Λάβαμε 26/02/2020
Νέος Κορκονεϊός
Ως Πανδημία καταστολής θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί η πολιτική των μέτρων επιβολής της τάξης που εφαρμόζει κάθε κυβέρνηση που σέβεται τον κατασταλτικό εαυτό της. Η κοινωνικά αποκλίνουσα νευροχημεία της αστυνομίας αποδείχθηκε για μια ακόμα φορά στις 25/2 πέριξ του Οικονομικού Πανεπιστημίου (ΑΣΟΕΕ). Είχε προηγηθεί μια μέρα πριν, το συμβάν με τον αστυνομικό που εντός του πανεπιστημιακού χώρου έβγαλε το όπλο του και απειλούσε ότι θα το χρησιμοποιήσει.
Μέσα σε αυτή την έκρυθμη κατάσταση χθες το απόγευμα οι Αλληλέγγυοι Λειτουργοί Υγείας δεχθήκαμε κλήση ότι υπήρχαν τραυματίες στην εντός της σχολής από επίθεση της αστυνομίας. Μέλος μας κατόρθωσε να μπει στην σχολή και να δώσει άμεση βοήθεια στους μικροτραυματισμούς και στα αναπνευστικά προβλήματα που υπήρχαν καθώς και στις κρίσεις πανικού από την για μια ακόμα φορά χρήση χημικών, κρότου λάμψης και την δημιουργία φοβικού κλίματος από τις δυνάμεις καταστολής. Παραμείναμε δε μέχρι το τέλος που αυτή η άτυπη πολιορκία έληξε νωρίς το βράδυ χωρίς άλλα επακόλουθα.
Το χθεσινό συμβάν δεν είναι κάτι καινούργιο όπως είχαμε δηλώσει σε κείμενο στις 12/11/ 2019 η «εισβολή των ΜΑΤ στο οικονομικό πανεπιστήμιο δείχνει περίτρανα τις διαθέσεις της εξουσίας», Όπως και τότε διαπιστώσαμε έμπρακτα ότι υπάρχει «διάχυτος ένας φόβος ως αποτέλεσμα από το γενικευμένο Σύνδρομο Αστυνομικής Καταστολής το οποίο πιστεύουμε ότι θα ενταθεί το επόμενο διάστημα και είναι επιλογή της εξουσίας.»
Είτε με τον απειλή του Κορονοιού, είτε με την καθημερινή αστυνομική καταστολή σε όλη την επικράτεια, βιώνουμε κάθε λογής πανδημία. «Ζούμε στη μετεξέλιξη της αστικής δημοκρατίας προς ένα διεθνοποιημένο καθεστώς διαχείρισης του συλλογικού φόβου. Η ανασφάλεια ως ιδεολογικός μηχανισμός αναπαράγεται ως κοινωνική πολιτική και η καταστολή φέρεται ως η μόνη δυνατή στρατηγικές για τη διατήρηση της έννομης τάξης, η οποία υπάρχει μόνο ως επίφαση στο δημόσιο φαίνεσθαι της εξουσιαστικής πρακτικής. Η αλήθεια είναι ότι το πολιτικό σύστημα πλέον δεν ενδιαφέρεται καν ούτε για την ψευδή ευημερία των εγκλωβισμένων υπηκόων του.
Η συνείδηση του σύγχρονου κόσμου καθίσταται συνώνυμη της υπακοής σε ατομικό και της υποταγής σε συλλογικό επίπεδο. Ο καθωσπρεπισμός και η νομιμότητα οπλίζουν την αντιφατικότητα ενός συστήματος χωρίς κοινωνικό περιεχόμενο που επιβιώνει λόγω κεκτημένης ταχύτητας, ενάντια στον χώρο, τον χρόνο και τον άνθρωπο ως πραγματικό υποκείμενο. Η ενίσχυση του ελέγχου και των ανισοτήτων θέτουν υπό αμφισβήτηση την ανάγκη για κοινωνική δικαιοσύνη και προσβάλλουν κατάφωρα τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου.
Η σημερινή κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, προϋποθέτει και συνεπάγεται την καταστολή και τον έλεγχο ως θεσμό και ως οργάνωση. Ο έλεγχος ως πολιτική πρόληψης δεν νοείται χωρίς προσβολή δικαιωμάτων, αφού αυτή είναι η ουσία της. Από αυτήν την άποψη κάθε περιορισμός της στερεί μέρος του περιεχομένου της και την αποδυναμώνει. Αυτό είναι και το επιτακτικό ζητούμενο στο οποίο επιχειρείται η ενίσχυση της σύγχρονης αστικής δημοκρατίας. Εκδήλωση αυτής της μεταβολής είναι η επιβολή ειδικού περιοριστικού καθεστώτος κράτησης και η διαμόρφωση και χώρων μείζονος ασφαλείας.
Στην κοινωνία του γενικευμένου ελέγχου, αντιστεκόμαστε, συλλογικά και σπάμε τον τρόμο. Με αξίες την έμπρακτη δράση για την ελευθερία, την ισότητα, την αλληλεγγύη & την αμοιβαιότητα. Σε κάθε πτυχή της ζωής μας, στις καθημερινές μας σχέσεις, στις γειτονιές μας, στους χώρους εργασίας, στα σχολεία, στο δρόμο, στην επιλογή της αξιοπρέπειας.»
Στο πλαίσιο αυτό συμμετέχουμε και στηρίζουμε την σημερινή αντικατασταλτική πορεία προς την ΓΑΔΑ.
Αλληλέγγυοι Λειτουργοί Υγείας
26/2/2020
