Λάβαμε 15/06/2021 από anoixtisyneleysiagparaskevis.blogspot.com
ΚΑΤΩ ΤΟ ΑΝΤΙΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ
Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη είναι από τα πιο επικίνδυνα νομοθετήματα των τελευταίων χρόνων. Ο σκοπός του είναι να επικυρώσει τα διαχρονικά αιτήματα των εργοδοτών σε σχέση με την διευθέτηση του χρόνου εργασίας , τις αμοιβές των εργαζόμενων και τη μείωση των ασφαλιστικών τους υποχρεώσεων. Ενδύεται τον μανδύα του εκσυγχρονισμού ενώ στην πραγματικότητα προωθεί την εξατομίκευση της εργασιακής μας υπόστασης σαν να μην υπάρχει ανισότητα στην σχέση εργοδότη-εργαζόμενου. Ας δούμε μερικά σημεία του νομοσχεδίου.
Η περίφημη διευθέτηση του χρόνου εργασίας έγκειται στη « δυνατότητα» που παρέχεται στον εργαζόμενο να ζητήσει να δουλέψει ως 10 ώρες ημερησίως με αντάλλαγμα κάποια ρεπό και όχι να πληρωθεί για υπερωρίες. Νομίζει άραγε κανείς ότι αν το αφεντικό μας ζητήσει να του «ζητήσουμε» να δουλέψουμε 10ωρο θα μπορέσουμε εύκολα να αρνηθούμε; Και μάλιστα όταν ήδη το 8ωρο παραβιάζεται συνεχώς σε πάρα πολλές επιχειρήσεις και οι απολύσεις και ο φόβος της ανεργίας αποτελούν τη μόνιμη απειλή των εργοδοτών. Στην πραγματικότητα αυτό που ήδη ισχύει σε πολλούς κλάδους υποαπασχόλησης, επισφάλειας ή μαύρης εργασίας(διανομείς, εμποροϋπάλληλοι, εργάτες σε μικρές επιχειρήσεις) θα επεκταθεί σε ολόκληρο τον ιδιωτικό τομέα. Παγιώνεται επομένως η αντίληψη ότι η μισθωτή εργασία δεν είναι μια συστηματική και οριοθετημένη δραστηριότητα αλλά κάτι το ευέλικτο και εύπλαστο, ανάλογα με τις απαιτήσεις της αγοράς και τις ορέξεις των αφεντικών. Επιπλέον στη βαριά βιομηχανία υπάρχουν επιχειρήσεις που με 20 ώρες λειτουργίας χρειάζονται πλέον δύο βάρδιες και όχι τρεις που ως τώρα απασχολούσαν κάτι που θα επιφέρει απώλεια θέσεων εργασίας. Μας εγγυώνται δηλαδή την εξαθλίωση είτε της ανεργίας είτε της ευελιξίας-υποταγής μας. Και όλα αυτά όταν η τεχνολογική εξέλιξη δείχνει ότι η μείωση του 8ωρου χωρίς μείωση μισθών είναι απόλυτα εφικτή αλλα και πραγματικότητα ήδη σε κάποιες χώρες.
Μια άλλη συνέπεια της προωθούμενης διευθέτησης του χρόνου εργασίας αφορά στις συντάξεις. Η γενίκευσή της σημαίνει ότι θα χρειάζεται να δουλεύουμε περισσότερο καιρό για να συμπληρώσουμε τον ελάχιστο αριθμό ενσήμων προκειμένου να βγούμε στη σύνταξη. Και αυτό γιατί τα ένσημα υπολογίζονται με βάση τις ημέρες φυσικής παρουσίας στην εργασία, όχι τις ώρες. Αν δηλαδή δουλεύουμε 40 ώρες την εβδομάδα αλλά για 4 και όχι 5 ημέρες θα δικαιούμαστε 4 και όχι 5 ένσημα. Και οι εργοδότες θα συνεισφέρουν για 4 ημέρες και όχι 5. Θα υπάρχει δηλαδή απώλεια με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα ασφαλιστικά ταμεία. Θα καταλήξουμε να υποχρεωθούμε να βάζουμε από την τσέπη μας για να αναπληρωθούν οι χαμένες εισφορές φτιάχνοντας τον ατομικό μας κουμπαρά, όπως συμβαίνει στην ιδιωτική ασφάλιση. Αυτό το σχέδιο είχε ανακοινωθεί και σε προγενέστερο χρόνο και αφορούσε στην εισαγωγή του «κεφαλαιοποιητικού πυλώνα» στις εισφορές του ασφαλιστικού συστήματος. Έχει όμως προσωρινά παγώσει γιατί δεν υπάρχουν τα απαιτούμενα κρατικά κονδύλια για τη χρηματοδότηση των σημερινών συντάξεων ώστε να μπει σε εφαρμογή.
Το νομοσχέδιο περιορίζει τα εργατικά δικαιώματα βάζοντας πρόσθετα εμπόδια στην προκήρυξη απεργίας απαιτώντας ηλεκτρονική ψηφοφορία και στοχεύοντας κυρίως τα πρωτοβάθμια σωματεία. Αν μια απεργία τους κηρυχτεί καταχρηστική από τα δικαστήρια τότε δεν μπορεί να επαναπροκηρυχτεί με την κάλυψη δευτεροβάθμιων ενώσεων (π.χ το εργατικό κέντρο Αθηνών). Επίσης θα διώκεται η συνδικαλιστική δράση και η περιφρούρηση της απεργίας. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν οι απεργοί θελήσουν να αποκλείσουν τον χώρο εργασίας τους ώστε να διασφαλίσουν ότι θα σταματήσει η παραγωγική διαδικασία την ημέρα της απεργίας, θα έρχονται αντιμέτωποι με τα ΜΑΤ.
Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη εντάσσεται στην γενικότερη επίθεση του κεφαλαίου εναντίον του κόσμου της εργασίας. Για αυτούς τα εργασιακά δικαιώματα και οι κατακτήσεις μας είναι αγκυλώσεις που εμποδίζουν την ανάπτυξη και τη «μεγέθυνση». Εμείς όμως γνωρίζουμε ότι η ανάπτυξή τους σημαίνει χαμηλούς μισθούς, υψηλά ενοίκια, αυξήσεις στα βασικά αγαθά. Δεν έχουμε κανένα λόγο να συναινέσουμε σε αυτό. Οι δικές μας επιθυμίες είναι μεγαλύτεροι μισθοί και περισσότερος χρόνος για να ζούμε. Η δική μας απάντηση είναι οι συλλογικοί αγώνες ώστε να μπουν αναχώματα στην επίθεση που δεχόμαστε. Κόντρα στις ορέξεις και τους παραλογισμούς των αφεντικών χτίζουμε κοινότητες αγώνα και ζωής προτάσσοντας τις ανάγκες μας
ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ
ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ- ΛΑΣΤΙΧΟ
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
