Ανάληψη ευθύνης για την εμπρηστική επίθεση στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στον Ασπρόπυργο.
Ξημερώματα Δευτέρας 11/2 ανεβήκαμε στον πρώτο όροφο του κτηρίου και περιλούσαμε με αρκετά λίτρα βενζίνης, συνεπικουρούμενα από 8 γκαζάκια, το εσωτερικό των γραφείων της Χρυσής Αυγής στον Ασπρόπυργο (Τ.Ο. Δυτικής Αττικής), προκαλώντας σε αυτά εμφανείς υλικές ζημιές. Με αυτή την ενέργεια θέλουμε να συνεισφέρουμε στην πληθώρα αντιφασιστικών κινήσεων του ταξικού κινήματος και στο κύμα επιθέσεων σε όλη την Ελλάδα που οδηγούν τη μία μετά την άλλη τις γιάφκες της Χ.Α. να σβήνονται από το χάρτη.
Συγκεκριμένα, το τερέν του Θριασίου πεδίου αποτελεί για καιρό πρόσφορο έδαφος για τη Χ.Α., η οποία ανοίγοντας τα τοπικά γραφεία του Ασπροπύργου το 2012 και αποσπώντας αυξημένα ποσοστά στις εκλογικές αναμετρήσεις που ακολούθησαν, επιχείρησε να συντηρήσει ένα ναζιστικό-φασιστικό “κάστρο” με κομβικό ρόλο και για τις γύρω περιοχές. Τα γραφεία στη Μάνδρα και στα Μέγαρα που άνοιξαν στη συνέχεια λειτούργησαν επικουρικά και με κοινό στελεχιακό δυναμικό.
Αξιοποιώντας ένα σύνθετο πλέγμα κοινωνικών/πολιτικών σχέσεων που αποτελούνταν από την ασυλία της τοπικής αστυνομίας, το αβαντάρισμα από τα τοπικά ΜΜΕ, τους φιλικά προσκείμενους ρατσιστικούς τοπικούς συλλόγους, το χουντικό δήμαρχο της περιοχής Ν. Μελετίου και τη ζεστή φιλοξενία της παράταξής του «Ασπρόπυργος Ώρα Ευθύνης», οι ναζί-φασίστες της Χ.Α. εγκαταστάθηκαν στην περιοχή και τρύπωσαν στις γειτονιές του εργατόκοσμου.
Οι αντεργατικές πολιτικές της ντόπιας αστικής τάξης και των ευρωατλαντικών συμμάχων τους, οι πολυδιαφημιζόμενες επενδύσεις στην περιοχή, η “ανάπτυξη” του κεφαλαίου που αναπνέει με τη στήριξη του αντιπρολεταριακού κρατικού νομικού οπλοστασίου και τις φασιστικές ομάδες κρούσης ως βραχίονα, η αίσθηση απελπισίας που γεννά η κρίση, η απαξίωση του βίου του κόσμου του μεροκάματου, η γκετοποίηση-περιθωριοποίηση-εξόντωση προσφύγων/μεταναστών, οι “αντι-ρομά” πολιτικές και η στοχοποίηση της φτωχολογιάς για το φαινόμενο της «εγκληματικότητας» και όχι του καπιταλιστικού συστήματος που γεννάει αδικίες, διακρίσεις, αδιέξοδα, έκαναν τον Ασπρόπυργο το ιδανικό έδαφος για να φυτευτούν οι σπόροι του ναζισμού-φασισμού. Έτσι λοιπόν οι καπετάνιοι του Noor 1, οι μαφιόζοι, προστάτες της νύχτας και εκτελεστές συμβολαίων, οι ντήλερς όπλων, οι μπράβοι των εφοπλιστών και οι ξεπλένηδες των επιχειρηματιών, συστήθηκαν στην τοπική κοινωνία ως οι σωτήρες που «θα προσφέρουν υπηρεσίες ενάντια στην εγκληματικότητα». Και παρουσιάστηκαν στους βιομήχανους/επιχειρηματίες/εργολάβους/ντόπιους τσιφλικάδες, ως τα μπράτσα που θα συνετίσουν, θα πειθαρχήσουν και θα τιμωρήσουν τους ντόπιους και μετανάστες προλετάριους της περιοχής.
