4η δίκη ΕΑ: Πολιτική κατάθεση της Π. Ρούπα & Τοποθέτηση του Ν. Μαζιώτη

0
235

Λάβαμε 10/09/2019

1.Πολιτική κατάθεση της Πόλας Ρούπα ως μάρτυρας υπεράσπισης στον Νίκο Μαζιώτη στις 25 Ιουλίου 2019 στην 4η δίκη του Επαναστατικού Αγώνα που αφορά ληστείες τραπεζών που σύμφωνα με το κατηγορητήριο αποδίδονται στην οργάνωση &

2.Τοποθέτηση του Νίκου Μαζιώτη μέλους του Επαναστατικού Αγώνα στη δίκη.

Πρόεδρος: Ποια η σχέση σας με τον κ. Μαζιώτη;

Ρούπα: Είμαστε σύντροφοι στη ζωή και στον αγώνα. Είμαστε στην ίδια ομάδα, είμαστε στον Επαναστατικό Αγώνα. Πρόεδρος: Είστε μαζί και στη ζωή και στον αγώνα. Έχετε και ένα παιδί. Τι ηλικία έχει;

Ρούπα: Είναι 9 χρονών. Πρόεδρος: Πού βρίσκεται; Ρούπα: Στην Καλαμάτα.

Πρόεδρος: Με τους γονείς σας;

Ρούπα: Με την μητέρα μου και την αδελφή μου. Πρόεδρος: Τι θα μας πείτε;

Ρούπα: Εγώ ήρθα να μιλήσω με έναν πιο συνολικό τρόπο, δεν θέλω να μιλήσω ειδικά για το κατηγορητήριο γιατί δεν έχω κάτι να πω. Εξάλλου όσον αφορά τις ενέργειες που εκδικάζονται κατ’ αρχήν δεν τις θυμάμαι. Γιατί αυτές οι υποθέσεις δεν αφορούν την οργάνωσή μας ούτε τον σύντροφό μου ούτε εμένα. Όσον αφορά την δίκη αυτήν το θέμα είναι ότι στην ουσία…. Πρόεδρος: Έχει μία ληστεία….

Ρούπα: Ξέρω για την ληστεία. Εννοώ ότι συνολικά, να σας πω ποιες υποθέσεις εκδικάζονται, δεν θυμάμαι. Αυτή η υπόθεση όμως, αυτή η δίκη δεν ξεκίνησε από εδώ, από αυτό το δικαστήριο. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι έχει ξεκινήσει η προεργασία αυτού του δικαστηρίου πολύ πριν ξεκινήσει αυτή η διαδικασία, από την περίοδο που ήμασταν με τον Νίκο Μαζιώτη στην παρανομία. Δηλαδή, μας συλλάβανε το 2010, βγήκαμε με το δεκαοκτάμηνο το 2012, δεν θέλαμε να μπούμε στη φυλακή, θέλαμε να μείνουμε ελεύθεροι να συνεχίσουμε τον αγώνα μας και να περάσουμε στην ‘‘παρανομία’’.

Πρόεδρος: Βγήκατε με το 18μηνο. Και μετά; Μας λέτε ότι μετά βγήκατε στην παρανομία. Ρούπα: Ναι. Δεν θέλαμε να μπούμε ξανά φυλακή. Και ξεκίνησε μία μεθόδευση, να το πω έτσι, από τα ΜΜΕ, κατευθυνόμενη πολιτικά βέβαια από την τότε κυβέρνηση, με βάση την οποία μας στοχοποιούσαν για ό, τι γινόταν ανά την Ελλάδα. Είτε για πολιτική ενέργεια, ένοπλη επίθεση, είτε ληστείες τραπεζών κλπ. Προσπαθούσαν να φτιάξουν ένα κλίμα για μας προσωπικά. Και για τον Επαναστατικό Αγώνα, αλλά και ειδικά για μας τους δύο. Για πράγματα με τα οποία ουδεμία σχέση είχαμε. Είχαμε βγάλει και ανακοινώσεις τότε ότι αυτά που έχουμε κάνει, τα έχουμε αναλάβει, τη συμμετοχή μας στον Επαναστατικό Αγώνα την έχουμε αναλάβει, την έχουμε υπερασπιστεί και στα δικαστήρια και έξω από τα δικαστήρια, μέσα από την φυλακή, τα πάντα. Είχαμε γράψει για τον λόγο που βγήκαμε στην παρανομία που συνδεόταν άμεσα με τα γεγονότα της εποχής εκείνης. Δηλαδή, η κατασταλτική επίθεση στον Επαναστατικό Αγώνα έγινε σε μια εποχή που λίγες μέρες πριν είχε επιβληθεί το ‘‘μνημόνιο’’.

Πρόεδρος: Δεν εμφανιστήκατε σε κάποιο δικαστήριο όταν βγήκατε στην παρανομία;

Ρούπα: Το 2010 μας συλλάβανε. Τον Οκτώβριο του 2011 ξεκίνησε η δίκη για τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα από το 2003 ως το 2010. Παραμείναμε για να υπερασπιστούμε τη δράση της οργάνωσης. Ήμαστε ελεύθεροι, ερχόμαστε στο δικαστήριο, υπερασπιζόμαστε πολιτικά μία προς μία τις ενέργειες του Επαναστατικού Αγώνα. Κάποια στιγμή, αφού είχαμε κάνει το χρέος μας να υπερασπιστούμε τη δράση της οργάνωσής μας, βγήκαμε στην ‘‘παρανομία’’. Δεν μείναμε στην απόφαση (του δικαστηρίου). Με άλλα λόγια δεν θέλαμε να παραδοθούμε και να μπούμε στην φυλακή. Είχαμε όμως καταθέσει ότι ο Επαναστατικός Αγώνας πέρα από τη δράση του από το 2003 ως το 2010 περίοδο της κρίσης και των ‘‘μνημονίων’’ η αντίσταση στα ‘‘μνημόνια’’ ήταν πάρα πολύ σημαντική. Αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την απόφασή μας να βγούμε στην ‘‘παρανομία’’, να μην μπούμε στην φυλακή και να συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε σε αυτήν την λαίλαπα των ‘‘μνημονίων’’ την οποία όλος ο κόσμος την έχει ζήσει· και εσείς γνωρίζετε τι καταστροφές έχει επιφέρει στο κοινωνικό πεδίο, οι οποίες είναι καταστροφές μη αναστρέψιμες. Αυτή είναι μια κουβέντα μεγάλη. Απλά σας σκιαγραφώ λίγο το σκεπτικό μας πως περάσαμε στην ‘‘παρανομία’’. Πριν κάνουμε οτιδήποτε ως Επαναστατικός Αγώνας, είχε αρχίσει ήδη να φτιάχνεται αυτό το κλίμα με μας προσωπικά πλέον, ότι ο Μαζιώτης και η Ρούπα είναι πίσω από καθετί που γίνεται. Σας είπα είχαμε αντιδράσει και είχαμε βγάλει κείμενο. Όλα αυτά ήταν αστυνομικά και δημοσιογραφικά σενάρια, και σας είπα, κατ’ επέκταση ήταν και πολιτικά. Μας έμπλεκαν ότι ήμαστε πίσω από άλλες ένοπλες οργανώσεις και ενέργειες, δηλαδή οτιδήποτε κινείται γίνεται από τον Επαναστατικό Αγώνα και συγκεκριμένα από μας τους δύο. Στη συνέχεια μας επικήρυξαν με 1 εκ. ευρώ τον καθένα και στην πορεία όταν είχε πια συλληφθεί ο Νίκος Μαζιώτης άρχισαν πλέον πιο μεθοδικά να κατευθύνονται στη σύνδεση του Επαναστατικού Αγώνα με ενέργειες όπως αυτές. Όταν μεθοδευόταν αυτή η δίωξη και πριν φθάσουμε σε αυτό το δικαστήριο, ενώ γινόταν η δίκη για την επίθεση του Επαναστατικού Αγώνα στην ΤτΕ, παρουσιάστηκαν έγγραφα, όπως είπε και ο Νίκος Μαζιώτης με τα οποία θέλανε να παρουσιάσουν διάφορες τέτοιες πράξεις τις οποίες ήθελαν με κάθε τρόπο να τις συνδέσουν και πρακτικά –πράγμα που δεν γινόταν μέχρι εκείνη τη στιγμή– με τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα.

Η αρχική σύνδεση που χρησιμοποιήθηκε πρακτικά από την αστυνομία και δικαστικά, ήταν ότι ένας εκ των κατηγορουμένων στην δίκη για την επίθεση στην ΤτΕ συνδέθηκε με μια απαλλοτρίωση –τώρα ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος έχει απαλλαγεί και έχει σπάσει αυτός ο συνδετικός κρίκος– που είχε συμμετάσχει ο Νίκος Μαζιώτης (ΕΤΕ Μεθάνων) και μέσω αυτής της σύνδεσης άρχισαν να φτιάχνουν μια αλυσίδα προσώπων και ενεργειών, η οποία κατ’ εμέ δεν αφορούσε στο τι ήθελε η αστυνομία να διαλευκάνει….

Πρόεδρος: Την ληστεία που λέμε, εσείς την λέτε αλλιώς, την έχει αποδεχτεί ο κ. Μαζιώτης. Ρούπα: Την έχει αποδεχτεί και έχουμε πει ως Επαναστατικός Αγώνας ότι έχουμε αποδεχτεί πως τέτοιες ενέργειες έχουμε κάνει. Όπως έχουμε αποδεχτεί τις πολιτικές ενέργειες, έχουμε αποδεχτεί και αυτές (απαλλοτριώσεις). Και μάλιστα, έχει βγει και κείμενο που εξηγεί και για ποιο λόγο έχουν γίνει. Από αυτό, έως να σε παρουσιάζουν ως ‘‘ομπρέλα’’ κάτω από την οποία γίνονται ληστείες τραπεζών και μάλιστα πολλές –απ’ ότι θυμάμαι τα ΜΜΕ έκαναν κάποιες εκτιμήσεις για 2 εκ. ευρώ– δεν είναι απλώς μία υπερβολή. Ενέχει μία πολιτική σκοπιμότητα. Χωρίς στοιχεία, χωρίς τίποτα.

Όταν γινόταν εκείνο το δικαστήριο –ήμουν ελεύθερη τότε– και συνειδητοποίησα ότι είχαν αυτή την κατεύθυνση, προκειμένου να συμβάλω στο να αποκρουστεί αυτή η μεθόδευση, ανέλαβα την ευθύνη με δημόσιο κείμενο της απαλλοτρίωσης στην Τράπεζα Πειραιώς στον προαύλιο χώρο του νοσοκομείου Σωτηρία που έκανα όταν ήμουν πια μόνη μου στην ‘‘παρανομία’’. Και μάλιστα, χωρίς να μου έχει ασκηθεί καν δίωξη.

