρίς συνείδηση του ρόλου τους. Χωρίς ίχνος ουσιαστικής γνώσης για την ιστορία των αγώνων και των εξεγέρσεων απέναντι στα κράτη και τις εξουσίες τους. Έχοντας αποδεχτεί την ειρηνική τους συνύπαρξη με όσους ευθύνονται για την φτώχεια, την εξαθλίωση, τους πολέμους. Έχοντας αποδεχτεί ότι ο αγώνας είναι μάταιος και ο καπιταλισμός είναι ο νικητής της ιστορίας.
Στις γειτονίες όπου ζούμε και αγωνιζόμαστε, είτε αυτές λέγονται Εξάρχεια είτε όχι. Τα τελεσίγραφα του κράτους μας βρίσκουν σε αμφιθέατρα και καταλήψεις, σε διαδηλώσεις και συνωμοτικά ραντεβού. Τα τελεσίγραφα τους μιλάνε την γλώσσα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, της αστυνομικής καταστολής, της οργανωμένης και συντονισμένης κρατικής προπαγάνδας μέσω των Μ.Μ.Ε, της κανονικότητας τους που είναι γεμάτη με δόσεις βίας για όποιον δεν χωράει σε αυτήν.
Τα τελεσίγραφα τους είναι η άλλη όψη της κρατικής τρομοκρατίας. Είναι τα γκλομπ που σπάνε κεφάλια περαστικών στα Εξάρχεια, είναι οι εικόνες των προσφύγων να μπάινουν περικυκλωμένοι από μπάτσους μέσα στα λεωφορεία με προορισμό την κόλαση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, είναι τα σεξιστικά σχόλια και οι απειλές σεξουαλικής βίας σε όποιον δεν είναι αρεστός στους ΜΑΤατζίδες, είναι οι δεκάδες εισβολές σε καταλήψεις και δομές αγώνα, είναι η στρατιωτική κατοχή μιας ολόκληρης γειτονιάς από την πλέμπα των αστυνομικών- κανίβαλων, είναι οι παρακολουθήσεις αγωνιστών με κοριούς και κρυφές κάμερες, είναι οι απαγωγές συντρόφων και συντροφισσών κάτω από τα σπίτια τους, είναι η αντιτρομοκρατική εκστρατεία του κράτους ως απαραίτητο συστατικό στην εφαρμογή του δόγματος νόμος και τάξη.
Αυτά και πολλά ακόμα αποτελούν μερικά κομμάτια που αποτυπώνουν μια κεντρική πολιτική στρατηγική του κράτους. Να διεξάγει έναν ολοκληρωτικό πόλεμο στο αναρχικό κίνημα με στόχο την εξόντωση του πριν εκφραστεί η κοινωνική δυσαρέσκια στον δρόμο. Οι εξουσιαστές γνωρίζουν ότι το αναρχικό κίνημα έχει την δυνατότητα να λειτουργήσει ως πυροκροτητής στους κοινωνικούς αγώνες. Βλέπουν ότι οι φλόγες των εξεγέρσεων εξαπλώνονται σε κάθε γωνία του κόσμου. Ότι οι κοινωνικές και ταξικές ανισότητες που αποτελούν στην ουσία τις ατμομηχανές του καπιταλισμού γίνονται μια ασφυκτική θηλιά στον λαιμό του. Είναι κοινή παραδοχή πλέον ότι βρισκόμαστε σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη ιστορική καμπή. Τα πρόσωπα που βρίσκονται μέσα στα κέντρα της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας το γνωρίζουν αυτό καλά. Αποτελεί κομμάτι των συζητήσεων τους κατά την διάρκεια των συναντήσεων τους σε διεθνείς συνόδους και οργανισμούς. Μέσα από διάφορους τίτλους, πολιτικοί, οικονομολόγοι, αναλυτές, αναζητούν διαρκώς τρόπους να σταθεροποιήσουν ένα πολιτικό και οικονομικό σύστημα που βυθίζεται σε μια όλο και μεγαλύτερη κρίση.
Για αυτό και η ολομέτωπη επίθεση στο αναρχικό κίνημα πρέπει να ειδωθεί ως μια μάχη πολιτικής επιβίωσης, ως ένας σκληρός αγώνας για την κατοχύρωση της ύπαρξη μας. Ως ένας απελευθερωτικός πόλεμος με επαναστατική προοπτική.
