Λάβαμε 31/01/2019
Και όσο η σιωπή απέναντι στα εγκλήματα της δημοκρατίας είναι συναίνεση,
τότε η αδράνεια απέναντι στη φασιστική προπαγάνδα και δράση είναι συνενοχή
Μέσα απο τις κάλπες ανακηρύχθηκαν νικητές σε Ιταλία και Βραζιλία,δύο φασίστες,ο Ματέο Σαλβίνι και ο Ζάιχ Μπολσονάρο αντίστοιχα. Οι φασιστικές πολιτικές θέσεις και αντιλήψεις του Μπολσονάρο δε μπορούν να αποδοθούν καλύτερα απο κανέναν άλλον,παρά μόνο απο τον ίδιο :
«Είναι ντροπή να είσαι εργοδότης σε αυτήν τη χώρα με τόσα πολλά δικαιώματα για τους εργαζόμενους»-δικαιώματα σύμφωνα με τον Μπολσονάρο μπόρουν να έχουν μόνο τα αφεντικά.
«Τα αποβράσματα της γής εμφάνιζονται σε όλη τη Βραζιλία σαν να μην έχουμε αρκετά δικά μας προβλήματα», ήταν η απαντησή σε σχέση με τις μεταναστευτικές ροές στη Βραζιλία.
«Δε θα το πολεμήσω ή θα κάνω διακρίσεις,άμα δω δύο άντρες να φιλιούνται στο δρομο θα τους επιτέθω»-ο Μπολσοναρο είναι γνωστός για τις ακραίες σεξιστικές και ομοφοβικές του απόψεις.
Στα ίδια πλαίσια ειχε δηλώσει δύο φορές οτι δε θα βιάζε μία βουλευτή αντίπαλου κόμματος επειδή δεν το «άξιζε» ή ότι τα παιδιά του αποκλειέται να τα φτιάξουν με μαύρες γυναίκες καθώς τα έχει μεγαλώσει «πολύ καλά».
«Είμαι υπέρ μια δικτατορίας.Ποτέ δε θα επιλύσουμε σοβαρά εθνικά προβλήματα με αυτήν την ανεύθυνη δημοκρατία».
«Έίμαι υπέρ των βασανιστηριών και το ξέρετε»-έχει δηλώσει ανοιχτά νοσταλγός της στρατιωτικής δικτατορίας του 1964-1985.
Ο φίλος του Μπολσονάρο και πρωθυπουργός της Ιταλίας Ματέο Σαλβίνι έχει κηρύξει πόλεμο κατά των μεταναστών απο την πρώτη μέρα διακυβέρνησης της χώρας,απαγορεύοντας πλοία που μεταφέρουν μετανάστες να αποβιβαστούν στα λιμάνια της Ιταλίας,απειλόντας με κλείσιμο λιμανιών και αεροδρομίων σε περίπτωση επιστροφής μεταναστών απο τη Γερμανία και δηλώνοντας οτι η Ιταλία ανήκει μόνο στους Ιταλούς.Ο Σαλβίνι χαιρέτησε τη νίκη του Μπολσονάρο απο τη πρώτη στιγμή με μία υπόσχεση, οτι η φιλία μεταξύ των κυβερνήσεων τους θα γίνει ακόμα πιο ισχυρή,γεγονός που αποδείχθηκε πολύ σύντομα με την εκδόση απο το Βραζιλιάνικο κράτος του ιταλού κομμουνιστή Τσεζάρε Μπατίστι.
Τα κράτη είναι οι μόνοι τρομοκράτες
Ο Τσέζαρε Μπατίστι, υπήρξε μαχητής των Ένοπλων Προλετάριων για τον Κομμουνισμό (Ιταλία) κατά την περίοδο των «μολυβένιων χρόνων». Συνελήφθη το 1979, έπειτα από κατάδοση πρώην συντρόφων το,υ με αντάλλαγμα να τύχουν ευνοϊκής ποινικής μεταχείρισης. Δύο χρόνια μετά, με τη συνδρομή της οργάνωσης απέδρασε και διέφυγε αρχικά στη Γαλλία (όπου και αποφασίστηκε η έκδοσή του στην Ιταλία) και έπειτα στο Μεξικό και τη Βραζιλία(όπου και του χορηγήθηκε πολιτικό άσυλο).