Να δηλώσω ότι τέτοιες ενέργειες σαν αυτές που κάνουμε εμείς τις αναλαμβάνουμε. Ενέργειες που δεν έχουμε κάνει εμείς, δεν μπορούμε να τις αναλάβουμε. Και το έκανε και ο σύντροφος και εγώ να προσπαθήσουμε να βάλουμε μία διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε αυτά που έχουμε κάνει ως Επαναστατικός Αγώνας και σε αυτά που δεν έχουμε κάνει και να σταματήσει αυτή η διαδικασία μέσα στην οποία αλλοιώνεται το πολιτικό νόημα του Επαναστατικού Αγώνα και από μια πολιτική οργάνωση προβάλλεται ως μια οργάνωση ληστών. Δεν είχε καμία σχέση ο Επαναστατικός Αγώνας με αυτού του είδους τους προσανατολισμούς. Καμία σχέση! Είτε διαφωνεί κάποιος είτε συμφωνεί με τη δράση της οργάνωσης –αυτό είναι άσχετο–, η αλλοίωση του πολιτικού νοήματος που έχει ο Επαναστατικός Αγώνας είναι μία πολιτική επιλογή που υλοποιείται μέσα από τα ΜΜΕ και μετά από την αστυνομία και την άσκηση διώξεων.

Επίσης, έχω αναλάβει και ατομικά εγώ μέσα στο δικαστήριο –και χωρίς στοιχεία– και άλλη απαλλοτρίωση που είχε γίνει στην Μαλεσίνα Φθιώτιδας. Όπου δεν υπήρχαν καν στοιχεία. Θέλω να σας αποδείξω ότι μου είναι πολύ πιο σημαντικό πολιτικά να υπερασπίζομαι τις πολιτικές μου επιλογές, να τις περιφρουρώ από οποιαδήποτε άλλη πολιτική σκοπιμότητα παρά να προσπαθήσω να αποφύγω οποιαδήποτε καταδίκη.

Για εκείνη την απαλλοτρίωση, στο Σωτηρία, δεν υπήρχαν αποδείξεις για τη συμμετοχή μου. Δεν υπήρχε καν δίωξη εναντίον μου. Υπήρχε μια ‘‘φιλολογία’’ βέβαια, για το ποιος ήταν πίσω από εκείνη την απαλλοτρίωση στην τράπεζα Πειραιώς στο νοσοκομείο Σωτηρία –και το έλεγαν ότι εγώ ήμουν–, όμως στοιχεία δεν υπήρχαν. Το έλεγαν και στην Μαλεσίνα, στοιχεία επίσης δεν υπήρχαν, αλλά το ανέλαβα. Κανείς δεν με αναγνώρισε, κανένα στοιχείο δεν υπήρχε, αλλά τα ανέλαβα! Αυτό κάνω πάντα και ατομικά. Υπερασπίζομαι πολιτικά τα πάντα στην οργάνωσή μου. Αλλά αυτό, αυτή η εικόνα εδώ, πρέπει να σπάσει. Αυτό είναι πολύ σημαντικό επειδή πιστεύω ότι μια πίεση πολιτική ασκείται πάντα στα δικαστήρια. Άλλοι την ακολουθούν και επηρεάζονται, άλλοι δεν επηρεάζονται. Και θα σας δώσω ένα παράδειγμα: Στην τελευταία δίκη που είχαμε για την Τράπεζα της Ελλάδας, πρωτόδικα ο Νίκος Μαζιώτης και εγώ καταδικαστήκαμε σε ισόβια παρ’ όλο που ήταν εντελώς αναντίστοιχο εκείνης της κατηγορίας που είχαμε. Ήταν μια καθαρά πολιτική απόφαση. Ήταν μια απόφαση εκδικητική, όχι γενικά απέναντι στην ένοπλη δράση και αυτού του είδους τις οργανώσεις, αλλά ειδικά για τον Επαναστατικό Αγώνα, ειδικά για τον ρόλο του, ειδικά γιατί αυτό το χτύπημα στην ΤτΕ που ήταν ένα χτύπημα ενάντια στην τρόικα.

Στο δικαστήριο (εφετείο) κάναμε μια πολύ ωραία δίκη, στην οποία αναδείξαμε και το αδιέξοδο της κρίσης και το γεγονός ότι μέσω των θεσμών δεν μπορούσε να ανατραπεί όλη αυτή η πορεία των ‘‘μνημονίων’’, ότι ήταν μονόδρομος να αντισταθείς με άλλα μέσα για να αλλάξεις και την κοινωνική κατάσταση με την κρίση και την αποφυγή τέτοιου είδους κρίσεων που πληρώνει όλη η κοινωνία για λογαριασμό της άρχουσας τάξης και των τραπεζών, αυτά είναι γνωστά. Αναδείξαμε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την κοινωνική Επανάσταση. Ο στόχος του Επαναστατικού Αγώνα είναι αυτός. Μια κοινωνία οικονομικής ισότητας και πολιτικής ελευθερίας για όλους τους ανθρώπους. Αυτό είναι μια μεγάλη συζήτηση, μπορεί να σας είναι ξένα όλα αυτά, αλλά προκύπτουν μέσα από μια ανάλυση και μέσα από αποδείξεις για την κοινωνική οικονομική και πολιτική κατάσταση του σήμερα και πόσο αδιέξοδη είναι αυτή. Δεν είναι κάτι σαν ιδεολόγημα που το έχεις γενικώς και αφηρημένως στο μυαλό σου, και το πετάς συνθηματολογικά. Είναι βάσει αποδείξεων. Αυτές τις αποδείξεις προσπαθήσαμε να τις παρουσιάσουμε στο άλλο δικαστήριο. Το άλλο δικαστήριο δεν επηρεάστηκε από όλη αυτή την ‘‘φιλολογία’’ εναντίον μας και τελικά ‘‘έσπασε’’ τα ισόβια του Μαζιώτη. Μετά το σπάσιμο των ισοβίων ξεκίνησαν πάλι στις τηλεοράσεις αφιερώματα για τον Μαζιώτη, για το γεγονός ότι σε 2 χρόνια θα αποφυλακιστεί! Αυτό τι είναι; Δεν είναι άσκηση πίεσης; Είναι!

Πρόεδρος: Μπορεί να αποφυλακιστεί; Ρούπα: Είναι τόσα χρόνια μέσα. Κάποια στιγμή δεν θα βγει; Πρόεδρος: Σας βγαίνουν….; Ρούπα: Το θέμα είναι αν θα μας βγάλουν. Αυτό είναι μια άλλη ιστορία πως θα τα ‘‘φτιάξουν’’ ώστε να μην μας βγάλουν. Πρόεδρος: Σας βγαίνουν τα χρόνια….; Ρούπα: Είναι αρκετά χρόνια μέσα. Έχουν κάνει τους υπολογισμούς τους και είχαν βγει και δήλωσαν πολιτικά…. Πρόεδρος: Ότι βγαίνει….

Ρούπα: Ότι πώς είναι δυνατόν σε 2 χρόνια να αποφυλακιστεί ο Μαζιώτης. Δηλαδή άμα προσεγγίσει την περίοδο που είναι να αποφυλακιστεί τι θα γίνει; Αυτή η άσκηση πίεσης προς τα δικαστήρια, ότι αφήνουν αιχμές και προς το δικαστήριο που τον δίκαζε, αυτή η τριβή μεταξύ πολιτικής εξουσίας και δικαστών υπάρχει. Το έχουμε δει. Έχουμε δικαστήρια σε διατεταγμένη υπηρεσία που το δηλώνουν κιόλας. Έχουμε δει και δικαστήρια που είναι αποστασιοποιημένα και προσπαθούν να βγάλουν μια κρίση με βάση το δικό τους νομικό σκεπτικό. Και μερικοί επηρεάζονται και πολιτικά. Και δεν είναι κακό αυτό. Γιατί όταν για διάστημα πολλών μηνών έχεις μια τριβή με ένα δικαστήριο, σε ακούνε, τους ακούνε, συζητάνε. Μπορείς να κάνεις αναλύσεις, υπάρχει μια τριβή. Κάποια πράγματα νομίζω ότι κάποιοι τα καταλαβαίνουν, τα αντιλαμβάνονται. Το θέμα είναι ότι ενώ ο Μαζιώτης έχει ακόμα μια ποινή να εκτίσει, η οποία είναι αρκετά ‘‘σεβαστή’’, και ενώ έχει ήδη κάτσει πολλά χρόνια μέσα για τα πράγματα τα οποία κατηγορείται, το κριτήριό τους είναι ότι ‘‘δεν είναι ένας τυχαίος κρατούμενος, το ζήτημα είναι ότι αυτός έχει στραφεί ενάντια στο κράτος, έχει κάνει εκείνο ή το άλλο πράγμα και δεν γίνεται να αποφυλακιστεί’’. Γιατί δεν γίνεται;

Αυτή η πίεση απέναντι στην δικαστική εξουσία και απέναντι στους παράγοντές της άλλες φορές τελεσφορεί και άλλες όχι. Το ζήτημα είναι ποιος μπορεί να σταθεί αποστασιοποιημένα. Και είναι πάρα πολύ σημαντικό, επιμένω, ότι μέσα σε όλο αυτό το πλαίσιο, ο βασικός παράγοντας είναι ο πολιτικός. Δυστυχώς θεωρείται ότι έχουμε μια ‘‘δημοκρατία’’ –για μας αυτό δεν είναι δημοκρατία–, αλλά είναι τόσο περιχαρακωμένο αυτό το καθεστωτικό πολιτικό πλαίσιο το οποίο ζούμε, το οποίο δεν αναγνωρίζει –ίσως είναι η μόνη φορά στην ιστορία– ότι υπάρχει πολιτικός αντίπαλος. Ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν μια αντιπρόταση απέναντι σε αυτό που υπάρχει.

Δεδομένου ότι το σύστημα θέλει να παρουσιάσει τον εαυτό του ως μονόδρομο αρνείται και την ύπαρξη πολιτικού αντιπάλου. Και ονομάζει τον αγώνα εναντίον του ‘‘τρομοκρατία’’. Η αντίσταση δεν μπορεί να είναι ειρηνιστική. Η αντίσταση όπως έλεγε και ο Μανωλεδάκης υπάρχει παραβιάζοντας το νομικό πλαίσιο, αλλιώς δεν υφίσταται. Αντίσταση δεν υφίσταται με τον λόγο, αυτό είναι μια απλή διαμαρτυρία. Αντίσταση σημαίνει παράβαση του νόμου. Η αντίσταση στο καθεστώς προϋποθέτει μια δράση η οποία να μπορέσει να επιφέρει αλλαγές προκειμένου αυτό το σύστημα που είναι εξουσιαστικό και διχαστικό και καταστροφικό και για την κοινωνία και για τους ανθρώπους και για τον ίδιο τον πλανήτη να αλλάξει, να φύγει και να έρθει κάτι άλλο. Αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης μιας επαναστατικής διαδικασίας. Και αυτό τον στόχο έχει ο Επαναστατικός Αγώνας.

Πρόεδρος: Η ενέργεια κατά της Τράπεζας της Ελλάδας αλλάζει κάτι….;

Ρούπα: Ο Επαναστατικός Αγώνας δεν πρόλαβε να δράσει σε ένα τέτοιο βαθμό. Και εξάλλου υπήρχαν και παράγοντες κοινωνικοί οι οποίοι επίσης δεν πρόλαβαν να δράσουν. Όταν ξεκίνησαν τα ‘‘μνημόνια’’ υπήρχε μια κοινωνική αντίδραση. Μια κοινωνική αντίδραση η οποία δεν ήταν απλώς μια διαμαρτυρία. Ο κόσμος έκανε επιθέσεις σε σύμβολα της εξουσίας. Ο κόσμος έχει συναίσθηση του τι γίνεται. Δεν μπορεί να πεις ότι αυτά που γίνανε ήταν δουλειά ‘‘ανεγκέφαλων’’. Τότε θα πεις ότι η πλειοψηφία της κοινωνίας ήταν ‘‘ανεγκέφαλη’’.

Υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα στην εξέγερση και στην επανάσταση. Η εξέγερση είναι ένα κοινωνικό αντανακλαστικό από τη μεριά της κοινωνίας, η οποία όταν ξεσηκωθεί, μπορεί να φερθεί και βίαια. Εξεγέρσεις έχουν γίνει ιστορικά τις οποίες τις τιμούμε, όπου έχει χυθεί πολύ αίμα. Όσο πιο μεγάλη καταπίεση βιώνει μια κοινωνία και εξεγείρεται, η βία που θα απελευθερώσει θα είναι ανάλογη με αυτή που έχει υποστεί όλα τα χρόνια της καταπίεσης. Είναι λογικό αυτό. Είναι μια φυσική κοινωνική δυναμική. Αλλά η επανάσταση είναι κάτι διαφορετικό. Όταν επιβλήθηκαν τα ‘‘μνημόνια’’, είχε αντιδράσει ο κόσμος, είχε εξεγερθεί αλλά υπήρχαν και πάρα πολλές δυνάμεις καθεστωτικές και μη οι οποίες προσπαθούσαν να αποδείξουν ότι μόνο θεσμικά μπορεί να αλλάξει αυτό που υπάρχει δηλαδή τα ‘‘μνημόνια’’. Αυτό ο ισχυρισμός ναυάγησε. Υπήρξε επίσης καταστολή στις κινητοποιήσεις αυτές. Η αστυνομία ξυλοκοπούσε τους διαδηλωτές, έπεφταν με τις μηχανές πάνω στους διαδηλωτές, έσπαγαν κεφάλια με τους πυροσβεστήρες. Υπήρχε και η περιβόητη ομάδα Δέλτα την οποία θέλουν να ξανασυστήσουν. Διαδηλωτές κατέληξαν στην εντατική.

Μια μέθοδος για να αντιμετωπίσεις αυτές τις κοινωνικές εξεγέρσεις είναι η βία, μια άλλη είναι η αφομοίωση. Στο ζήτημα της αφομοίωσης και το να αποδεχτεί ο κόσμος ότι όλα αυτά είναι αδιέξοδα και άτοπα σημαντικότατο ρόλο θα παίξουν τα ΜΜΕ. Και όλη αυτή η προπαγάνδα περί αδιεξόδου στο πρόγραμμα των ‘‘μνημονίων’’, δηλαδή ότι τα ‘‘μνημόνια’’ είναι μονόδρομος για να μην καταστραφούμε. Για να μπορούμε, υποτίθεται, να παίρνουμε συντάξεις, κλπ, κλπ. Μόνο που σε όλα τα δικαστήρια έχουμε εξηγήσει ότι απ’ όλα αυτά τα λεφτά που πήρε η χώρα, τα δάνεια από τα ‘‘μνημόνια’’ –όπως έχει αποδείξει μία έρευνα Γερμανών οικονομολόγων–, δεν πήγε ούτε μισό ευρώ στην κοινωνία.

Όπως επίσης έχει αποδειχθεί από στοιχεία – αν τα είχα θα σας τα κατέθετα – ότι όσον αφορά το ζήτημα των συντάξεων, οι φόροι που πληρώνονται από την κοινωνική βάση υπερκαλύπτουν τις συνταξιοδοτικές ανάγκες. Και μάλιστα, περισσεύουν και με αυτά καλύπτονται και κρατικές ανάγκες. Όλα λοιπόν όσα λέγανε ήταν παραμύθια. Το θέμα ήταν ότι έπρεπε να στηριχθεί το τραπεζικό σύστημα και το ελληνικό κράτος το οποίο ήταν έτοιμο να καταρρεύσει. Αυτά ήταν τα ζητήματα. Και από κει και πέρα τα ‘‘μνημόνια’’ τα πληρώνουμε και εξακολουθούμε να είμαστε στα ‘‘μνημόνια’’. Μη πιστεύουμε αυτές τις μπούρδες ότι βγήκαμε από τα ‘‘μνημόνια’’ όταν έχουμε ένα χρονοδιάγραμμα μνημονιακής επιτήρησης το οποίο υπερβαίνει το 2060, πράγμα που έκανε η κυβέρνηση του Σύριζα με την επιμήκυνση του χρέους.

Κρατάμε την πρώτη βασική Σύμβαση με όλους τους απεχθείς όρους για την κοινωνία αλλά και για την ελληνική ‘‘πολιτεία’’ και όλα αυτά περί καταπάτησης της εθνικής κυριαρχίας, υποθήκευσης της εθνικής δημόσιας περιουσίας που είναι στην πρώτη βασική Σύμβαση. Αυτή η σύμβαση εξακολουθεί και έχει ισχύ εφόσον η αποπληρωμή αυτού του δανείου από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει παραταθεί μέχρι το 2060 και βλέπουμε. Οπότε αυτοί οι απεχθείς όροι παραμένουν και θα παραμένουν όχι μόνο για τα παιδιά μας αλλά και για τα εγγόνια και τα δισέγγονά μας. Δεν πρόκειται να ξεφύγουμε ποτέ.

Και τώρα η υποτιθέμενη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα πώς γίνεται; Πώς τάζει η νέα κυβέρνηση διάφορα; Από το γεγονός ότι το επιτόκιο των ελληνικών ομολόγων έχει πέσει κάτω από 2%. Γιατί ξανακάνουν πάρτι με τη νέα φούσκα του χρέους που δημιουργείται η οποία όταν σκάσει θα είναι χειρότερη από την προηγούμενη. Τους έχουμε καλομάθει. Ξέρουν ότι μετά την χασούρα, υπάρχει μια κοινωνία την οποία μπορούν να την πατήσουν για να ‘‘πληρώσει τα σπασμένα’’.Τους έχουμε καλομάθει και αυτά τα πράγματα θα τα ξαναζήσουμε σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό.

Αυτό το ζήτημα το έχουμε καταθέσει ως Επαναστατικός Αγώνας πριν και από το 2010. Είχαμε προβλέψει την κρίση, είχαμε προβλέψει τα ‘‘μνημόνια’’, τα είχαμε προβλέψει όλα. Και είχαμε πει ότι η κρίση δεν ξεπερνιέται και τώρα λέμε ότι όλα αυτά θα τα ξαναζήσουμε. Γιατί είναι η φύση του πράγματος αυτή. Είναι έτσι το σύστημα. Θα γίνεται όλο και πιο ισχυρότερο και πιο πλούσιο εις βάρος των πιο αδύνατων και των πιο φτωχών με την εκμετάλλευση. Και ούτε επιλύεται το πρόβλημα. Θα διαιωνίζεται και θα γίνεται χειρότερο. Αυτές οι εκτιμήσεις δεν είναι μόνο δικές μου. Επειδή διαβάζω και κάποιους οικονομολόγους τα ίδια λένε και αυτοί. Τροφοδοτείται πάλι το ίδιο πρόβλημα της φούσκας του χρέους παγκοσμίως. Άμα το παρακολουθήσετε, θα διαπιστώσετε το ίδιο πράγμα.

Στο δικαστήριο για την Τράπεζα της Ελλάδας είχαμε καταθέσει μια σειρά από έγγραφα που αφορούσαν σε αντιδράσεις –μέσω της θεσμικής οδού– στα ‘‘μνημόνια’’ και τι αποτελέσματα επέφεραν αυτές οι αντιδράσεις. Λέγαμε: ‘‘αφού διαφωνείτε με αυτή τη μορφή δράσης γιατί, υποτίθεται, υπάρχουν άλλα μέσα αντίστασης, νόμιμα, να δούμε ποια είναι αυτά τα μέσα και τι αποτελέσματα έφεραν’’.

Είχαν ξεσηκωθεί διάφοροι συνταγματολόγοι, οι οποίοι έκαναν προσφυγή στο ΣτΕ, έκαναν προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Ήρθε ο ΟΗΕ στην Ελλάδα και καταδίκασε το ελληνικό κράτος για παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων λόγω των πολιτικών που επέβαλλαν με τα ‘‘μνημόνια’’. Το ίδιο το ευρωπαϊκό δικαστήριο καταδίκασε την Ελλάδα. Δηλαδή, η ίδια η Ευρώπη που επέβαλλε τα ‘‘μνημόνια’’ καταδικάζει το ελληνικό κράτος λόγω της εφαρμογής των ‘‘μνημονίων’’. Όλα αυτά τα ωραία… δεν κατάφεραν τίποτα, δεν καταλήξανε πουθενά. Η κατάληξη ήταν ότι όλα αυτά είναι μάταια. Δηλαδή, αποδεικνύεται ότι μέσω του θεσμικού πλαισίου, δεν μπορεί να γίνει καμία αλλαγή. Όταν έρχεται π.χ. ο ΟΗΕ και σε καταδικάζει συνέχεια και δεν καταλαβαίνεις τίποτα, ποια είναι η θεσμική οδός μέσω της οποίας θα αλλάξεις αυτό που συμβαίνει;

Όταν έχεις μια κυβέρνηση η οποία πριν γίνει κυβέρνηση σου υπόσχεται ότι θα σε βγάλει από τα ‘‘μνημόνια’’, ότι θα σκίσει τα ‘‘μνημόνια’’ –για τον ΣΥΡΙΖΑ μιλάω– ότι θα αντισταθεί στην τρόικα, κλπ, κλπ, και ο κόσμος πιστεύει και πάει και ψηφίζει πιστεύοντας ότι όλα αυτά θα τα ανατρέψει. Και όταν ανεβαίνουν αυτοί στην εξουσία λένε ‘‘σας κοροϊδέψαμε και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, ούτε θέλουμε να κάνουμε τίποτα’’, ποια είναι η θεσμική οδός μέσα από την οποία μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα;

Εγώ είμαι ανοιχτή να συζητήσω προτάσεις. Το θέμα δεν είναι τι έκανα εγώ, το θέμα είναι τι θα μπορούσε να γίνει με άλλο τρόπο και να αποδειχτεί όμως ότι θα είχε αποτέλεσμα. Τίποτα!

Τελοσπάντων, για να επανέλθω σε αυτά που έλεγα στην αρχή της κατάθεσής μου, ότι σε αυτή την δίκη υπάρχει ένα πολιτικό πλαίσιο πολεμικής ενάντια σε μας, και ενάντια σε οτιδήποτε αμφισβητεί το υπάρχον. Σε μια περίοδο όπου δεν υπάρχει καμία αντίσταση και καμία αντίδραση κοινωνική, έχει κατασταλεί ή έχει αφομοιωθεί, το να υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που να λένε ότι υπάρχει και μια άλλου τύπου κοινωνική οργάνωση, πιο δίκαιη. πραγματικής δημοκρατίας –γιατί αυτό σήμερα δεν είναι δημοκρατία–, είναι αιτία καταστολής, θέλουν να σε πατάξουν.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται αυτή η δίκη όπου στόχος είναι η δυσφήμιση του Επαναστατικού Αγώνα, της δράσης του και των μελών του. Αυτό που λένε με αυτή τη δίκη είναι ‘‘ποια πολιτική δράση κάνετε, ληστείες κάνετε’’. Αυτό είναι μέσα σε αυτά τα πλαίσια της συκοφάντησης, στα γενικότερα πλαίσια της πολιτικής πίεσης και εξόντωσης, διαδικασία η οποία έχει ξεκινήσει με τον Νίκο Μαζιώτη.

