Ξημερώματα Δευτέρας 12 Μάρτη πραγματοποιήθηκε κατασταλτική επιχείρηση εναντίον τριών καταλήψεων στην Αθήνα. GARE και Ζαΐμη 11 στα Εξάρχεια και Ματρόζου 45 (όπου και συλλαμβάνονται 12 άτομα) της κοινότητας καταλήψεων Στέγης και Αγώνα Κουκακίου. Λίγες μέρες μετά οι καταλήψεις GARE και Ζαίμη 11, ανακαταλαμβάνονται. Οι εκκενώσεις αυτές αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου κατασταλτικού σχεδίου που προβλέπει στρατηγικές εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων , ερχόμενες παράλληλα να συμπληρωθούν στις πρόσφατες παρακρατικές/ φασιστικες επιθέσεις απέναντι στις δομές και τον κόσμο του αγώνα (με πιο πρόσφατες Libertatia, ΕΚΧ σχολείο, Φαβέλα, Εμπρος).
Η ανάπτυξη είναι λεηλασία
Δεν είναι τυχαίο πως οι συγκεκριμένες καταλήψεις βρίσκονται σε γειτονιές του κέντρου της Αθήνας στις οποίες επιχειρείται ο πολεοδομικός εξευγενισμός, γειτονιές οι οποίες υποβαθμίζονται ώστε να αγοραστούν μεγάλα τους κομμάτια σε χαμηλές τιμές και εν συνεχεία να αποδώσουν τα μέγιστα οικονομικά οφέλη για τους αγοραστές από την επερχόμενη αναβάθμισή της περιοχής. Η κερδοφορία του εξευγενισμού θα περάσει πάνω από τις ζωές και την καθημερινότητα όσων ζουν και δραστηριοποιούνται στις περιοχές αυτές καθώς μην μπορώντας να ανταπεξέλθουν οικονομικά στις δυσβάσταχτες χρηματικές απαιτήσεις, θα αναγκαστούν σε μετατόπιση και τη θέση τους θα πάρουν τα airbnb, τα εναλλακτικά μαγαζιά, οι οικονομικά δυνάμενοι.
Στα πλάνα της καπιταλιστικής επέλασης τα εμπόδια πρέπει να ισοπεδωθούν: όποιος δεν μπορεί να ανταποκριθεί να οδηγηθεί σε φυγή, όποιος έχει αντίρρηση να κατασταλεί, οι καταλήψεις να εκκενωθούν, ο εσωτερικός εχθρός να παταχθεί. Γιατί στο περιβάλλον ανάπτυξης με επιχειρηματική δραστηριότητα, ιδιωτική πρωτοβουλία και επενδύσεις , η ομαλότητα διασαλεύεται από την έμπρακτη αμφισβήτηση της ιδιοκτησίας, από την οικοδόμηση κοινοτήτων αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, από τον συνεχή πολύμορφο αγώνα ενάντια στη λεηλασία της ζωής.
Την απαιτούμενη κανονικότητα θα έρθει να εξασφαλίσει η κυβέρνηση, η οποία πρέπει να φανεί αντάξια τόσο των απαιτήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των θεσμών, όσο και εγγυητής της τάξης και της ασφάλειας στο εσωτερικό της χώρας και ταυτόχρονα να αποδομήσει το βασικό επιχείρημα της αντιπολίτευσης περί μη ελέγχου της νομιμότητας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι δηλώσεις Τόσκα που διαρρηγνύει τα ιμάτια του πως θα πατάξει την ανομία ζητώντας από την αστυνομία συλλήψεις αναρχικών.
