Ο αντεξεγερτικός επαναξοπλισμός της Ε.Ε.
Άπατρις πανελλαδική εφημερίδα δρόμου.
Από αυτό το φύλλο το σχήμα της Άπατρις αλλάζει, ο αριθμός των σελίδων της αυξάνεται και το χρώμα της εμπλουτίζεται. Με την κυκλοφορία του νέου φύλλου (ελπίζουμε) ότι θα είναι στον αέρα και η νέα της ιστοσελίδα (apatris.info) όπου θα μπορείτε να βρίσκετε όλη την έντυπη ύλη της, καθώς και επιπλέον άρθρα και πρωτογενή ενημέρωση από την Ελλάδα και τον κόσμο.
Ευχαριστούμε όλους/ες όσους/ες στηρίζουν την εφημερίδα και ελπίζουμε σε περισσότερες συνεργασίες καθώς η Άπατρις ανήκει σε όλους μας.
Τα περιεχόμενα
Οι σκύλοι γαβγίζουν, το καραβάνι προχωρά.
Ζούμε τη μεγαλύτερη προσφυγική κρίση των τελευταίων δεκαετιών. Ένα ολόκληρο σύμπλεγμα κρατών πλέον αποτελεί μια σειρά από μαύρες τρύπες στον παγκόσμιο χάρτη, εδάφη στα οποία λαμβάνουν χώρα πολυεμφυλιακές συγκρούσεις ανάμεσα σε διαφορετικές φυλές, θρησκευτικά δόγματα, μαφίες, πολιτικές οργανώσεις, ιδιωτικούς στρατούς, μισθοφόρους, φατρίες και πράκτορες νεο-αποικιοκρατικών συμφερόντων. Εδάφη στα οποία ο πόλεμος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας, δομικό στοιχείο της αναπαραγωγής του κεφαλαίου.
Οι εντός των τειχών βλέπουν την ήδη διαταραγμένη κανονικότητα των μητροπόλεων να κινδυνεύει από τα εκατομμύρια των πρόσφυγων που καταφθάνουν. Με το ένα τηλεοπτικό τους μάτι βλέπουν τα παιδιά που πνίγονται στα σύνορα και με τα άλλο το τέλος της χριστιανικής υπεροχής και της εναπομείνασας πρωτοκοσμικής ευημερίας. Χωρίζονται σε φασίστες και αλληλέγγυους, σε αυτούς που μοιράζουν τρόφιμα και σε αυτούς που πυρπολούν προσφυγικούς ξενώνες.
Οι εκτός των τειχών είδαν τη ζωή τους να καταστρέφεται μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Διασχίζουν τη μεσόγειο με σαπιοκάραβα, διαμελίζονται από νάρκες, συγκρούονται με τους συνοριοφύλακες, πνίγονται επειδή τους εμβολίζει η frontex, αρρωσταίνουν από τις κακουχίες και στοιβάζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Χωρίζονται και αυτοί σε ειδικευμένους και ανειδίκευτους και γίνονται ανθρώπινα εμπορεύματα στα κέντρα διαλογής που ετοιμάζονται.
Η τωρινή επείγουσα κατάσταση θα μονιμοποιηθεί. Και θα ξεσπάσει και ο άλλος πόλεμος. Ο κοινωνικός. Το συσσωρευμένο ανθρώπινο πλεόνασμα αυξάνεται και το στρατόπεδο των φτωχών αναπόφευκτα θα εκραγεί, με διάφορους πιθανούς τρόπους.
Ο καπιταλισμός έχει μετεξελιχθεί σε μια παγκόσμια μηχανή θανάτου που καταστρέφει για να πουλήσει όπλα, να ξαναχωρίσει τον κόσμο σε ζώνες επιρροής, να ανοικοδομήσει. Μία από τις κεντρικές δομές του, η ευρώπη – φρούριο διαφημίζει τον προσχηματικό ανθρωπισμό της και ταυτόχρονα καταρρέει από το βάρος των εσωτερικών της αντιθέσεων: από την μία πλευρά η επίπλαστη πολυπολιτισμικότητα που φυλακίζεται στα αστικά γκέτο και από την άλλη η Ουγγαρία που κατεβάζει το στρατό στους δρόμους για να διατηρήσει την «πολιτιστική» της καθαρότητα.
Και εμείς, οι πρωτοκοσμικοί της ενδιάμεσης κατάστασης που θα τυφλωθούμε από την μικροαστική ανασφάλεια, τον διάχυτο ρατσισμό και τον υποβόσκοντα φασισμό, εάν δεν αναγνωρίσουμε στην εικόνα των προσφύγων το μέλλον που μας ετοιμάζει ο καπιταλισμός. Εμείς, που έχουμε καθήκον να υπερβούμε τον ανθρωπισμό και να πολιτικοποιήσουμε την αλληλεγγύη. Εμείς που πρέπει να κάνουμε κάθε δομή αυτο-οργάνωσης ντόπιων και προσφύγων, κέντρο έμπρακτης αμφισβήτησης της εξουσίας.
(Σχετικά με την Προσφυγική Κρίση στις σελίδες 17-22 )
Επίσης διαβάστε:
Το χαλιφάτο του Ερντογάν.
Η επανάσταση στη Ροζάβα.Συνέντευξη με σύντροφο μαχητή του Ε.Σ.Δ.Α.
Ήξερε ο Τολκεδάμα ψυχολογία; Η γλώσσα του σώματος και οι τεχνικές ανάκρισης.