Επίσης και αυτή η κυβέρνηση τώρα έχει ξεκινήσει μια τακτική όσον αφορά την αντιμετώπιση τέτοιων ζητημάτων η οποία θα είναι πιο ‘‘σκληρή’’ από κάθε προηγούμενη κυβέρνηση. Γιατί; Τους δίνει τον αέρα το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία κοινωνική αντίσταση απέναντι σε όλα αυτά, η κοινωνία τα έχει δεχθεί (τα ‘‘μνημόνια’’) ως μονόδρομο. Ή μάλλον έχει αποδεχθεί την ήττα, είναι σε μια κατάσταση ήττας και παραίτησης και ο καθένας που είναι στην εξουσία μπορεί να αλωνίζει ελεύθερα.

Με την μόνη διαφορά ότι αυτά έχουν κοντά ποδάρια και δεν πρόκειται να ευδοκιμήσουν οι προσπάθειές τους για βελτίωση των κοινωνικών, οικονομικών συνθηκών, κλπ, κλπ. Αυτά.

Πρόεδρος: Κάτι πιο συγκεκριμένο; Ρούπα: Τι να σας πω πιο συγκεκριμένο; Σας είπα κ. πρόεδρε ό,τι έχουμε κάνει το έχουμε αναλάβει. Πρόεδρος: Για αυτήν την ληστεία στις Σπέτσες; Ρούπα: Έχει αναλάβει ο Μαζιώτης τις απαλλοτριώσεις στην Κλειτορία, στα Μέθανα, εγώ έχω αναλάβει άλλες δύο. Αυτά. Πρόεδρος: Κατηγορείται για μια ληστεία στις Σπέτσες μαζί με… Ρούπα: Δεν έχει σχέση. Πρώτη φορά που πάμε στα δικαστήρια αρνητικοί, ότι δεν έχουμε καμία σχέση. Πρόεδρος: Είναι (ο Μαζιώτης) ο συνδετικός κρίκος με όλες….

Ρούπα: Δεν υπάρχει καμία σχέση με όλες αυτές τις υποθέσεις ούτε με αυτή, ούτε με καμία άλλη. Πρόεδρος: Έχουμε τον Ιούλιο του 2012 (που) ξεκινάει το διάστημα όπου κατηγορούνται και όλοι οι υπόλοιποι ότι εντάχθηκαν στον Επαναστατικό Αγώνα.

Ρούπα: Σε 1 μήνα δηλαδή εντάχθηκαν όλοι αυτοί στον Επαναστατικό Αγώνα; Είναι και λίγο φαιδρά αυτά. Δηλαδή υπάρχει μια ‘‘εγκληματική’’ οργάνωση…. Πρόεδρος: Από το ’06. Ρούπα: Ναι, δεν θυμάμαι ημερομηνίες. Το ’06 υπήρχε ο Επαναστατικός Αγώνας. Γιατί δεν τα βάλανε αυτά το ’06 και τα βάλανε το ’12; Όλα αυτά από το’06 μέχρι το ’12, όλα αυτά έγιναν μέσα στα πλαίσια μιας εγκληματικής ‘‘οργάνωσης’’. Περνάμε εμείς στην παρανομία και όλος αυτός ο κόσμος στρατολογείται από τον Επαναστατικό Αγώνα; Και ξεκινάει ληστείες;

Πρόεδρος: Από τα τέλη του Ιουνίου του ’12 εντάσσονται στον Επαναστατικό Αγώνα.

Ρούπα: Ναι, στις 21 του μήνα βγήκαμε εμείς στην ‘‘παρανομία’’ και ως εκ του θαύματος, βρίσκονται τόσοι άνθρωποι στον Επαναστατικό Αγώνα για να κάνουν ληστείες.

Πρόεδρος: Ναι, όπως φέρεται σε συνδυασμό …. Με τον βαρύτατο οπλισμό που βρέθηκε. Έτσι συνδέονται με αυτό τον τρόπο όπως φέρεται, με τον βαρύτατο οπλισμό που βρέθηκε στην Αγ. Τριάδα, επίσης βαρύτατος οπλισμός βρέθηκε στον Μαραθώνα… Ρούπα: Αυτά δεν λένε τίποτα. Πρόεδρος: Σας είπα τι λένε. Ότι δεν είναι δυνατόν όλος αυτός ο οπλισμός, ρουκέτες, εκτοξευτήρες, πολυβόλα, ότι αυτά δεν μπορεί να εξυπηρετούν μια εγκληματική οργάνωση απλά για ληστείες αλλά μια οργάνωση και συγκεκριμένα τον Επαναστατικό Αγώνα. Αυτό συν την φερόμενη παρουσία του κ. Μαζιώτη στις Σπέτσες.

Ρούπα: Δεν έχει σημασία τι όπλα βρεθήκανε. Σημασία έχει αν υπάρχει σύνδεση. Οργανική σύνδεση δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει καμία σχέση. Όπλα μπορεί να χρησιμοποιεί ο οποιοσδήποτε για μια οποιαδήποτε ποινική υπόθεση. Προφανώς κυκλοφορούν όπλα. Από κει και πέρα ο Επαναστατικός Αγώνας δεν έχει σχέση και αυτό δεν είναι αποδεικτικό στοιχείο, ούτε καν ένδειξη. Ο ισχυρισμός σας ‘‘επειδή βρέθηκε βαρύς οπλισμός δεν μπορεί να είναι για ποινικές υποθέσεις άρα έχει σχέση με τον Επαναστατικό Αγώνα’’, ειδικά κιόλας, δεν αποδεικνύεται.

Πρόεδρος: Γιατί κατηγορείται, φέρεται, κατηγορείται ότι ήταν στις Σπέτσες μαζί με άλλους κατηγορούμενους.

Ρούπα: Όλη αυτή η ιστορία ξεκίνησε από την υπόθεση της απαλλοτρίωσης των Μεθάνων. Εκεί θεώρησαν σκόπιμο να συνδέσουν έναν εκ των κατηγορουμένων με τον Μαζιώτη και πριν το κάνουν καν, το προβάλλουν στα ΜΜΕ. Δηλαδή ότι ο Επαναστατικός Αγώνας είναι πίσω από ένοπλες επιθέσεις, πολιτικές, ληστείες και τα πάντα. Δηλαδή πριν φθάσουμε σε αυτό το δικαστήριο, αυτό δουλευόταν από το ’12. Στο τέλος-τέλος έχει αθωωθεί ο συγκεκριμένος (για τα Μέθανα) από το εφετείο για την ΤτΕ και ο συνδετικός κρίκος με τον Επαναστατικό Αγώνα έχει σπάσει. Δεν υπάρχει συνδετικός κρίκος. Τώρα απομένει το αν ο Μαζιώτης ήταν στις Σπέτσες. Πού συνδέεται ο Μαζιώτης με τις Σπέτσες; Επειδή το λέει το κατηγορητήριο; Αυτό σημαίνει ότι ο Μαζιώτης ήταν στις Σπέτσες; Και αν ο Μαζιώτης δεν ήταν στις Σπέτσες, ποιό είναι το επόμενο υποθετικό στοιχείο που συνδέει τον Μαζιώτη ή εμένα και τον Επαναστατικό Αγώνα με όλες αυτές τις ενέργειες και τα όπλα; Υπάρχει κάποιο αποτύπωμα δικό μας που να είναι σε αυτά τα όπλα; Πρόεδρος: Όχι!

Ρούπα: Του Μαζιώτη; Υπάρχει κάποιο υλικό που να τον συνδέει, γιατί εσείς πρέπει να κινηθείτε βάσει αποδείξεων. Γιατί αυτό, το πού θα πηγαίνανε τα όπλα είναι μία υπόθεση. Δεν είναι καν μία ένδειξη. Είναι υπόθεση. Τα όπλα είναι πολλά. Πρόεδρος: Και βαριά. Ρούπα: Πολλά και βαριά Και το πιο λογικό ποιο είναι; Ότι θα πηγαίνανε στον Επαναστατικό Αγώνα; Ποιος το λέει αυτό;

Πρόεδρος: Αντιαρματική ρουκέτα θα έπαιρνε κανείς στην ληστεία τράπεζας; Ρούπα: Εγώ δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτό. Πρόεδρος: Υπάρχει εδώ βιντεοληπτικό υλικό από την τράπεζα (Σπέτσες) και μία έρευνα που έγινε στο σπίτι στο….

Μαζιώτης: Στο Μαρούσι, στην οδό Υψηλάντου βρέθηκε ένα ζευγάρι adidas, μια τριγωνική τσάντα που μοιάζει, τα έχουμε ξαναδεί αυτά…. Πρόεδρος: Αυτό το σπίτι στο Μαρούσι μένατε εκεί; Ρούπα: Ναι. Πρόεδρος: Κάνανε κάποιες συγκρίσεις από το βιντεοληπτικό υλικό της τράπεζας από τις Σπέτσες.

Ρούπα: Να σας διακόψω. Ήμασταν στο Μαρούσι βλέπαμε τις ειδήσεις –και παρακολουθούσαμε και γελάγαμε– γιατί τότε δεν είχαμε συλλάβει το μέγεθος της υπόθεσης…. Βλέπαμε μια ληστεία που είχε γίνει σε μια τράπεζα και ένα άνθρωπο που δεν είχε καμία σχέση με τον σωματότυπο του Μαζιώτη και λέγανε ότι είναι ο Μαζιώτης. Ακόμα και ένας σωματότυπος είναι στοιχείο ενοχής; Πρόεδρος: Από μόνο του όχι!

Ρούπα: Ακόμα και να πεις ότι προσομοιάζει είναι αυτό στοιχείο για να καταδικάσεις κάποιον; Πρόεδρος: Βρήκαν μια περούκα που φορούσε όταν συνελήφθη. Έτσι δεν είναι κ. Μαζιώτη; Στο Μοναστηράκι; Μαζιώτης: Είχα πολλές περούκες κ. πρόεδρε. Για ποια απ’ όλες; Πρόεδρος: Αυτή όταν σας πιάσανε. Μαζιώτης: Εντάξει, φορούσα πολλές περούκες γενικά. Θα φορούσα την ίδια περούκα στο σπίτι μου και στην γειτονιά μου και την ίδια στην τράπεζα;

Πρόεδρος: Εδώ υπάρχουν φωτογραφίες από την σύλληψή σας και παρακάτω κάνανε κάποιες συγκρίσεις…… (επιδεικνύονται στην Ρούπα) Ρούπα: Αυτές οι φωτογραφίες δεν είναι από την σύλληψή μας. Είναι από το δικαστήριο του Επαναστατικού Αγώνα που ξεκινούσε το 2011 και έκανα κάποιες δηλώσεις. Πρόεδρος: Αυτές τις φωτογραφίες τις χρησιμοποιούν και κάνουν κάποιες συγκρίσεις με έναν από τους ληστές στις Σπέτσες. Είναι αυτή η περούκα και στο σπίτι στο Μαρούσι…. Γιατί γελάτε κ. Μαζιώτη; Μαζιώτης: Γιατί είναι γελοία κ. πρόεδρε αυτά που σας παρουσιάζει η αστυνομία. Πρόεδρος: Βρήκαν λοιπόν μία βερμούδα, στο σπίτι και ένα τσαντάκι, αυτά… και κάνουν συγκρίσεις από την ληστεία όπου ο δράστης φορούσε βερμούδα και είχε τσαντάκι που μοιάζει και κάνουνε μια σύγκριση με κάποιες φωτογραφίες που σίγουρα είναι ο Μαζιώτης. Ρούπα: Όταν βλέπαμε στην τηλεόραση σε μια ληστεία…

Πρόεδρος: Για αυτήν την υπόθεση; Ρούπα: Όχι, δεν θυμάμαι, μην με ρωτάτε. Μαζιώτης: Για την υπόθεση του Βελεστίνου έχει φωτογραφίες; Γιατί έλεγαν ότι είμαι εκεί πέρα. Ρούπα: Για αυτήν βλέπαμε. Πρόεδρος: Δεν κατηγορείστε.

