ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΙΕΡΩΣΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΤΙ
ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΡΚΕΣΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ
Στις 28 Οκτώβρη 2017, μετά από ένταλμα που εξέδωσε ο ειδικός εφέτης ανακριτής Ευτύχης Νικόπουλος, συλλαμβάνεται από μπάτσους της αντιτρομοκρατικής ο αναρχικός σύντροφος Ντίνος Γιαγτζόγλου με τις κατηγορίες της ένταξης σε τρομοκρατική οργάνωση και της απόπειρας δολοφονίας κατά συρροή για το φάκελο-βόμβα που εξερράγει στα χέρια του πρώην πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου.
Μέσα στο ντελίριο της «αντιτρομοκρατικής» σταυροφορίας, ο μιντιακός οχετός των τηλεοπτικών παραθύρων στήνει το δικό του «πανηγύρι», μιλώντας για τους «τρομοκράτες» που πρέπει να συλληφθούν, για το φαινόμενο της «τρομοκρατίας» που πρέπει κάποτε να τελειώσει, για την παραδειγματική τιμωρία που πρέπει να υποστούν όλοι όσοι αντιστέκονται έμπρακτα στους σχεδιασμούς της κυριαρχίας. Το κλίμα τρόμου που προσπαθούν να επιβάλλουν τα μίντια, συνεχίζεται για αρκετές μέρες…
Στην περίοδο που διανύουμε, τα νομικά όπλα του κράτους αναβαθμίζονται διαρκώς, με νέους αντιτρομοκρατικούς νόμους, νέους κώδικες σωφρονισμού για τους ήδη φυλακισμένους και στέκουν προτεταμένα στα χέρια της δικαστικής μαφίας, ρίχνοντας εκατοντάδες χρόνια φυλακής σε αναρχικούς αντάρτες πόλεων (Υποθέσεις Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς)…
Δεν θα μιλήσουμε για τις αδικίες που υφίστανται οι σύντροφοι μας, ούτε για την «αθωότητα» ή την «ενοχή» του αναρχικού συντρόφου Ντίνου Γιαγτζόγλου. Για το κράτος και τους υποτελείς του άλλωστε, «ένοχοι» είναι όλοι όσοι σηκώνουν το ανάστημά τους και αντεπιτίθενται, ζώντας αξιοπρεπώς την εποχή τους. Δεν θα μιλήσουμε επίσης τη γλώσσα της πολιτικής και της θυματοποίησης. Ο αναρχικός αγώνας και η αναρχική στάση ζωής απέχει έτη φωτός από αυτές τις λογικές…
Η κυριαρχία σχεδιάζει, αποφασίζει, εκτελεί. Δεν ρωτάει. Ποτέ δε θα ρωτήσει. Επελαύνει πάνω στις ζωές μας, άλλοτε με ωμή βία και άλλοτε με τεχνάσματα. Η λογική της είναι βασισμένη στο διαρκές έγκλημα. Έγκλημα που συντελείται και ολοκληρώνεται με τη διαρκή υποταγή αλλά και τη διαρκή σιωπή του κοινωνικού συμπλέγματος. Υποταγή στα νέα διατάγματα και τις αποφάσεις των εξουσιαστών. Σιωπή γιατί η πλάστιγγα έγειρε για πολλοστή φορά προς τη μεριά του φόβου και της ηττοπάθειας…
Προδιαγραμμένη αρχή, μέση και τέλος… Αιτήματα της κοινωνίας για επιστροφή στις παλιές «καλές εποχές», αιτήματα για καλύτερους μισθούς, καλύτερες συντάξεις, κοινωνική δικαιοσύνη, χωροχρονικές εκτροπές της κοινωνικής βίας, αιτήματα για επιστροφή στην «κανονικότητα». Και η κανονικότητα επέστρεψε, αυτή τη φορά με τους χειρότερους όρους. Πίστη και υπακοή διακηρύσσουν οι αριστεροί και δεξιοί τσαρλατάνοι της εξουσίας με το «λαό» να ακολουθεί ένα μονόδρομο χωρίς επιστροφή.
Όσες διαπιστώσεις και αν γίνουν για τις αδικίες και τα εγκλήματα που διαπράττονται καθημερινά από τους κρατιστές, όσες αναλύσεις και αν γίνουν για την κατάσταση που επικρατεί στον κοινωνικό χάρτη, όσο αληθινές ή αληθοφανείς και αν είναι, παραμένουν απλά διαπιστώσεις και αναλύσεις. Αν η Θεωρία δεν συναντηθεί με την Πράξη της ανατροπής τότε καλύτερα να την αφήσουμε να σκουριάζει μαζί με τις ιδεολογίες ενός γερασμένου κόσμου…
Το ζήτημα της επαναστατικής βίας δεν το θέτουμε εμείς ούτε ως «ειδικοί» ούτε ως «φετιχιστές». Το θέτει η ίδια η ιστορία. Βία στη βία της εξουσίας. Κάθε εξουσίας. Σαν θέση, σαν στάση, σαν διαρκής άποψη. Η μνήμη, επαναφέρει γεγονότα και πρόσωπα του παρελθόντος όχι για να τα μιμηθούμε σαν καρικατούρες, αλλά για να τα ξεπεράσουμε… Αντλώντας από την εμπειρία και την επιθυμία για την ανατροπή του κόσμου αυτού. Όχι σαν ευκαιριακό ξέσπασμα αλλά σαν στάση ζωής απέναντι στους κυρίαρχους… Χθες, σήμερα, αύριο, πάντα…
Η έμπρακτη αλληλεγγύη στον αναρχικό σύντροφο Ντίνο Γιαγτζόγλου αποτελεί κομμάτι του ευρύτερου απελευθερωτικού πολέμου. Ξεκινάει σαν σχέση αμοιβαίας ηθικής και υλικής στήριξης του συντρόφου μας και σε καμία περίπτωση δεν έχει σχέση με φιλάνθρωπους και συμπαθούντες, ούτε με το θλιβερό προσωπείο των ανθρωπιστών. Δεν αποτελεί ανταλλάξιμο είδος και πέραν της σύνδεσης και της αλληλοβοήθειας με τον έγκλειστο σύντροφο, πέραν της ανιδιοτέλειας και το ήθους που θα πρέπει να την χαρακτηρίζει, οφείλει να καταλήγει στην οργανωμένη αναρχική δράση και την αντιπαράθεση με τους κυριαρχικούς σχεδιασμούς, αν θέλει πραγματικά να είναι επικίνδυνη.
Και να μην ξεχνάμε τα λόγια του αναρχικού αντάρτη Χρήστου Τσουτσουβή:
«Υπάρχει και έχουμε μια επαναστατική ηθική που πρέπει όλοι μας να την σεβόμαστε»
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ
ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΝΤΙΝΟ ΓΙΑΓΤΖΟΓΛΟΥ
ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ
ΒΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΜΗΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Πυρήνας «Αναρχία Ξανά»