Με την χάραξη στρατηγικών και τακτικών με βασικό παρονομαστή την οργάνωση και την σύγκρουση σε όλα τα κοινωνικά και πολιτικά πεδια των μαχών,
Με την κατανόηση της ιστορικότητας του κινήματος που ανήκουμε, των μαχών που έχει δώσει μέσα στα χρόνια, το αίμα που έχουν χύσει δεκάδες αγωνιστές/ριες στον αγώνα για την ατομική και συλλογική απελευθέρωση. Την κατανόηση που μας οπλίζει με αποφασιστικότητα να μην είμαστε εμείς οι φορείς της ήττας, της παραίτησης, του συμβιβασμού, αλλα αυτοί που θα σηκώσουν τα λάβαρα της αντίστασης και της εξέγερσης, τα λάβαρα του βίαιου κοινωνικού πολέμου στα μετόπισθεν των μητροπόλεων.
Τα τελεσίγραφα επιστρέφονται…
Γιορτάζουμε κι εμείς την επιστροφή στην κανονικότητα. Ζούμε πια σε μία κανονική χώρα και πλέον τοποθετούμε τους μηχανισμούς μας κανονικά. Ευχαριστούμε θερμά τον υπουργό προπο Μ.Χ. για τη συνεισφορά του στη διεύρυνση του αγώνα μας. Η αλήθεια είναι ότι οι δηλώσεις του είναι πιο εμπρηστικές από τις φωτιές μας. Πέρα από το γελοίο του πράγματος πάντως, όταν ο πολέμιος μας είναι ένας τέτοιος ελεινός καιροσκόπος που ξεκίνησε από “Σοσιαλιστής” για να καταλήξει ο υπουργός σύμβολο του κράτους καταστολής της δεξιας, κάθε του κουβέντα και κίνηση εναντίον μας καταλήγει μεγάλο μας πλεονέκτημα.
Σαν μια πρώτη απάντηση στο τελεσίγραφο του Χρυσοχοίδη αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τις παρακάτω εμπρηστικές επιθέσεις :
- Στην μαρίνα του Αλίμου τοποθετώντας εμπρηστικούς μηχανισμούς σε πάρκιγκ πολυτελών σκαφών αναψυχής, επιτεθήκαμε συμβολικά στην προνομιακή διασκέδαση της οικονομικής ελίτ. Κατά την επίθεση λήφθηκαν όλες οι προφυλάξεις ώστε να μην κινδυνέψει άνθρωπος. Θελήσαμε με την ενέργεια αυτή να εκφράσουμε την οργή μας απέναντι σε αυτούς που ζουν και διασκεδάζουν μέσα στον μικρόκοσμό τους εκμεταλλευόμενοι τους εξ ορισμού αποκλεισμένους από την πολυτέλεια που απολαμβανουν. Αδιαφορούν για τη δυσαναλογη επιβάρυνση που προκαλούν στο φυσικό κόσμο όσο αδιαφορούν και για την καταπίεση που προκαλεί το ταξικό σύστημα από το οποίο ευνοούνται. Η χλιδή τους είναι βαμμένη με αίμα και αξίζει να χαθεί στις φλόγες της εξέγερσης.
- Σε όχημα εταιρίας σεκιούριτι στο Περιστέρι, καθώς οι σεκιουριτάδες αποτελούν την προεικόνιση της ιδιωτικής αστυνομίας του νεοφιλελεύθερου μέλλοντος.
- Στην καφετέρεια – ζαχαροπλαστείο του διευθυντή του γραφείου τύπου της Ν.Δ Νίκο Ρωμανό, τα στελέχη και οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας πρέπει να ξέρουν ότι η κρατική βία που προκαλούν με τις πολιτικές τους θα επιστραφεί.
- Στο σπίτι του αστυνομικού συντάκτη του newsit Θεωδόση Πάνου, όσοι αποτελούν την φωνή της καταστολης και διαμορφώνουν την κρατική προπαγάνδα βρίσκονται εκτεθημένοι και τα σπίτια τους είναι γνωστά.
Αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους
Αλληλεγγύη στις καταλήψεις και τις δομές αγώνα που δέχονται κατασταλτικές επιθέσεις
Αλληλεγγύη στον αναρχικό απεργό πείνας Κώστα Σακκά.
Η αναρχία θα ζήσει
Ομάδες διασποράς της Ανομίας
Πρωτότυπη δημοσίευση 18/12/2019
via athens.indymedia.org