Μαζιώτης: Ναι, δεν κατηγορούμαι. Έχετε φωτογραφίες; Σύμφωνα με το βιντεοληπτικό υλικό και εκεί μοιάζω με έναν από τους δράστες. Φοράει περούκα, καρό πουκάμισο, γυαλιά. Γιατί δεν κατηγορούμαι για το Βελεστίνο; Εισαγγελέας: Ήσασταν; Μαζιώτης: Θέλετε να σας απαντήσω; Πρόεδρος: Ρωτάει η κ. εισαγγελέας. Ρούπα: Το θυμάμαι ότι όταν βλέπαμε για αυτήν την υπόθεση υπήρχε κάποιος που φορούσε περούκα, βερμούδα, καρό πουκάμισο και ένα χιαστί τσαντάκι. Εισαγγελέας: Λέγανε για τον Μαζιώτη εκεί; Ρούπα: Ναι, ότι είναι αυτός. Δεν θυμάμαι ακριβώς τον χρόνο. Πρόεδρος: Οι δημοσιογράφοι τα λέγανε αυτά. Συνήγορος: Από πού τα πήραν οι δημοσιογράφοι αυτά; Από την αστυνομία.

Ρούπα: Ετοιμαζόταν από τότε το κλίμα. Δεν θυμάμαι πότε ήταν αυτό. Το ’12; Δεν θυμάμαι. Πρόεδρος: Και το τσαντάκι που είναι χαρακτηριστικό, αυτό που φοράτε στις Σπέτσες, δεν σας φαίνεται ότι είναι ίδιο;

Μαζιώτης: Δηλαδή να κάνω μια ερώτηση. Ας υποθέσουμε ότι όταν ήμουν έξω φορούσα τσαντάκι ‘‘μπανάνα και με παρακολουθούσαν οι αστυνομικοί. Αν εμφανιζόταν κάποιος ληστής σε μια τράπεζα με τσαντάκι ‘‘μπανάνα’’ και πιστόλι, σημαίνει ότι εγώ έχω σχέση με αυτούς επειδή φοράω τέτοιο τσαντάκι; Είναι σοβαρό στοιχείο αυτό; Το τσαντάκι; Είναι σοβαρό στοιχείο τα adidas παπούτσια με τις ρίγες;

Ρούπα: Στην υπόθεση για την Τράπεζα της Ελλάδας, στα έγγραφα υπήρχαν φωτογραφίες από το Μαρούσι, και τα δικά μου τα αθλητικά, προφανώς για να γίνει μία σύνδεση και μια σύγκριση με άλλες υποθέσεις Μαζιώτης: Είναι το ίδιο έγγραφο που υπάρχει και εδώ. Φωτογραφίες από το Μαρούσι. Είναι λευκά παπούτσια adidas που είναι της συντρόφισσάς μου. Πρόεδρος: Το έχω δει, το έχω δει. Μαζιώτης: Αυτά βρέθηκαν στο Μαρούσι όταν είχα συλληφθεί. Τι σημαίνει αυτό; Βρήκαν τέτοιο τσαντάκι που λέτε. Τι σημαίνει αυτό δηλαδή; Ρούπα: Τα αθλητικά από το Μαρούσι που ήταν λευκά τα έχουν πάρει, τα έχουν φωτογραφίσει, τα έχουν βάλει στα έγγραφα για να συνδεθούν αυτά τα παπούτσια με μια από αυτές τις υποθέσεις. Τα οποία είναι δικά μου. Με αυτή την λογική, με τα λευκά παπούτσια βάλτε με και εμένα κατηγορούμενη εκεί. Τι να πω! Με τα παπούτσια και τα τσαντάκια; Δεν είναι λογικό αυτό. Καταλαβαίνω ότι αυτά είναι τα στοιχεία σας, αλλά με το ”προσομοιάζουν” τα πράγματα ή ο σωματότυπος, αυτά δεν είναι ικανά στοιχεία. Έχει πέσει πολύ δουλειά με αυτήν την ιστορία.

Πρόεδρος: Υπάρχει και μία μάρτυρας από την τράπεζα η οποία αναγνώρισε… Μαζιώτης: Εμένα αναγνώρισε; Δεν την ρωτήσατε, ‘‘γυρίστε πίσω προς τους κατηγορουμένους και κοιτάξτε’’. Με αναγνώρισε; Πρόεδρος: Κ. Μαζιώτη εγώ λέω τι είπε. Μαζιώτης: Να τα λέτε όλα. Να τα λέτε όλα. Με αναγνώρισε; Πρόεδρος: Είπε ότι ο ένας από τους δράστες της θύμιζε… στα χείλη. Η κ. Δραπανιώτη….

Ρούπα: Αυτή είναι στην προανακριτική ή στο δικαστήριο; Πρόεδρος: όχι, όχι, εδώ είναι. Μαζιώτης: Εσείς διαβάζετε την προανακριτική ή την κατάθεσή της εδώ πέρα; Πρόεδρος: Εδώ. Μάλιστα, βέβαια, δεν ξέρω τι φωτογραφίες της είχαν δείξει στην διαδικασία, έχω την αίσθηση ότι δεν είχε αναγνωρίσει τότε. Μαζιώτης: Δεν είχε αναγνωρίσει.

Πρόεδρος: Εδώ είπε ότι ο ….. της θύμιζε τον έναν και ότι είχε μεγάλο στόμα. Μαζιώτης: Δεν είπε κανένα όνομα…. Πρόεδρος: Σας κοίταξε… Μαζιώτης: Και δεν είπε για κανέναν κατηγορούμενο τίποτα. Ούτε για μένα είπε ότι της θυμίζει κάποιον με… Παρ’ όλα αυτά της είπατε ‘‘κοιτάξτε καλά’’ και δεν αναγνώρισε κανένα. Μην λέτε άλλα πράγματα. Πρόεδρος: Δεν αναγνώρισε κανέναν. Δεν είπε αυτός είναι!

Μαζιώτης: Ούτε για μένα είπε ότι μου θύμισε κάποιον, ούτε με ποσοστά που τα ξαναέχουμε δει. Πρόεδρος: Όχι: Μαζιώτης: Τότε για ποιο λόγο όλα αυτά; Πρόεδρος: Γύρισε προς τα πίσω να κοιτάξει γιατί το κάνουμε αυτό και είπε ότι της θυμίζει το στόμα…. Ρούπα: Ποιανού; Πρόεδρος: Του Μαζιώτη.

Μαζιώτης: Φέρτε τα πρακτικά να διαβαστούν. Δεν είπε τέτοιο πράγμα. Πρόεδρος: Τους υπόλοιπους κατηγορούμενους τους γνωρίζετε;

Ρούπα: Δεν ήρθα να μιλήσω για κανέναν άλλο. Είμαι 30 χρόνια στον αναρχικό χώρο και είναι λογικό ότι γνωρίζω αρκετούς ανθρώπους από παλιά.

Πρόεδρος: Παρ’ όλα αυτά εμπλέκονται σε ληστείες, σε ληστείες άλλου τύπου.

Ρούπα: Μπορώ να μιλήσω για υποθέσεις με τις οποίες δεν έχω καμία σχέση; Δεν μπορώ. Αν ήταν υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα θα σας έλεγα ‘‘ναι και έγινε για αυτό και για αυτό το λόγο’’. Τώρα αυτές δεν είναι του Επαναστατικού Αγώνα. Δικάζεται ο Επαναστατικός Αγώνας για πράγματα που δεν αφορούν τον Επαναστατικό Αγώνα. Από κει και πέρα να μιλήσω για το τι κάνουν άλλοι άνθρωποι, ούτε δικαίωμα έχω, ούτε μου πέφτει λόγος.

Πρόεδρος: Αφορούν την χρηματοδότηση (του Επαναστατικού Αγώνα) μετά το ’12.

Μαζιώτης: Η χρηματοδότηση αφορά τα Μέθανα, την Κλειτορία, αυτή στο νοσοκομείο Σωτηρία και την Μαλεσίνα. Αυτή είναι η χρηματοδότηση. Δεν έχουμε πρόβλημα για αυτά. Αυτή είναι η χρηματοδότηση του Επαναστατικού Αγώνα.

Πρόεδρος: Εδώ έχει όλες τις μετέπειτα από το ’12 και μετά.

Μαζιώτης: Και πού αποδεικνύεται αυτό;

Ρούπα: Αυτό γίνεται για να φορτωθεί στον Επαναστατικό Αγώνα όλο αυτό το ‘‘πακέτο’’ των ενεργειών. Πρόεδρος: Της χρηματοδότησης λέτε.

Ρούπα: Ε, ναι, τι τα θέλανε όλα αυτά τα λεφτά; Για το ‘‘επαναστατικό ταμείο’’

Εισαγγελέας: Ήτανε μεγάλη οργάνωση ο Επαναστατικός Αγώνας; Είχε πολλά μέλη;

Ρούπα: Δεν απαντώ. Πολιτικά ήταν πολύ σημαντική οργάνωση.

Εισαγγελέας: Ξέρετε αριθμό ατόμων; Μαζιώτης: Δεν απαντάμε σε τέτοια πράγματα. Πληροφορίες δεν δίνονται.

Ρούπα: Δεν απαντώ. Πολιτικά ήρθα να μιλήσω. Δεν μιλάμε ποτέ για τέτοια πράγματα. Το μόνο που μπορώ να σας πω ότι ο Επαναστατικός Αγώνας ήταν μια οργάνωση οριζόντια, χωρίς ιεραρχία οργάνωση, αμεσοδημοκρατική.

Εισαγγελέας: Δεν είχε ιεραρχία; Ρούπα: Όχι. Εισαγγελέας: Ένοπλη δράση είχε;

Ρούπα: Οι ενέργειες του Επαναστατικού Αγώνα ξεκίνησαν το 2003, μπορώ να σας τις αναφέρω.

Εισαγγελέας: Ήταν ένοπλη η δράση της;

Ρούπα: Ναι. Είναι καταρχήν μια πολιτική οργάνωση και η δράση της είχε αυτή την μορφή. Είχε ένοπλη δράση. Εισαγγελέας: Υπήρχε και χρηματοδότηση… ;

Ρούπα: Σας έχουμε πει. Έχουμε αναλάβει και εγώ χωρίς στοιχεία έχω αναλάβει…

Εισαγγελέας: Όχι, όχι, δεν θέλω να μου πείτε τι έχετε αναλάβει. Για την δράση του Επαναστατικού Αγώνα να μου πείτε. Ήταν ένοπλη η δράση του; Ρούπα: Ήταν.

Εισαγγελέας: Και ήταν μία σημαντική οργάνωση. Χρηματοδοτείτο, γενικά υπήρχε κεφάλαιο στην οργάνωση;

Ρούπα: Από το ’12 και μετά σας έχουμε πει, όταν περάσαμε στην ‘‘παρανομία’’, άλλος τρόπος να χρηματοδοτήσουμε ….