Πολεμώντας τον εσωτερικό εχθρό
Βασικό εργαλείο σε αυτή την κατεύθυνση η πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα «θεωρία των δύο άκρων» , που αφήνει στο σκοτάδι την πραγματικότητα και έρχεται να εξισώσει την επίθεση στους καταπιεσμένους, τους μετανάστες, τους τοξικοεξαρτημένους, τους αγωνιστές, τους ομοφυλόφιλους και όποιον και όποια δε χωράει στις κυρίαρχες νόρμες, με την επίθεση στο κράτος, το κεφάλαιο και την εξουσία. Έρχεται να εξισώσει το δίκιο του ισχυρού, τον κανιβαλισμό, τη μισαλλοδοξία και το φασισμό με τον αγώνα για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας ισότητας αλληλεγγύης και ελευθερίας. Έτσι οικοδομείται η κυριαρχία της δημοκρατίας μέσω του φόβου, όπου η μόνη αποδεκτή βία είναι η κρατική, και η αντιμετώπιση των φασιστών από το κράτος γίνεται κατά το δοκούν, πότε χρησιμοποιώντας τους για να κάνουν την βρώμικη δουλειά, και πότε με το γάντι απευθυνόμενοι στην ακροδεξιά δεξαμενή ψηφοφόρων, σύμφωνα με τις πολιτικές σκοπιμότητες της εκάστοτε συγκυρίας και με τον πολιτικό μανδύα κάθε κυβέρνησης. Θεωρία που τελικά, όχι μόνο αγνοεί την ιστορική πραγματικότητα και ιδεολογική συγκρότηση των κινημάτων, αλλά εξυπηρετεί στην ανάδειξη της δημοκρατίας ως τη μόνη βιώσιμη λύση, και την ύπαρξη του κράτους και του κεφαλαίου ως αναγκαίους ρυθμιστές της ζωής.
Στην κατεύθυνση της επιχειρούμενης αποδυνάμωσης του αγώνα και αποπολιτικοποίησης των περιεχομένων του, προστίθεται η ρητορική που θα υιοθετηθεί από κύκλους της κυβέρνησης με την υποβοήθηση των γνωστών λασπολόγων των ΜΜΕ σχετικά με τον διαχωρισμό των αναρχικών σε «καλούς» και «κακούς» σύμφωνα με τα εργαλεία και τις επιλογές αγώνα. Στοχεύοντας πως η στρατηγική αφομοίωσης και όπου αυτή δεν βρίσκει έδαφος, η βίαιη καταστολή, θα οδηγήσουν σε διάσπαση και κατακερματισμό, και πως η εξόντωση του αναρχικού χώρου θα επέλθει αναίμακτα και αθόρυβα από τις ενδοκινηματικές αντιπαραθέσεις, λύνοντας τα χέρια της καταστολής. Ή πως τουλάχιστον, ο αναρχικός χώρος θα οδηγηθεί στην εσωστρέφεια και την ενασχόληση με ζητήματα καταστολής και αλληλεγγύης αυστηρά στο εσωτερικό του.
Ενάντια στην ιδιοκτησία
Οι καταλήψεις λειτουργούν αντιπαραθετικά στην ατομική ιδιοκτησία, σε ένα κόσμο που σε θέλει πειθήνιο και εργατικό με στόχο την απλή επιβίωση, αποτελώντας μια άμεση κριτική στο εσωτερικό της κοινωνίας, μιας κοινωνίας που έχει γαλουχηθεί με τον ατομισμό και το αλληλοφάγωμα, τοποθετώντας τη συλλογική ζωή σε δεύτερη μοίρα, οδηγώντας στον συμβιβασμό και την παραίτηση. Ο καπιταλισμός και η παντοδυναμία του τίθενται σε αμφισβήτηση. Σε έναν κόσμο εξαθλίωσης, φτώχειας, που μυρίζει αργό θάνατο και δυστυχία, οι καταλήψεις λειτουργούν σαν αναχώματα. Τη στιγμή που τα πάντα μεταφράζονται σε εμπορεύματα, και κοστολογούνται, το νερό, η στέγη , η τροφή, η κοινωνικοποίηση, η ψυχαγωγία, οτιδήποτε βασικό για την ζωή, που οι πόλεις ασφυκτιούν από αδιέξοδα και φτώχεια, η επιλογή της κατάληψης δεν μπορεί παρά να λειτουργεί σαν μια ανάσα μέσα στην τοξικότητα. Αδιαμεσολάβητα, πέρα από νόρμες και καλούπια, οι καταλήψεις αποτελούν εικόνες από το μέλλον, εικόνες ενός κόσμου που στην κορυφή του τοποθετεί την ελευθερία.
