Δεν ξέρω γιατί. Αλλά πάντοτε είχα την εντύπωση ότι όταν γεννιέται ένας άνθρωπος, τον συνοδεύει μια ταμπέλα… Η ταμπέλα αυτή αλλάζει με την ηλικία και την εποχή. Καλό κορίτσι/παλιόπαιδο, άχαρος έφηβος/τσουλάκι, χαζογκόμενα/κάγκουρας, αναρχοάπλυτη/αριστερομπάμπουρας.
Είναι μια αφίσα που τοιχοκολλήθηκε τον Ιούνιο και μιλά κυρίως για τις γυναίκες.
Όταν την είδα όμως το μυαλό μου έτρεξε στους ρόλους που “φορτωνόμαστε”από τα γεννοφάσκια και τις ταμπέλες που φοράμε σε όλη μας την ζωή.
Είναι σύνηθες φαινόμενο του πολιτισμού μας η ταμπελοποίηση. Λίγο διαφορετικός (ή ίδιος) να είναι κάποιος και να μην μας “κολλάει” καλά η εικόνα του και του την κολλήσαμε. Μερικές φορές χωρίς να τον ξέρουμε (ή χωρίς καν να μπούμε στον κόπο να τον γνωρίσουμε).
Ας πετάξουμε αυτές τις ταμπέλες λοιπόν&ας σταματήσουμε να τις φοράμε. Γιατί μπορεί κάποιος να είναι οτιδήποτε, αλλά πάνω από όλα είναι άνθρωπος. Οντότητα ξεχωριστή, με δική του προσωπικότητα & άποψη.
Εκτός και εαν ο ίδιος ειναι μέλος μιας αγέλης/παράταξης/ομάδας, που τον θέλει απρόσωπο ετσι ωστε να εξυπηρετεί τα συμφέροντα κάποιων.
Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις είναι μοναδικός και ας μοιάζει εξωτερικά τόσο ίδιος με καποιους.
Νταμαζάκι
Αναδημοσίευση από facebook:
Αφίσα του “ρεσάλτο”
Στο πλευρό των μαγισσών…ενάντια στους σύγχρονους ιεροεξεταστές
Λεηλατησε με πολιτισμε.Μεχρι τα βαθη της υπαρξης μου.Στριμωξε με στο πλεγμα των πατριαρχικων,σεξιστικων,ρατσιστικων κ εκμεταλλευτικων σου σχεσεων κ παραδωσε με στους αρσενικους φορεις σου.
Κατασκεύασε την εικόνα μου και παρουσίασέ με ως το αδύναμο και όμορφο φύλο. Βάλε μου το ροζ βραχιολάκι στο μαιευτήριο και δώσε μου ρόλους και ιδιότητες. Μάθε μου να είμαι δεκτική και υπομονετική.
Τρυφερή παιδούλα, βολική φίλη, στοργική μητέρα, καλή σύζυγος, σωστή νοικοκυρά, πετυχημένη εργαζόμενη, καυτή ερωμένη.
Με την ίδια ευκολία στήσε με σε πεζοδρόμια, σκοτεινές γωνιές, ανήλιαγα μπουρδέλα και πορνικές υπηρεσίες πολυτελείας.
Κλείδωσέ με σε δωμάτια, κράτα μου τα χαρτιά, κακοποίησέ με, βίασέ με, πούλα με και αγόρασέ με όσο θες.
Σακάτεψε το μυαλό και τα συναισθήματά μου. Τρύπα μου τις φλέβες και μπούκωσέ με κάθε είδους παυσίπονα λήθης. Τέλειωσε μέσα μου χωρίς προφυλακτικό, κάνε με φορέα και μετά ονόμασέ με «υγειονομική βόμβα».
Στιγμάτισέ με και διαπόμπευσέ με, με κάθε τρόπο. Περίφερέ με ως μιαρό τρόπαιο στις οθόνες σου, χώσε με στη φυλακή, κάψε με ως μάγισσα.
Ξέρω όμως ότι φοβάσαι πως στην έχω φυλαγμένη και περιμένω να λογαριαστώ μαζί σου. Ότι θέλω να σε ξεριζώσω από κάθε σχέση και να σε κάνω παρελθόν.
Μαζί με όλες εκείνες που καθημερινά βιώνουν τις ταπεινώσεις και τους εξευτελισμούς. Μαζί με όλες εκείνες και εκείνους που δε βολεύονται στις αντιφάσεις τους, σε απεχθάνονται και σε αρνούνται.