Εισαγγελέας: Όταν λέτε βγήκατε στην ‘‘παρανομία’’ τι εννοείτε; Ρούπα: Δεν μπήκαμε φυλακή, αρνηθήκαμε να μπούμε φυλακή.

Εισαγγελέας: Και κάνατε ληστείες. Μαζιώτης: Απαλλοτριώσεις. Εισαγγελέας:Απαλλοτριώσεις! Ρούπα: Έχουμε κάνει συγκεκριμένες τέτοιες ενέργειες οι οποίες δεν ήταν και πολλές. Εισαγγελέας: Αυτό μέχρι τα ’12;

Ρούπα: Από το ’12 και μετά, που περάσαμε στην ‘‘παρανομία’’, άλλος τρόπος για να επιβιώσουμε δεν υπήρχε, ούτε για να δράσουμε. Δεν γινόταν να πιάσουμε δουλειά. Εισαγγελέας: Απλά είναι συγκεκριμένες οι ενέργειες;

Ρούπα: Είναι πολύ συγκεκριμένες, τις έχουμε απαριθμήσει, τις έχουμε αιτιολογήσει, μέχρι και τα ποσά. Εξάλλου μία από αυτές, έγινε στο πλαίσιο της δράσης που ήταν για να χρηματοδοτηθεί και η απόπειρα απόδρασης που έκανα εγώ.

Εισαγγελέας: Τα χρήματα που τα κρατούσατε; Σε τράπεζα; Ρούπα; Τώρα κάνετε πλάκα: Τι λέει η κ. εισαγγελέας!

Εισαγγελέας: Τα όπλα κ. μάρτυρα;

Ρούπα: Εμένα με έπιασαν και με όπλα και με χρήματα. Και τα χρήματα ήταν από την Μαλεσίνα. Και μάλιστα είπα ότι βρήκαν τόσα και σας λείπουνε 30(χιλιάρικα) γιατί τα είχε πάρει ο διευθυντής μαζί με έναν άλλο που έκανε τον έλεγχο.

Εισαγγελέας: Τα όπλα κ. μάρτυρα σε κάποιο χώρο τα βάζατε; Ρούπα: Σας είπα ότι εμένα με πιάσανε με όπλα και με χρήματα. Τα είχα σπίτι μου.

Εισαγγελέας: Δεν υπήρχαν άλλα στην οργάνωση; Ρούπα: Γιατί να σας πω; Εισαγγελέας: Ενδιαφέρουν την υπόθεση.

Ρούπα: Όχι, αυτά δεν αφορούν την υπόθεση. Η υπόθεσή σας είναι πολύ συγκεκριμένη. Αφορά το αν οι συγκεκριμένοι κατηγορούμενοι συνδέονται με αυτές τις κατηγορίες που τους προσάπτετε και αν ο συγκεκριμένος οπλισμός συνδέεται με τον Επαναστατικό Αγώνα ή όχι. Σας λέω ότι ο συγκεκριμένος οπλισμός και οι ενέργειες αυτές ουδεμία σχέση έχουν με τον Επαναστατικό Αγώνα.

Πρόεδρος: Μήπως εκείνα τα όπλα έχουν σχέση με τον Επαναστατικό Αγώνα; Ρούπα: Πώς είναι δυνατόν να είναι; Εισαγγελέας: Γιατί να μην είναι;

Μαζιώτης: Το πώς είναι δυνατόν να είναι, αυτό πρέπει εσείς να το αποδείξετε. Πώς είναι δυνατόν να είναι; Θα αποδείξουμε εμείς ότι δεν είμαστε ‘‘ελέφαντες’’; Εσείς πρέπει να αποδείξετε ότι είναι.

Ρούπα: Αντιστρέφετε τον ρόλο σας τώρα. Υποτίθεται ότι ο κατηγορούμενος είναι αθώος μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου. Απόδειξη δεν είναι να με ρωτάτε εμένα ‘‘γιατί δεν ήταν’’; Υποτίθεται ότι εσείς πρέπει να αποδείξετε αν ήταν ή δεν ήταν. Απόδειξη δεν βλέπω εδώ πέρα. Εισαγγελέας: Μία ερώτηση έκανα.

Ρούπα: Μα η ερώτηση είναι, γιατί να μην είναι. Είναι ερώτηση αυτή; Εισαγγελέας: Γιατί να μην είναι; Ρούπα: Μα είναι ερώτηση αυτή; Εισαγγελέας: Πώς το συνδέετε μου είπατε.

Ρούπα: Πρέπει εγώ να αποδείξω.….. Εισαγγελέας: Αν είναι ένοπλη η δράση του Επαναστατικού Αγώνα….

Ρούπα: Είμαι υποχρεωμένη εγώ και ο Μαζιώτης να αποδείξουμε ότι δεν είναι; Εκεί το πάμε τώρα. Θα αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ‘‘ελέφαντες’’; Εισαγγελέας: Εγώ δεν προδίκασα κάτι. Μαζιώτης: Καλά, αυτά τα έχουμε ξανακούσει.

Εισαγγελέας: Από πού και πότε είχατε τα όπλα;

Ρούπα: Σας απάντησα μέχρι εκεί που μπορώ να απαντήσω. Εισαγγελέας: Για τους άλλους κατηγορούμενους;

Ρούπα: Σας απάντησα, δεν μιλάω για άλλους κατηγορούμενους.

Εισαγγελέας: Σύνδεση με τον Επαναστατικό Αγώνα υπήρχε; Ρούπα: Σας απάντησα. Δεν θέλω να αναφερθώ σε άλλους κατηγορούμενους.

Ρούπα: Από την πρώτη στιγμή έχω πει ότι δεν υπάρχει καμία σχέση προσώπων και γεγονότων με τον Επαναστατικό Αγώνα;

Εισαγγελέας: πώς βρέθηκαν όλα αυτά τα όπλα;

Ρούπα: Ρωτήστε την ασφάλεια και τη πολιτική εξουσία και τα ΜΜΕ! Αυτοί στήσανε αυτό το δικαστήριο. Εισαγγελέας: Γιατί υπάρχει αυτή η σύνδεση με τον κ. Μαζιώτη και τους υπόλοιπους κατηγορούμενους;

Ρούπα: Αυτό που σας είπα από την αρχή είναι ότι αυτή η ιστορία βοηθάει πολιτικά γιατί προσπαθεί να αποπολιτικοποιήσει και να απονοηματοδοτήσει τον Επαναστατικό Αγώνα. Σε ένα άλλο δικαστήριο το είχε πει μία εισαγγελέας, ‘‘ποια επαναστατική ένοπλη οργάνωση, εδώ ληστείες κάνατε’’. Μαζιώτης: Η κ. Παντελάκη ( β΄ δίκη Επαναστατικού Αγώνα για την ΤτΕ)

Ρούπα: Έχω εξηγήσει για ποιο λόγο γίνεται αυτή η δίκη. Εγώ από την πρώτη στιγμή που ήρθα εδώ πέρα σας είπα ότι αυτό το δικαστήριο συστάθηκε για μια συγκεκριμένη πολιτική αποστολή. Στοιχεία δεν έχουν. Μη με ρωτάτε για τους άλλους κατηγορούμενους. Αλλά όσον αφορά τον Επαναστατικό Αγώνα ως οργάνωση –‘‘ομπρέλα’’ κάτω από την οποία γίνονται ένοπλες ληστείες είναι βολικό. Είναι πολλές, πολλά λεφτά κλπ. Καλά όλα αυτά, αλλά εμάς δεν μας αφορούν. Και είπα ότι υπάρχει μια πολιτική σκοπιμότητα. Το είπε εισαγγελέας σε ένα άλλο δικαστήριο, ‘‘ποιά επανάσταση, ληστείες κάνατε!’’ Ναι, συστάθηκε ο Επαναστατικός Αγώνας για να κάνει ληστείες (sic). Καμία σχέση.

Εισαγγελέας: Ήσασταν στην παρανομία. Εσείς το είπατε.

Ρούπα: Μην λέμε πάλι τα ίδια και τα ίδια. Βγήκαμε στην ‘‘παρανομία’’ και χρειαζόμαστε κάποιον τρόπο να επιβιώσουμε. Εισαγγελέας: Ναι, αλλά σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα…

Μαζιώτης: Δεν είναι δημοκρατικό το πολίτευμά σας. Εισαγγελέας: Όταν έχει αυτή την δράση η οργάνωση δεν αντιδρά παράνομα;

Ρούπα: Μιλάμε άλλη γλώσσα και είναι λογικό αυτό. Εγώ προσπαθώ να κατανοήσω την γλώσσα σας. Ο Μανωλεδάκης είχε αναφερθεί όπως είπα και πριν στην έννοια της αντίστασης. Αντίσταση μη παραβιάζοντας το νομικό πλαίσιο δεν υπάρχει. Το νομικό πλαίσιο υπάρχει για να περιφρουρεί ένα καθεστώς. Μέσα στην αντίσταση περιλαμβάνονται και κοινά εγκλήματα όπως λέτε στην δικιά σας ορολογία. Υπάρχει χαμηλής έντασης αντίσταση, υπάρχει και μεγαλύτερη όπως είναι η δράση μιας ένοπλης οργάνωσης.

Ο ίδιος ο Μανωλεδάκης κάνει κριτική στο Ποινικό Δίκαιο στην απόρριψη από το καθεστώς του πολιτικού αντιπάλου από την ‘‘δημοκρατία’’. Έχει πεθάνει, αλλά τα έχει γράψει. Δεν αποδέχεται ότι δεν υπάρχει πολιτικός αντίπαλος. Και μάλιστα, προσδιορίζει τα χαρακτηριστικά του πολιτικού αντιπάλου ενός καθεστώτος τα οποία είναι:

– Να συμμετέχει σε μια οργάνωση, σε μια ομάδα,

– Να δρα παραβιάζοντας το ποινικό πλαίσιο, και

– Να έχει ένα σχέδιο, έναν στόχο ανατροπής του καθεστώτος και μια κοινωνική πολιτική πρόταση για την αντικατάσταση του υπάρχοντος.

Και λέει ότι το πολιτικό ‘‘έγκλημα’’ ορίζεται από αυτά. Τα υπόλοιπα είναι ο αφορισμός του πολιτικού αντιπάλου και μέσα σε αυτά τα πλαίσια ορίζεται η προσπάθεια ποινικοποίησης και εγκληματοποίησης της ένοπλης επαναστατικής δράσης και αναγωγής της σήμερα σε τρομοκρατία. Αυτό είναι το σκεπτικό. Υπάρχουν νομικοί οι οποίοι δεν το αποδέχονται αυτό.

Εισαγγελέας: Εδώ πέρα δεν υπάρχει πολιτικό έγκλημα.

Ρούπα: Εγώ δεν είπα ότι υπάρχει. Αυτό που σας είπα για τον πολιτικό αντίπαλο συνδέεται με αυτό το δικαστήριο γιατί αυτό το δικαστήριο γίνεται ενάντια δηλαδή στον πολιτικό αντίπαλο, εμάς δηλαδή. Συνδέεται. Είναι ένα εργαλείο αποπολιτικοποίησης ή κοινωνικής απονομιμοποίησης του Επαναστατικού Αγώνα. Είναι ένα εργαλείο αυτό το δικαστήριο. Αν θέλετε να παίξετε αυτό τον ρόλο, παίξετε το.