Το αποτέλεσμα; Από το 2012 πάνω από 70 καταγεγραμμένες επιθέσεις σε μετανάστες εργάτες της περιοχής, με κλιμάκωση τη χρονιά που ακολούθησε από τον Αύγουστο του 2016 και μετά. Τα σπίτια τους, τα χωράφια, οι γειτονιές, οι αποθήκες, τα βουνά της περιοχής, έγιναν οι πιο αφιλόξενοι τόποι κυρίως για ανθρώπους προερχόμενους από το Πακιστάν. Οι παλικαράδες που έκαναν τα λιντσαρίσματα καθοδηγούμενοι από τις προτροπές του Η. Κασιδιάρη «να ξεφορτωθούν τα ανθρώπινα σκουπίδια» και την “ιδεολογική κατήχηση” από τα κεφάλια των τοπικών γραφείων (Γιαννόγκωνα, Κουράκο, Αντωνόπουλο, Κύρογλου, Μαυρίδη, Ρακοβίτη), απολάμβαναν πλήρη αστυνομική ασυλία μέχρι τον Οκτώβρη του 2017 που ασκήθηκαν κάποιες διώξεις και αφού μέχρι τότε φωτογραφίες με σακατεμένα σώματα μεταναστών είχαν κάνει πολλάκις το γύρο του διαδικτύου.
Οι μεμονωμένες διώξεις που ακολούθησαν -τους οποίους η Χ.Α. “άδειασε” στη συνέχεια και οι αρχές αποσύνδεσαν από την οργάνωση, η συγκυρία που δεν ευνοούσε τις εξάρσεις αφού συνέπεσε με την εξέλιξη της δίκης του ναζιστικού-φασιστικού κόμματος και την προσωρινή ελαχιστοποίηση των βίαιων επιθετικών ενεργειών με τη σφραγίδα της οργάνωσης, οι πιέσεις που ασκήθηκαν από τον κόσμο του αγώνα με συγκεντρώσεις/παρεμβάσεις στην περιοχή, με επιθέσεις στα τοπικά γραφεία και σε στελέχη της Χ.Α., ο φόβος που δημιουργήθηκε στο φασιστικό στρατόπεδο με τη δημοσιοποίηση ονομάτων και στοιχείων τους, η υποστελέχωση των τοπικών της οργανώσεων, η αποχώρηση βουλευτών και υποστηρικτών της και η μείωση της χρηματοδότησης, οδήγησε σε “αποστράτευση” και κατ’ επέκταση σε αποκλιμάκωση της «στρατηγικής της έντασης» που είχε επιλεχθεί και για τη συγκεκριμένη περιοχή.
Οι παραπάνω αιτίες που έχουν στριμώξει το ναζιστικό κόμμα δεν ισχύουν μόνο για την τοπική του δράση στον Ασπρόπυργο. Οι νέες συνθήκες ωθούν την ηγεσία του στην ανάγκη αναζήτησης της κατάλληλης τακτικής: α. για ελιγμούς από τις εκκρεμότητες με το νόμο και την τάξη (των αφεντικών τους) ώστε να ξανανοίξει και η οικονομική κάνουλα του κοινοβουλίου, β. για τη διατήρησή τους στην κεντρική πολιτική σκηνή ως ισάξιους παίχτες και διεκδικητές της αστικής εξουσίας και γ. για τη συνέχιση της 30χρονης πορείας τους στα πεζοδρόμια της φασιστικής-αντιπρολεταριακής βίας, που είναι το συστατικό στοιχείο του τρόπου που αποκτούν πολιτική ισχύ-επιρροή, που συντηρούν το μύθο τους και το απαραίτητο μέσο για την προσπάθεια τρομοκράτησης όσων σηκώνουν ανάστημα ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Η έξαρση λοιπόν του εθνικισμού με αφορμή το «Μακεδονικό», τις προσπάθειες ηρωοποίησης του εθνικιστή Κατσίφα και το «προσφυγικό», σε συνδυασμό με τις εκλογικές επιτυχίες της ακροδεξιάς διεθνώς, αποτελούν το έδαφος πάνω στο οποίο η Χρυσή Αυγή θα προσπαθήσει να ξαναχτίσει τα κάστρα της, αν δεν μας βρει απέναντί της ενωμένους και αποφασισμένους.