Ο Μπατίστι έχει καταδικαστεί ερήμην, σε ισόβια κάθειρξη για συμμετοχή ή οργάνωση 4 εκτελέσεων της οργάνωσης (ενός αρχιβασανιστή σωφρονιστικού, μιας υπαλλήλου της αντιτρομοκρατικής, ενός ευυπόληπτου κοσμηματοπώλη και ενός νεοναζί χασάπη). Ο ίδιος αρνείται τις κατηγορίες με τον τρόπο που αποδίδονται. Ασχολήθηκε χρόνια με την έκδοση βιβλίων και την οργάνωση φεστιβάλ, όμως η έκδοσή του παρέμεινε σταθερό διακύβευμα για τις διπλωματικές σχέσεις μεταξύ Βραζιλίας και Ιταλίας. Χαρακτηριστικό είναι πως το 2005 ήρθε στην επιφάνεια μια υπόθεση που αφορά την απόπειρα απαγωγής του Μπατίστι από το «Τμήμα Αντιτρομοκρατικών Στρατηγικών Σπουδών (DSSA)» μια παραστρατιωτική οργάνωση της ιταλικής αστυνομίας, μέλη της οποίας ήταν ο Gaetano Saya, ηγέτης του νεοφασιστικού κόμματος Destra Nazionale, και ο Riccardo Sindoca, δύο ηγέτες της Εθνικής Ένωσης των Αστυνομικών Δυνάμεων (Unpf) και πρώην μέλη του Gladio-παραστρατιωτικού οργανισμού του ΝΑΤΟ.
Γνήσιο τέκνο της έντασης του ολοκληρωτισμού τόσο στην Ιταλία όσο και στη Βραζιλία με βάση τις πολιτικές εξελίξεις, αποτελεί και η εξέλιξη της υπόθεσης του Τσέζαρε Μπατίστι. Στις 13 Ιανουαρίου ο Μπατίστι συλλαμβάνεται στη Βολιβία και εκδίδεται από την κυβέρνηση Μπολσονάρο στην Ιταλία. Ο ίδιος ο γιός του Μπολσονάρο σχολιάζει την έκδοση ως « …ένα μικρό δώρο προς τον Σαλβίνι» επιβεβαιώνοντας τις σχέσεις του πατέρα του με τη Λέγκα, ενώ ο υπουργός δικαιοσύνης Αλφόνσο Μποναφέντε αναφέρει πως «…η Ιταλία μπορεί να προχωράει με το κεφάλι ψηλά σε όλον τον κόσμο».
Δεν είναι η πρώτη φορά που το ιταλικό κράτος έχει κατασταλτικές εμμονές, καθώς ιστορικά πιέζει συνεχώς προς την έκδοση των πολιτικών του αντιπάλων που έχουν διαφύγει της σύλληψης (με τελευταία πραδείγματα στον ελλαδικό χώρο τα αίτηματα έκδοσης των κατηγορούμενων της οργάνωσης ΣΠΦ για αποστολή εκρηκτικών δεμάτων στον Μπερλουσκόνι και των 5 φοιτητών που συμμετείχαν στην διαδήλωση NoExpo στο Μιλάνο). Όπως επίσης δεν είναι η πρώτη φορά που ξετυλίγεται η διακρατική συνεργασία πάνω στις αντιτρομοκρατικές στρατηγικές και νομοθεσίες.
Την Τετάρτη 30 Ιανουαρίου πραγματοποιήσαμε παρέμβαση αντιπληροφόρησης στο ιταλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, ενάντια στην έκδοση του αγωνιστή Τσέζαρε Μπατίστι από το βραζιλιάνικο στο ιταλικό κράτος. Απέναντι στην ένταση της καταστολής και τις διακρατικές συνεργασίες, στέλνουμε την αλληλεγγύη μας στους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές και αγωνίστριες, γκρεμίζοντας τα σύνορα και τα τείχη των φυλακών.
Αλληλεγγύη στον Τσέζαρε Μπατίστι
