Πορεία για την 6η Δεκέμβρη, Κυριακή στις 18:00
Πλατεία Ειρήνης
7 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ…
Το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου του 2008, στη συμβολή των οδών Τζαβέλα και Μεσολογγίου, ο 15χρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος δολοφονείται εν ψυχρό, από το ένστολο γουρούνι Επαμεινώνδα Κορκονέα. Τις επόμενες μέρες θα ακολουθήσουν γενικευμένες συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής σε όλη την χώρα πρωτόγνωρου μεγέθους και δυναμικής για τα ελλαδικά δεδομένα, που μας κάνουν να μιλάμε ανοιχτά για εξέγερση.
Μια εξέγερση που εξαπλώθηκε και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες κάνοντας τους απανταχού εξουσιαστές να τρέμουν και να απορούν, να μένουν άναυδοι για τους χιλιάδες διαδηλωτές που συγκρούονται με την αστυνομία και παραδίδουν το καταναλωτικό όνειρο στην πυρά. Μέσα στην πρωτοφανή εικόνα των καμένων πόλεων ξεπροβάλλει το σύνθημα ‘’είμαστε μια εικόνα από το μέλλον’’ που σε ένα βαθμό επεξηγεί το τι αποζητούσανε οι εξεγερμένοι.
Ένα συνολικά διαφορετικό μέλλον, που δεν είμαστε βορά στις σφαίρες μπάτσων, ούτε καταναλωτικά ρομπότ, ένα μέλλον πιο κοντά στην ελευθερία. Όμως, 7χρονιά μετά, παρά τα δεκάδες θετικά ψήγματα που άφησε ο Δεκέμβρης (Ελεύθεροι Κοινωνικοί Χώροι, Καταλήψεις κλπ ) το μέλλον μόνο ρόδινο δεν φαντάζει. Τον περασμένο Δεκέμβρη ο αναρχικός κρατούμενος Ν. Ρωμανός προχωρούσε σε απεργία πείνας διεκδικώντας το αυτονόητο δικαίωμα στην εκπαίδευση και μια ανάσα ελευθερίας. Παρά την ανυποχώρητη στάση της ακροδεξιάς κυβέρνησης της ΝΔ, το τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης που δημιουργήθηκε νίκησε, έστω φαινομενικά. Την σκυτάλη στην βρώση της εξουσιαστικής πίτας είχε η αριστερά, η αριστερά των κινημάτων όπως επανειλημμένα αυτοπροσδιόριζε τον εαυτό της. Σαν γνήσιος έμπορος ελπίδας ζήτησε από την εξαθλιωμένη ελληνική κοινωνία να της δώσει την δυνατότητα να διώξει το παλιό και να φέρει το νέο. Πράττοντας αναλόγως, έφερε νέες μεθόδους καταστολής νέες διώξεις σε αγωνιστές και δεν αμέλησε να κρατήσει και λίγα και από το «παλιό», όπως τον φράχτη στον Έβρο. Επιπροσθέτως, στέρησε τις εκπαιδευτικές άδειες στον Ν. Ρωμανό και έπραξε αναλόγως με τον φυλακισμένο αναρχικό Τ. Θεοφίλου. Περαιτέρω δεν δίστασε να εφαρμόσει μια από τις βασικές αρχές του φασισμού, την ποινικοποίηση των συγγενικών σχέσεων για να λυγίσει αγωνιστές και πολιτικούς κρατούμενους, φυλακίζοντας την Μαρία Θεοφίλου, επιβάλλοντας περιοριστικούς όρους στην Εύη Στατήρη και την Αθηνά Τσάκαλου. Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα, επίθεση κάνει το κράτος και στην ΒιοΜε, ξεκινώντας έναν κύκλο πλειστηριασμών στο αυτοδιαχειριζομενο εργοστάσιο στην Θεσσαλονίκη, όπου οι εργάτες έχουν πάρει την παραγωγή στα χέρια τους εδώ και τρία χρόνια
Παράλληλα στην Ευρώπη οι τζιχαντιστές του ISIS εξαπολύουν τυφλά και ασύμμετρα χτυπήματα όπως συνηθίζετε να λέγετε στην καθεστωτική δημοσιογραφία. Αυτά τα χτυπήματα βέβαια αναστατώνουν πολύ περισσότερο την δυτική μας ευαισθησία σε σχέση με τις σφαγές στην Συρία και γενικότερα στην μέση ανατολή, παρόλο που το φονταμενταλιστικό ισλάμ τροφοδοτούνταν επί χρόνια από την δύση για χάρη του φτηνού πετρελαίου. Οι επιθέσεις αυτές ήταν βούτυρο στο ψωμί των εξουσιαστών και στην επιβολή καθεστώτων έκτακτης ανάγκης, τα οποία προφανώς καμία επίπτωση δεν έχουν στους τζιχαντιστές εξτρεμιστές. Αντιθέτως, προασπίζονται την Ευρώπη φρούριο, την καταπάτηση ελευθεριών, την απαγόρευση διαδηλώσεων, την γενικευμένη καταστολή και στρέφονται κυρίως ενάντια στους κατατρεγμένους πρόσφυγες, κλείνοντας τα σύνορα και αφήνοντάς τους να θαλασσοπνίγονται. Οι ευρωπαίοι αρχηγοί κάνουν λόγο περί αγαστών συνεργασιών για την φύλαξη των συνόρων και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Μια τέτοια αγαστή συνεργασία εξελίσσετε και τις τελευταίες ημέρες μεταξύ του Ιταλικού και του Ελληνικού κράτους μόνο που σε αυτή την περίπτωση δεν έχουμε να κάνουμε με τρομοκράτες εξ ανατολής αλλά με 5 Έλληνες φοιτητές που μια ημέρα μετά την διαδήλωση της εργατικής πρωτομαγιάς στο Μιλάνο προσήχθησαν από την ιταλική αστυνομία. Έξι μήνες μετά η ελληνική αστυνομία εισέβαλε στα σπίτια τους και τους συνέλαβε βάση ευρωπαϊκού εντάλματος με κατηγορία ότι συμμετείχαν στις συγκρούσεις της διαδήλωσης.
Απέναντι στην αυξανόμενη καταστολή, ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας στις 6 δεκέμβρη πρέπει να βγούμε στους δρόμους, όχι με όρους μιας ακόμα επετείου και μιας προκαθορισμένης πορείας. Να αναγκάσουμε τον κρατικό μηχανισμό να μην διανοηθεί να εκδώσει τους 5 αγωνιστές φοιτητές, να δώσει εδώ και τώρα τις εκπαιδευτικές άδειες στον Ν.Ρωμανό και στον Τ. θεοφίλου να πάρει πίσω την όποια κατασταλτική μεθόδευση σε συγγενείς πολιτικών κρατουμένων. Να μπλοκάρουμε τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας και τον πλειστηριασμό της ΒιοΜΕ.
Ο δρόμος, οι ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι, οι καταλήψεις, οπου δημιουργούμε δημόσιο χώρο, εκεί είναι για μας το πεδίο της αντιπαράθεσης, εκεί που το ελεύθερο και δημόσιο συναντά το κοινωνικό, όπου η μάχη ενάντια στις κυρίαρχες θεσμίσεις αποκτά μορφή και περιεχόμενο. Στις 6Δεκέμβρη, να βγούμε στους δρόμους για να ανασάνουμε Και αν τα σκυλιά τους μας δείξουν τα δόντια τους, να τους τα σπάσουμε.
- Για έναν κόσμο ελευθερίας
• Αντίσταση Αλληλεγγύη Αξιοπρέπεια
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Κομοτηνής