Επειδή το κύριο προπαγανδιστικό όχημα της Χ.Α. σήμερα είναι τα λεγόμενα «εθνικά θέματα» και η υποτιθέμενη συνεπής στάση της απέναντι στους «ανθέλληνες», «εθνοπροδότες», που «ξεπουλάνε την πατρίδα, τη Μακεδονία, το Αιγαίο» κτλ. Επειδή τους τελευταίους μήνες προσπάθησε να διεισδύσει μέσα σε κάποια σχολεία και να πυροδοτήσει μια σειρά καταλήψεων με κεντρικό σύνθημα το «η Μακεδονία είναι ελληνική». Επειδή μέσα από τα εθνικιστικά συλλαλητήρια ξεπήδησαν αυτοί που έκαψαν την κατάληψη Libertatia, έκαναν επανειλημμένες επιθέσεις στον ΕΚΧ Σχολείο, σε χώρους του αγώνα, μέχρι και τη δολοφονική απόπειρα με βόμβες μολότοφ σε σπίτι οικογένειας Ιρακινών μεταναστών. Επειδή με τη συνθηματολογία της Χ.Α. στο στόμα και τις σφαίρες της στο όπλο του, ο χρυσαυγίτης Δ. Κουρής σκότωσε το ξημέρωμα της 26ης Νοέμβρη 2018 τον Αλβανό εργάτη Petrit Zifle στη Λευκίμμη της Κέρκυρας. Επειδή δεν πρέπει να αφήσουμε να ξαναγίνουν οι μαθητές το όχημα για να ξεπλυθούν πολιτικά οι δολοφόνοι του Π. Φύσσα και του Σ. Λουκμάν, οφείλουμε να αντιτάξουμε συγκροτημένα τα πολιτικά μας όπλα εναντίον τους. Υπενθυμίζοντας λοιπόν -ξανά και ξανά- πως αυτοί που διαλαλούν την έγνοια τους για την πατρίδα, είναι αυτοί που υμνούν το φασίστα Μουσολίνι και τις στρατιές του, είναι αυτοί που στέκονται προσοχή μπροστά στα φαντάσματα του Χίτλερ και τα τάγματά του που εκτέλεσαν χιλιάδες κομμουνιστές, αγωνιστές, Εβραίους σε κάθε γωνιά αυτού του τόπου και λεηλάτησαν ότι βρήκαν μπροστά τους στην Ελλάδα την περίοδο της Κατοχής. Είναι αυτοί που συμπλέοντας με ακαδημαϊκούς αναθεωρητές ξεπλένουν την ιστορία των συνεργατών των ναζί, των ταγματασφαλιτών, των δοσίλογων, των παρακρατικών οργανώσεων των μετεμφυλιακών χρόνων, των χουντικών και κατ’ επέκταση των αστικών πολιτικών δυνάμεων που τους γέννησαν και τους ανέθρεψαν. Γιατί δεν είναι τυχαίο ότι την ίδια στιγμή που λένε ότι κάνουν πολεμική στους «ξενόδουλους πολιτικούς», στο «ξεπούλημα της χώρας» κ.ά., κάνουν παράλληλα “διαφημιστικές καμπάνιες” και στέλνουν προσκλητήρια σε διεθνή μονοπώλια για να ξεκινήσουν έρευνες για υδρογονάνθρακες, για συμμετοχή σε υπό κατασκευή αγωγούς ενέργειας, για εκμετάλλευση κοιτασμάτων φυσικού αερίου, για εξόρυξη πετρελαίου. Με λίγα λόγια για παραχώρηση του «εθνικού πλούτου» σε «όποιον πλειοδοτήσει στους διεθνείς διαγωνισμούς» όπως λέει και ο “Μακεδονομάχος” Η. Κασιδιάρης.