Εισαγγελέας: Δεν έχουμε να παίξουμε κανένα ρόλο εδώ πέρα.

Ρούπα: Μα αυτός είναι ο ρόλος αυτού του δικαστηρίου.

Εισαγγελέας: Εμείς εδώ έχουμε μια δικογραφία και μια υπόθεση και ψάχνουμε να βρούμε την αλήθεια.

Ρούπα: Υπάρχουν κάποιοι στα δικαστήρια που παίζουν αυτό τον ρόλο και άλλοι που λειτουργούν με βάση τα στοιχεία που έχουν.

Εισαγγελέας: Εδώ δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Εδώ ήρθαμε να κάνουμε μια δουλειά. Δεν ξέρω τι έχετε υπ’ όψιν σας για τα δικαστήρια. Οι δικαστές έχουν κάποια στοιχεία μπροστά τους και προσπαθούν να δουν αν αυτά τας στοιχεία αντιστοιχούν σε κάποιες αξιόποινες πράξεις. Και αν έχουν γίνει αυτά τα γεγονότα.

Ρούπα: Μην το παίρνετε προσωπικά. Σας είπα ότι όλη αυτή η υπόθεση…. Εισαγγελέας: Απλά σας το εξηγώ και για τους άλλους συναδέλφους, δεν το παίρνω προσωπικά για μένα. Ποια είναι η δουλειά του δικαστηρίου και του εισαγγελέα. Αυτή η έρευνα γίνεται και προς όφελος των κατηγορουμένων…

Ρούπα: Σας εξηγώ την οπτική μου για αυτό το δικαστήριο. Εισαγγελέας: Μην είμαστε και προκατειλημμένοι.

Μαζιώτης: Κανονικά θα έπρεπε να στείλετε τη δικογραφία πίσω και να μην γίνει αυτό το δικαστήριο. Αν θέλετε να το παίξετε αμερόληπτοι αυτό θα έπρεπε να κάνετε.

Εισαγγελέας: Οι κατηγορούμενοι ξέρουν καλύτερα από τους δικαστές αν έχουν κάνει τις πράξεις αυτές ή όχι. Και παρ’ όλα αυτά η έρευνα γίνεται. Και μπορεί να γίνεται και προς όφελός τους. Δεν σημαίνει τίποτα μέχρι την απόφαση. Το ότι κάποιοι ρώτησαν….

Ρούπα: Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω ότι όλα τα δικαστήρια ίδια είναι. Όταν εγώ δικάστηκα για την Τράπεζα της Ελλάδας και έρχονταν μάρτυρες που πέρα από το ότι δεν υπήρχε αναγνώριση για μένα, έλεγαν ότι υπήρχαν 2 άτομα με κράνη, και ρώταγε η έδρα ‘‘είδατε καμία γυναικεία φιγούρα’’ –όχι να αναγνωρίσει πρόσωπο– και έλεγαν ‘‘όχι’’ και εμένα με καταδίκασαν για φυσικό αυτουργό για την επίθεση στην ΤτΕ, μην τρελαθούμε ότι υπάρχει αποδεικτική διαδικασία σε δικαστήριο που βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία. Αυτό το δικαστήριο ήταν σε διατεταγμένη υπηρεσία. Τέλος! Εισαγγελέας: Δεν τα ξέρω αυτά.

Μαζιώτης: Δεν τα ξέρετε! Δεν τα ξέρετε! Την κ. Κλάπα όταν την έπαιρνε ο πρωθυπουργός ο Σαμαράς για την Χρυσή Αυγή δεν το ξέρετε;

Εισαγγελέας: Όχι.

Μαζιώτης: Δεν το ξέρετε! Νομίζω ότι κάνετε ότι δεν ξέρετε. Δεν σας πιστεύω.

Ρούπα: Εκείνο το δικαστήριο για την ΤτΕ είχε έρθει για να ρίξει σε μένα ισόβια. Δεν άκουγαν τίποτα. Έγινε μια ολόκληρη διαδικασία, πέρασαν τόσοι μάρτυρες και πού κατέληξαν; Ότι είμαι φυσικός αυτουργός και ηθικός αυτουργός και ‘‘διευθύντρια’’ και τα πάντα. Με μάρτυρες που έλεγαν ότι δεν είδαν ούτε καν γυναικεία φιγούρα εκεί. Τι μου λέτε τώρα;

Πρόεδρος: Ο Επαναστατικός Αγώνας αναλάμβανε πάντα την ευθύνη των πράξεων;

Ρούπα: Εννοείται! Πρόεδρος: Και στην Τράπεζα της Ελλάδας;

Ρούπα: Ο Επαναστατικός Αγώνας ανέλαβε την πολιτική ευθύνη με προκήρυξη για την Τράπεζα της Ελλάδας αμέσως μετά την επίθεση. Βέβαια.

Πρόεδρος: Και στις άλλες ληστείες; Ρούπα: Στα πάντα. Αναλήφθηκαν από τον Επαναστατικό Αγώνα με κείμενα.

Πρόεδρος: Υπήρχαν άλλες οργανώσεις που δρούσαν με τον ίδιο τρόπο;

Ρούπα: Μη με ρωτάτε για άλλους.

Εισαγγελέας: Αν είχε πέσει στην αντίληψή σας; Στον χώρο στον οποίο ανήκετε είχατε ακούσει αν υπήρχαν οργανώσεις που δρούσαν με τον ίδιο τρόπο με τον Επαναστατικό Αγώνα;

Ρούπα: Δεν είναι δυνατόν να με ρωτάτε τέτοια!

Εισαγγελέας: Γιατί υπήρχαν κάποια χαρακτηριστικά όπως η ληστεία τράπεζας, υπήρχε οπλισμός, υπήρχε χρηματοδότηση.

Ρούπα: Για ποιο πράγμα λέτε;

Εισαγγελέας: Σας ρωτάω κάτι συγκεκριμένο. Αν έχει πέσει στην αντίληψή σας μια άλλη οργάνωση που να δρούσε με τον ίδιο τρόπο που δρούσε ο Επαναστατικός Αγώνας;

Μαζιώτης: Αυτό τι είναι; Ερώτηση για να βγάλετε ότι είμαστε η μοναδική οργάνωση που έκανε ληστείες τραπεζών; Αυτό λέει η κ εισαγγελέας!

Εισαγγελέας: Όχι. Πρόεδρος: Ότι μπορεί να ήταν άλλοι.

Σύνεδρος: Εγώ μια ερώτηση θέλω να σας κάνω, πέρα από την δράση σας, δεν μας έχετε πει τίποτα σαν άνθρωπος, σαν προσωπικότητα (για τον Μαζιώτη)…

Μαζιώτης: Δεν απαντάμε σε αυτά. Αυτά τα κάνουν άλλοι. Τώρα για προσωπικά δεν απαντάμε. Τα καλά παιδιά είναι άλλοι. Εμείς δεν είμαστε καλά παιδιά. Δεν απαντάμε εμείς σε τέτοια πράγματα.

Ρούπα: Κοιτάξτε, οι απαντήσεις μας είναι αμιγώς πολιτικές. Δεν λέμε προσωπικά πράγματα στα δικαστήρια. Είναι επιλογή μας.

Συνήγορος: Μία ερώτηση. Τι έγινε με το παιδί σας όταν σας συνέλαβαν;

Ρούπα: Αυτό εντάσσεται στο ιδιαίτερο πλαίσιο της αντιμετώπισής μας.

Συνήγορος: Γι’ αυτό το ρωτάω. Πρόεδρος: Τι ρωτήσατε;

Ρούπα: Τι συνέβη με την σύλληψή μου και με το παιδί ρώτησε. Αυτό εντάσσεται μέσα στα πλαίσια αντιμετώπισής μας. Υπάρχει μια αλυσίδα πραγμάτων για την αντιμετώπιση –με την ευρύτερη έννοια– του Επαναστατικού Αγώνα και εμάς, εμένα και του Μαζιώτη, σε πολιτικό επίπεδο όπου χρησιμοποιήθηκε και η οργάνωση της αντιμετώπισης του παιδιού μας. Αυτό ήταν ένα αθέμιτο και μάλιστα αισχρό μέσο. Γιατί ξεπέρασε κάθε ηθικό φραγμό.

Ο χρόνος που έγινε η σύλληψη ήταν ξημερώματα με ΕΚΑΜ που σπάσανε την πόρτα. Εγώ τους άκουσα, σηκώθηκα, στάθηκα μπροστά τους για να τους προειδοποιήσω για το παιδί. Αυτοί όρμησαν πάνω μου, τους αψήφησα και μετά πήγα να μιλήσω με το παιδί, ‘‘μη τους δίνεις σημασία, θα πάμε σε ένα γραφειάκι, θα έρθουν η γιαγιά και η θεία να σε πάρουν να πάτε ένα ταξιδάκι’’. Μαζέψαμε τα πράγματα.

Εκ των υστέρων διάβασα ότι γνωρίζανε ότι η Ρούπα ήταν στο σπίτι μόνη της με το παιδί γι’ αυτό μπήκανε ξημερώματα. Και να προσθέσω ότι γι’ αυτό χρησιμοποιήσανε και τα ΕΚΑΜ. Τα ΕΚΑΜ δεν θα ήταν κάτι που θα στρεφόταν εναντίον εμένα για να τρομάξω εγώ. Δεν θα τρόμαζα με την εισβολή των ΕΚΑΜ εγώ. Αλλά εφόσον γνώριζαν ότι ήμουν μέσα με το παιδί και δεν θα αντιδρούσα όπως έλεγαν γι’ αυτό και μπήκαν ξημερώματα, γιατί το κάνανε με αυτό τον τρόπο; Ο στόχος δεν ήμουν εγώ. Ήταν το παιδί. Αυτός ήταν ο στόχος της τρομοκράτησης. Φεύγουμε από εκεί. Ηρεμώ το παιδί, μπαίνουμε στο αμάξι να πάμε στην ΓΑΔΑ. Τους είπα ‘‘χειροπέδες δεν θα μου βάλετε’’, το πήρα αγκαλιά να πάμε στη ΓΑΔΑ. Εγώ του έχω εξηγήσει του παιδιού ότι θα πάμε σε μια μεγάλη πολυκατοικία, θα κάτσουμε σε ένα γραφείο ,–έτσι νόμιζα–, θα έρθει η γιαγιά και η θεία σου και θα φύγετε.

Φθάνουμε στη ΓΑΔΑ, μου παίρνουν το παιδί. ‘‘Πού πήγατε το παιδί;’’ Κανένας δεν μιλούσε, και δεν έλεγε τίποτα. Ήμουνα για τόσες ώρες στη ΓΑΔΑ, οι συγγενείς μου και οι δικηγόροι να ζητάνε το παιδί και το παιδί να μην υπάρχει. Και όχι μόνο αυτό, να λένε ότι έχουν εντολή να μην αποκαλύψουν που έχουν το παιδί. Το έλεγε στο δικηγόρο μας η εισαγγελέας Ανηλίκων κ. Νικολού. Εγώ έχω αρχίσει να κάνω χαμό στην ‘‘αντιτρομοκρατική’’ για το παιδί. Γιατί είναι λογικό, ποια μάνα στο τέλος-τέλος θα καθόταν ‘‘στωικά’’ να αντιμετωπίσει τέτοια κατάσταση; Καμία. Φέρθηκα βίαια μέσα στην αντιτρομοκρατική.