Η θέση μας
Εμείς από την πλευρά μας ως αναρχικές και αναρχικοί, ως κομμάτια του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος, ως άτομα εν τέλει που έχουμε πάρει σαφή θέση στον ταξικό και κοινωνικό πόλεμο δεν μπορούμε παρά να επιλέγουμε το εργαλείο της κατάληψης, προωθώντας τα δικά μας νοήματα, οργανώνοντας τους αγώνες μας και την καθημερινότητά μας. Η κατάληψη σαν εργαλείο επιλέγεται ιστορικά στον ελλαδικό αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο από διάφορα και πολιτικά ετερόκλητα κομμάτια του, αποτελώντας δομικό στοιχείο στο μωσαϊκό αγώνα. Οι χώροι αυτοί αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια μας συνδεδεμένα στενά με την ευθεία ρήξη με το υπάρχον συμπυκνώνοντας ποικίλα και σύνθετα πολιτικά και κοινωνικά νοήματα και ζητούμενα, επικοινωνώντας επί της ουσίας την ύπαρξη εστιών αγώνα απέναντι στον κόσμο της εκμετάλλευσης. Οι άνθρωποι στις καταλήψεις ζουν και αγωνίζονται. Πρόκειται για χώρους αντικουλτούρας, αμφισβήτησης και άρνησης του κυρίαρχου τρόπου δόμησης των ζωών μας, χώρους κινηματικής εξέλιξης και πολιτικής δουλειάς στην κατεύθυνση της καταστροφής του κράτους και του κεφαλαίου και της οικοδόμησης του κόσμου της ελευθερίας, συμπυκνώνοντας όλα εκείνα που είμαστε, όλα εκείνα που προτάσσουμε μαχόμενοι ανυποχώρητα. Είναι με άλλα λόγια χώροι αντίστασης, αυτοοργάνωσης, αλληλεγγύης, διάχυσης των αναρχικών/αντιεξουσιαστικών προταγμάτων. Ένα μέσο εν τέλει να επαναορίσουμε, και αυτή τη φορά με τους δικούς μας όρους, την ίδια μας της ζωή.
Ενάντια στις κατασταλτικές επιλογές του κράτους
Δύο κόσμοι συγκρούονται. Ο κόσμος του αγώνα και της ελευθερίας με τον κόσμο του ολοκληρωτισμού και της υποταγής. Το στοίχημα από τη μεριά της κυριαρχίας είναι ξεκάθαρο: Η αλληλεγγύη θα γίνει θεσμικά ορισμένη φιλανθρωπία και κοινωνικό πρόγραμμα ή θα ποινικοποιηθεί, οι καταλήψεις και οι χώροι αγώνα θα γίνουν εναλλακτικά διασκεδαστήρια ή θα γκρεμιστούν, τα κεφάλια θα σκύψουν ή θα σπάσουν, οι αναρχικοί θα γίνουν ειρηνικοί διαμαρτυρόμενοι ή φυλακισμένοι και διωκόμενοι και η αναρχία θα γίνει υποκουλτούρα προς κατανάλωση ή θα πολεμηθεί μέχρις εσχάτων.
Απέναντι στον καπιταλιστικό βόθρο που ξερνά πάνω μας το κράτος και το κεφάλαιο, απέναντι στον έλεγχο και την καταστολή που καθημερινά βιώνουμε οι εκμεταλλευόμενοι αυτού του κόσμου , απέναντι στις ανταγωνιστικές σχέσεις, απέναντι στην μισθωτή σκλαβιά, απέναντι σε όλα αυτά, να προτάξουμε την διαρκή μάχη για συλλογική ζωή, συντροφικά, πολύμορφα και από τα κάτω.
Να προτάξουμε την καταστροφή αυτού του κόσμου και τη δημιουργία ενός άλλου, την κατάργηση της ιδιοκτησίας και της εκμετάλλευσης, την αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων. Να προτάξουμε τον αγώνα, την εξέγερση, την επανάσταση.
Την ελευθερία, την αναρχία, τη ζωή.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΩΝ ΕΚΚΕΝΩΣΕΩΝ
ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ
αναρχικό – αντιεξουσιαστικό στέκι ΑΤΑΚΤΟΝ
(Άστιγγος 100 κ Κανακάρη Ρούφου)
atakton@espiv.net
atakton.espivblogs.net