Επειδή η επίκληση στο «έθνος που ενώνει» και η εναντίωση στην «ταξική πάλη που διχάζει» επί της ουσίας προσπαθεί να συσκοτίσει τη διαχωριστική γραμμή κεφαλαίου-εργασίας, τα διαφορετικά συμφέροντα προλετάριων-αστικής τάξης, τη σύγκρουση προλεταριακής-αστικής πολιτικής, τη μάχη ανάμεσα σε αυτούς που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο και στις μειοψηφίες που ιδιοποιούνται το μεγαλύτερο μέρος του. Επειδή η Χ.Α. προσπαθεί να στήσει παγίδες στην τάξη μας, κρύβοντας την εκμετάλλευση κάτω από το «εθνικό συμφέρον» που για τους σημαιοφόρους του καπιταλισμού συνενώνει τους εργάτες με τους εφοπλιστές, τις εργάτριες με τους βιομήχανους, τον κόσμο της εργασίας με τον κόσμο του κεφαλαίου… Έχουμε καθήκον, κάθε φορά που ακούγεται ότι «η ψήφος στη Χ.Α. είναι ταξική ψήφος», ότι «οι φτωχοί ψηφίζουν Χ.Α.» να υπενθυμίζουμε προς εχθρούς και φίλους, προς ταξικούς προδότες και ταξικά αδέρφια, ότι τους σκοπούς που έχει η Χ.Α. για τους προλετάριους που αγωνίζονται, τους δείχνει κάθε στιγμή που παραμερίζει την “αντιμνημονιακή” φλυαρία της και αποκαλύπτεται ως αυτό που είναι: τρομοκρατία και δικτατορία του μεγάλου κεφαλαίου. Όπως όταν επιτέθηκαν στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο Πέραμα (12/9/13) προασπίζοντας έτσι τα συμφέροντα εφοπλιστών και εργολάβων της Ζώνης. Όπως όταν επιτέθηκαν έξω από τα γραφεία τους στον Ασπρόπυργο (13/6/15) στη μηχανοκίνητη πορεία για τους 4 νεκρούς εργάτες από τα ΕΛ.ΠΕ. Όπως όταν έκαναν τους μπράβους για την εργοδοσία MARKET IN και επιτέθηκαν σε απεργιακή συγκέντρωση (14/12/17) την περίοδο που οι εργαζόμενοι του πρώην “Καρυπίδη” διεκδικούσαν τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας τους. Όπως όταν δημιούργησαν απεργοσπαστική ομάδα και στη συνέχεια εργοδοτικό αντι-σωματείο στις προβλήτες της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, την περίοδο που οι εργαζόμενοι αγωνίζονται για συλλογικές συμβάσεις εργασίας, με αυξήσεις και συγκροτημένα δικαιώματα. (Άραγε η παρουσία των χρυσαυγιτών στη συνέχεια στην πρεσβεία της Κίνας, ήταν για να δεχτούν τα συγχαρητήρια για την περιφρούρηση των συμφερόντων της;). Όπως όταν δύο Πακιστανοί εργάτες στις 8/2/19 διεκδίκησαν τα δεδουλευμένα τους και ακολούθησε ο ξυλοδαρμός τους από το χρυσαυγίτη εργοδότη και την παρέα του στη Λάρισα. Τη θέση της η Χ.Α. για τους προλετάριους τη δημοσιοποιεί κάθε στιγμή που ψηφίζει αντεργατικούς νόμους ή καταθέτει ερωτήσεις στο αστικό κοινοβούλιο προς όφελος εφοπλιστών και επιχειρηματικών ομίλων.
