Τα ξημερώματα της Παρασκευής 17/4 και τρεις μέρες πριν την έναρξη της περιβόητης δίκης της Χρυσής Αυγής πυρπολήσαμε δυο ψαράδικα, ιδιοκτησίας Χρυσούλας Ρουπακιά με τον διακριτικό τίτλο «η Αιγινίτισσα» (το ένα επι της Φιλολάου στο Παγκράτι και το άλλο επι της Λ. Πεντέλης στο Χαλάνδρι). Η Χρυσούλα Ρουπακιά δεν στοχοποιήθηκε λόγω της συγγενικής της σχέσης με τον δολοφόνο του Παύλου Φύσσα αλλά για τη συμμέτοχή της σε πληθώρα εκδηλώσεων και δράσεων της Χρυσής Αυγής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η φωτογραφία που παραθέτουμε από την εκδήλωση της Χρυσής Αυγής στο Μελιγαλά το 2013, όπου βρίσκεται δίπλα στον Γ. Ρουπακιά, κρατώντας ελληνική σημαία και τραγουδώντας τον φασιστο-ύμνο.
Η Χρυσή Αυγή δεν είναι μονάχα η μηντιακά πλασμένη εικόνα των φουσκωτών τραμπούκων και των γραβατωμένων βουλευτών. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που αποτελούν μέλη της Χρυσής Αυγής δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά στις γειτονιές μας, χωρίς να προβάλλουν αναγκαστικά τη σχέση τους με το κόμμα. Επιχειρηματίες που παράλληλα με τη “κοινωνικά αποδεκτή” ύπαρξη τους ως τέτοιοι, συμμετέχουν, οργανώνουν, παρέχουν στήριξη στις εκατοντάδες φασιστικές επιθέσεις που έχουν συμβεί μόνο τα τελευταία χρόνια. Με αυτή τη κίνηση επιδιώκουμε να εκθέσουμε στις τοπικές κοινωνίες την ύπαρξη φασιστών σε αυτές και την προσπάθεια τους να αποτελέσουν κομμάτι τους. Στοχοποιούμε πρόσωπα και διευθύνσεις, με σκοπό την απομόνωση τους από τον κοινωνικό ιστό, καθώς και την ενίσχυση των αντιφασιστικών αντανακλαστικών του περίγυρου τους.
Στο πλαίσιο μιας προσπάθειας απονοηματοδότησης του αντιφασιστικού αγώνα και παράλληλα επιδιώκοντας τον κατευνασμό των αντιδράσεων που ακολούθησαν την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ξεκίνησε σειρά διώξεων σε μέλη και βουλευτές της Χρυσής Αυγής που οδήγησε στην πολυσυζητημένη δίκη. Το ίδιο σύστημα που τους εξέθρεψε, τους παρουσίασε ως κίνημα αγανάκτησης και αμφισβήτησης, τους μετέτρεψε σε παράγοντα της πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας, τους παρουσίασε ξαφνικά ως απειλή προς τη δημοκρατία. Η ίδια συγκυβέρνηση που φλέρταρε με τις πολιτικές τους θέσεις, υλοποίησε κομμάτια της ατζέντας τους και δήλωσε τη διαθεσιμότητά της για ενδεχόμενη συνεργασία εφόσον οι συνθήκες το απαιτούν, προσπάθησε ξαφνικά να αποποιηθεί την οποιαδήποτε σχέση μαζί τους. Το ίδιο σύστημα εμφανίστηκε στη συνέχεια ως εγγυητής της κοινωνικής ομαλότητας και διαχειριστής του προβλήματος του φασισμού. Ο φασισμός όμως ποτέ δεν θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί ουσιαστικά απο το σύστημα, του οποίου είναι κομμάτι.Αλλωστε το πρόσφατο παρελθόν στις περιπτώσεις Κασιδιάρη, Ματθαιόπουλου έχει αποδείξει ότι η δικαιοσύνη αντιμετωπίζει τις πράξεις των φασιστών με επιείκια.
Ανεξάρτητα λοιπόν από την έκβαση της δίκης, πιστεύουμε ότι ο αντιφασιστικός αγώνας είναι αδιαμεσολάβητος, από τα κάτω, μαχητικός, κομμάτι του ευρύτερου αγώνα ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά. Η φαινομενική αποδυνάμωση και η προσωρινή απομάκρυνση των φασιστών απο το κεντρικό πολιτικό σκηνικό δεν σημαίνει επ’ ουδενί ότι τα αντιφασισιστικά μας αντανακλαστικά μειώνονται. Είναι καθήκον μας να μην τους αφήσουμε ούτε χιλιοστό χώρου.
ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
Για τον Π. Φύσσα, για τον Σ. Λουκμάν…
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ
ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ
Υγ. Κουίζ για δυνατούς λύτες: Ποιος είναι ο φουσκωτός που ποζάρει μέσα στην «Αιγινίτισσα» αγκαλιά με ένα ψάρι και στην τρίτη φωτογραφία είναι δίπλα στη Χρυσούλα και το Γ. Ρουπακιά, στην εκδήλωση στο Μελιγαλά. Εε;
H mpalothia αναδημοσιεύει από athens.indymedia.org