Επειδή στη δίκη που εξελίσσεται εδώ και 4 χρόνια, οι συνήγοροι υπεράσπισής τους προσπαθούν να μετατρέψουν τα «τάγματα εφόδου» από θύτες σε θύματα, να εξισώσουν τη ναζιστική βία με πολιτικές οργανώσεις κομμουνιστών και αναρχικών, να παρουσιάσουν ως “πολιτική σκευωρία” τα χαλινάρια που τους τράβηξαν προσωρινά οι αστικές πολιτικές δυνάμεις μέχρι να τους ξαναμολήσουν πάνω μας. Επειδή το αστικό δικαστήριο δεν θα βγάλει ποτέ απόφαση που να καταδικάζει το αστικό πολιτικό σύστημα, τα ΜΜΕ του, τους επιχειρηματίες του, που διαφήμισαν, χρηματοδότησαν, πριμοδότησαν και έθρεψαν μια ναζιστική γκρούπα. Επειδή εντός και εκτός δικαστηρίου ένα από τα πιασάρικα “σλόγκαν” τους είναι το «είμαστε αυτοί που πολεμάμε το σύστημα και το σύστημα μας πολεμάει»… Μπορούμε στο “αντισυστημικό” προφίλ τους να αντιπαραβάλουμε τις αλήθειες που μας χαρίζει απλόχερα η πραγματικότητα: ότι για εκπρόσωπο τύπου τους έχουν την ιστοσελίδα των τραπεζιτών bankingnews.gr και ότι την περίοδο της εκλογικής τους ανόδου τα ΜΜΕ έκαναν εκστρατεία ξεπλύματος και νομιμοποίησής τους. Ότι έχει αποδειχτεί πολλάκις πως είχαν/έχουν κρυφούς πληροφοριοδότες αστυνομικούς/ματ που τους ενημέρωναν για την έκβαση πορειών του αντίπαλου στρατοπέδου ή για να αδειάζουν τα σπίτια τους ή για να αποφεύγουν τυχόν ελέγχους στα γραφεία τους. ‘Οτι η συνεργασία τους με τα ειδικά αστυνομικά τμήματα για την καταστολή του εσωτερικού εχθρού έχει τη δική της προϊστορία. Ότι έχουν γράψει για αυτούς κολακείες μεγαλοεφοπλιστές (που τους παραχωρούν και τα ξενοδοχεία τους για συνέδρια όπως το Κάραβελ του Θεοδωρακόπουλου). Ότι στηρίχτηκαν στην πράξη από τμήματα της αστικής τάξης και μηχανισμούς του αστικού κράτους, ενώ όλο το δεξιό πολιτικό φάσμα είχε δηλώσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ανοιχτό σε μια “σοβαρή” Χ.Α.
Επειδή ο ρόλος που επιφυλάσσουν οι φασίστες για τις γυναίκες είναι το αλυσόδεμα με τις κατσαρόλες τους, ως υπάλληλοι της φυλής που θα γεννοβολάνε τα άρια παιδιά του έθνους, τους “μαχητές” του αύριο, χωρίς δικαιώματα πάνω στο σώμα τους. Επειδή στα ναζιστικά ιδεολογικά τους κατασκευάσματα οι άνδρες παρουσιάζονται ως ενεργά υποκείμενα-πολεμιστές, ενώ οι γυναίκες ως παθητικά αντικείμενα-θύματα. Επειδή η Χ.Α. έχει ενσωματώσει και ενισχύσει την κουλτούρα της αντρικής ανωτερότητας και τις πρακτικές της και χαρακτηρίζει το φεμινισμό ως «ανίατη κοινωνική ασθένεια», «πανούκλα», «μίασμα» που «πέρασε ο σιωνισμός στις κοινωνίες του Λευκού Ανθρώπου» και την ομοφυλοφιλία ως «ακραία παραβίαση της φύσης και έμπρακτη υπονόμευση της φυλετικής καθαρότητας». Επειδή στην παρούσα φάση, οι κοινωνικές κατακτήσεις των γυναικών, υποχωρούν μαζί με τα εργασιακά δικαιώματα… Οφείλουμε να φτιάχνουμε πολιτικές δομές και να σφυρηλατούμε αγωνιστική κουλτούρα που θα σέβεται τις γυναίκες συντρόφισσές μας, δεν θα τις περιορίζει σε παθητικούς ρόλους και θα τους δίνει τη δυνατότητα να συμμετέχουν ουσιαστικά, να οργανώνουν και να οργανώνονται, να αγωνίζονται και να επιτίθενται. Σε αυτή τη συγκυρία που γεννάει τιμωρούς-δολοφόνους για τις γυναίκες που δεν αγάπησαν αυτούς που ονειρευόντουσαν οι πατεράδες τους (όπως η Α. Πέτρου στην Κέρκυρα), που γεννάει βιαστές-δολοφόνους για όσες γυναίκες δεν συμμορφώνονται με τις σεξουαλικές ορέξεις των αρσενικών (όπως η Ε. Τοπαλούδη στη Ρόδο), που καθιστά ευάλωτους/ες στη βία όσους και όσες δεν είναι “στρέητ”σύμφωνα με τα κυρίαρχα σεξουαλικά/έμφυλα πρότυπα, έχουμε καθήκον να βρούμε τη χρυσή τομή που συνδυάζει την ταξική πάλη με τους αγώνες των γυναικών και των LGBTQI κοινοτήτων, εμπλουτίζοντας τα περιεχόμενα και τα αιτήματά τους.
Επειδή η όξυνση των εσωτερικών αντιθέσεων του καπιταλισμού, η ένταση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, η διάχυση-επέκταση των πολεμικών εστιών, η μη ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών που ξεπηδούν από την ανάπτυξη των επιστημών και της τεχνολογίας, σκιάζουν το διεθνή ορίζοντα αλλά δεν πρέπει ν’ αφήνουν περιθώρια για ηττοπάθεια. Επειδή τα κυρίαρχα ιδεολογήματα του καπιταλισμού καταρρέουν πιο εκκωφαντικά, κάνοντας τις αντιφάσεις του πιο ορατές και την ανάγκη για πραξικοπήματα, ναζί, φασίστες που θα περιφρουρούν την μακροημέρευση και τα κέρδη του πιο επιτακτική. Επειδή οι «φάλαγγες της μαύρης τάξης» διεθνώς, συμπλέουν με την ταξική υποτίμηση, με αντεργατικές νομοθεσίες, με το χτύπημα στο δικαίωμα στην απεργία, με φθηνή εργατική δύναμη αλλά υψηλά ποσοστά κέρδους για το κεφάλαιο, με τις διώξεις και επιθέσεις εναντίων αγωνιστών. Επειδή κάθε φορά που οξύνει την επίθεσή της η καπιταλιστική εξουσία, θα ποινικοποιήσει τον κομμουνισμό, τα σφυροδρέπανα και την πάλη των τάξεων όπως στη Βραζιλία, θα επιτεθεί και θα σκοτώσει με φωτιά κομμουνιστές/αντιφασίστες μέσα στο κτίριο των συνδικάτων όπως στην Οδησσό/Ουκρανία, θα δικάσει κομμουνιστές όπως στην Πολωνία, θα απαγορεύσει κομμουνιστικά σύμβολα όπως στη Βουλγαρία, θα βασανίσει και θα συλλάβει αναρχικούς όπως στη Ρωσία, θα προφυλακίσει και θα καταστείλει αναρχικούς συντρόφους και συντρόφισσες σύμφωνα με διατάξεις του αντιτρομοκρατικού νόμου όπως στο Τορίνο και στο Τρέντο/Ιταλία, θα επιτεθεί σε εργάτες που διεκδικούν τα μεροκάματά τους και θα δολοφονήσει μετανάστες και αντιφασίστες όπως στην Ελλάδα, θα φυλακίσει και θα εξοντώσει αγωνιστές και αγωνίστριες όπως στην Τουρκία, θα εκτοπίσει και θα σκοτώσει μαχητές και μαχήτριες όπως στην Παλαιστίνη.
Επειδή από όποια θέση τελικά τους ζητηθεί, είτε από τη θέση των ταγμάτων εφόδου, είτε από τις καρέκλες του αστικού κοινοβουλίου, οι ναζιστές-φασίστες έχουν στόχο να τσακίσουν όλες τις μορφές οργάνωσης της εργατικής τάξης, τις ενώσεις των γυναικών και να ρίξουν στον καιάδα τους μετανάστες και τους ομοφυλόφιλους.
Έχουμε όλους τους λόγους του κόσμου
να τους ξανανικήσουμε στα ίσα στα πεδία των μαχών.
Έχουμε όλους τους λόγους του κόσμου να τους τσακίσουμε.
Με τα αλφαβητάρια των αγωνιστών στις καρδιές μας,
με τα σφυριά, τη βενζίνη και τις σφιγμένες μας γροθιές.
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
ΤΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ, ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
Ταξιαρχία Petrit Zifle