Δεν μου φέρνουν το παιδί. Και μαθαίνω από δημοσιογράφο το απόγευμα ότι το παιδί έχει φύγει από την ΓΑΔΑ και είναι φρουρούμενο στην κλειστή ψυχιατρική κλινική Αγία Σοφία του Παίδων. Φρουρούμενο. Τι δουλειά έχει το παιδί μου σε κλειστή ψυχιατρική κλινική; Πάει εκεί η αδελφή μου και δεν της επιτρέπουν να μπει. Πάει ρωτάει και από το νοσοκομείο της λένε ότι δεν υπάρχει κανένα τέτοιο παιδί εδώ πέρα. Παρακολουθεί η αδελφή μου κάποιον από την ασφάλεια ο οποίος την οδηγεί χωρίς να το καταλάβει αυτός σε ένα κτίριο, μέσα στο Παίδων όπου ο ένας όροφος χρησιμοποιείται ως κλειστή ψυχιατρική πτέρυγα.

Να κάνω μία παρένθεση γιατί έχω μελετήσει τι κάνουν με τα παιδιά από εισαγγελική εντολή. Κανένα παιδί δεν πάει σε κλειστή ψυχιατρική κλινική.

Πρόεδρος: Στο Χαμόγελο του Παιδιού.

Ρούπα: Όχι. Δεν έχει καμία δουλειά το Χαμόγελο του Παιδιού. Πάνε σε νοσοκομεία. Δημόσια, σε πτέρυγες παιδιατρικές. Και μιλάμε για παιδιά με εισαγγελική εντολή από κακοποίηση. Εισαγγελική εντολή εφαρμόζεται σε τέτοιες περιπτώσεις. Ή αν είναι κανένα παιδί μετανάστη ασυνόδευτο που έρχεται από τον πόλεμο. Αυτές οι περιπτώσεις παιδιών που φιλοξενούνται για μήνες και στα δύο παιδιατρικά νοσοκομεία, στο Αγία Σοφία και στο Αγλαΐα Κυριακού, κρατούνται σε ανοιχτές πτέρυγες και φιλοξενούνται εκεί μέσα μέχρι να επιλυθεί το ζήτημά τους.

Τα παιδιά τα οποία είναι από κακοποίηση –γιατί έχω διαβάσει και έρευνες και ημερίδες που έχουν κάνει τα νοσοκομεία και αναλύσεις από κοινωνικούς λειτουργούς– προσπαθούν, εφόσον περνάει η οξεία φάση της σύγκρουσης μέσα στην οικογένεια, να επιστρέψουν στο σπίτι, γιατί είναι πιο βλαβερό για την ψυχική υγεία του παιδιού να μείνει σε ένα νοσοκομείο. Ή σε ένα ίδρυμα. Όλα αυτά δεν υπολογίστηκαν στην δική μας περίπτωση. Αντιθέτως! Υπήρχε ένα σχέδιο το οποίο κατάλαβα εκ των υστέρων ότι ήταν αποφασισμένο από τα πριν. Το παιδί το πάνε στην κλειστή ψυχιατρική πτέρυγα και δεν το αφήνουν να το δει κανένας. Η αδελφή μου τους απείλησε να την αφήσουν να το δει. Και αυτά που έλεγε μετά ο Κοντονής ότι είχε ελεύθερη πρόσβαση σε επισκεπτήρια ήτανε ψέματα.

Είχαν πει ότι είναι φρουρούμενο στο Παίδων, απαγορευόταν με ρητή εντολή της Νικολού να έρθει σε επαφή με οποιονδήποτε εκτός και αν ήταν δική της επιλογή. Το έγραφε μέσα στο διατακτικό που είχε βγάλει. Και επίσης, είχαν αφαιρέσει όλη την γονική μέριμνα από μας και την είχαν δώσει προσωρινά στην κοινωνική υπηρεσία του νοσοκομείου Παίδων–Αγία Σοφία. Για ποιο λόγο; Για τις υποθέσεις μας. Για τίποτε άλλο.

Σύμφωνα με το 1532 και το 1533 του Α.Κ είπανε ότι ο λόγος που αφαίρεσαν την γονική μέριμνα από μας ήταν ότι ο πατέρας είναι καταδικασμένος στη φυλακή και η μητέρα διώκεται για αυτά και για αυτά τα πράγματα και έχει καταδικαστεί για τον Επαναστατικό Αγώνα. Πότε έχει ξανασυμβεί για τις πολιτικές ή τις ποινικές υποθέσεις ενός ανθρώπου να συμπεριφέρονται έτσι στο παιδί του; Να το σέρνουν έτσι, να το ταλαιπωρούν έτσι και να το βασανίζουν έτσι;

Έκανα μια έρευνα μέσα στη φυλακή (στις κρατούμενες), τι γίνεται με τα παιδιά σε περίπτωση σύλληψης.. Μου είπε μία που την πιάσανε με ναρκωτικά μέσα στο σπίτι και εμπλέκονταν όλη η οικογένεια ότι περίμενε η αστυνομία μέσα στο σπίτι, ήρθε η γιαγιά, πήρε το παιδί, τελείωσε η ιστορία. Δεν ανακατεύουν τα παιδιά σε αυτά. Δεν υπήρχε κάποιος να πάρει άμεσα το παιδιά όταν γινόταν μία σύλληψη; Καθόταν σε ένα γραφείο η μαμά με τα παιδιά, ερχόταν ο συγγενής και τα ’παιρνε. Υπήρχε μια περίπτωση που έχουν συλλάβει κρατούμενη με ανήλικο, δεν υπήρχε συγγενής να πάρει το παιδί και πήγε μια φίλη της να το πάρει. Έκανε μια υπεύθυνη δήλωση και της δώσανε το παιδί. Τα παιδιά δεν τα ταλαιπωρούν και καλά κάνουνε. Δεν τα παίρνουν με εισαγγελική εντολή για τα ψυχιατρεία. Ο μικρός κρατήθηκε στη ΓΑΔΑ, πήγε σε 3 ορόφους, φακελώθηκε, όταν τον φέρανε στο νοσοκομείο είχε μελάνια στα χέρια του, ρωτήθηκε για πρόσωπα και πράγματα. Όλα αυτά παραβιάζουν τα δικαιώματα του παιδιού.

Μαζιώτης: Είναι το δημοκρατικό καθεστώς που λέει η κ. εισαγγελέας.

Ρούπα: Κάναμε απεργία πείνας και δίψας γιατί το παιδί έπρεπε να φύγει από το ψυχιατρείο. Υπήρχαν εκεί παιδάκια με βαριά ψυχιατρικά προβλήματα. Οι θέσεις γιατρών και παιδοψυχολόγων είναι ότι ούτε το νοσοκομείο δεν είναι ένα καλό περιβάλλον για ένα μικρό παιδί καθ’ όλα υγιές, πόσο μάλλον μια κλειστή ψυχιατρική πτέρυγα. Μεγάλος άνθρωπος που είναι υγιής αν πάει σε ψυχιατρείο, θα βγει με πρόβλημα. Πόσο μάλλον ένα μικρό παιδί. Το παιδί μέσα αντιδρούσε και τσακωνόταν.

Το θέμα είναι ότι έμεινε το παιδί στη ΓΑΔΑ κάποιες ώρες, πέρασε όλη την ταλαιπωρία της ανάκρισης, μετά το έβγαλαν από την πίσω πόρτα της ΓΑΔΑ, γιατί μπροστά υπήρχε κόσμος, οδηγήθηκε εν κρυπτώ στο ψυχιατρείο και εμείς ξεκινήσαμε απεργία πείνας και δίψας. Έτσι έφυγε το παιδί άμεσα από το ψυχιατρείο. Γιατί υπήρχε ανακοίνωση από την Εισαγγελία Πρωτοδικών τότε που έλεγε ότι θα είναι μία χρονοβόρα διαδικασία αυτή και δεν θα λήξει από την μια στιγμή στην άλλη. Χρονοβόρα! Σκοπεύανε να κρατήσουν το παιδί στην κλειστή ψυχιατρική κλινική, δεν ξέρω και εγώ για πόσο. Μετά πέρασε από διάφορες εξετάσεις. Να σας πω τι εξετάσεις;

Μαζιώτης: Η Ξένη Δημητρίου έβαλε την υπογραφή της για αυτό. Η ‘‘ευαίσθητη’’ για τα παιδιά. Ρούπα: Εξέταση για το αν είχε βιαστεί το παιδί; Και αν έχει αφροδίσια νοσήματα; Το πηγαίνανε για το ίδρυμα. Η απεργία πείνας και δίψας το απέτρεψε αυτό. Βέβαια υπήρχε μια αντίδραση πολιτική και κοινωνική. Γιατί εδώ γινόταν φανερό ότι ξεπεράστηκε κάθε ηθικός φραγμός ‘‘προκειμένου να πολεμήσεις πολιτικά τον πολιτικός σου αντίπαλο που δεν τον αναγνωρίζεις ως πολιτικό αντίπαλο’’. Ποιος είναι αυτός που του συμπεριφέρεσαι έτσι; Σε ποιανού άλλου παιδί έχουν συμπεριφερθεί έτσι; Σε κανέναν.

Πρόεδρος: Τώρα το βλέπετε; Ρούπα: Εννοείται.

Μαζιώτης: Μας έχουν αφαιρέσει και την γονική μέριμνα οριστικά.

Ρούπα: Είχαν βάλει και περιοριστικούς όρους.

Εισαγγελέας: Σε ποιόν ανατέθηκε; Μαζιώτης: Στην γιαγιά και την θεία.

Ρούπα: Την γονική μέριμνα δεν την πειράζουν συνήθως. Πρόεδρος: Την επιμέλεια.

Ρούπα: Όχι, την γονική μέριμνα. Άλλο ένα άλμα έγινε εδώ πέρα. Από όσο έχω ενημερωθεί και από όσα ξέρω, στην πραγματικότητα όσο υπάρχει αντικειμενική δυσκολία όπου και οι δύο γονείς βρίσκονται στη φυλακή και δεν υπάρχει προσβολή κατά του παιδιού με το 1532 ΑΚ, το δικαστήριο μπορεί να δώσει την ‘‘πραγματική φροντίδα’’.

Πρόεδρος: Την επιμέλεια…

Ρούπα: Η ‘‘πραγματική φροντίδα’’ είναι μέρος της επιμέλειας. Αυτό ζητούσαμε. Φθάσαμε στα δικαστήρια καλώς ή κακώς, εμείς ζητούσαμε να δώσουν την ‘‘πραγματική φροντίδα’’, αυτό λέει ο νόμος. Είχαν βάλει και περιοριστικού όρους στο παιδί, να το ελέγχουν παιδοψυχολόγοι και η κοινωνική υπηρεσία που να συντάσσει έκθεση κάθε μήνα λες και είχαν να αντιμετωπίσουν ποινικά παραβάτη.. Έτσι το αντιμετωπίζουν το παιδί, ως ποινικό παραβάτη. Και να ελέγχεται και από παιδοψυχιάτρους το παιδί μας που είναι καθ’ όλα υγιές. Εφόσον κάναμε αγώνα για να φύγουν αυτοί οι όροι όμως….

Εισαγγελέας: Μήπως έγινε στα πλαίσια ότι ήταν μακριά σας και για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση…

Ρούπα: Πάρα πολλά παιδιά είναι μακριά από τους γονείς τους που κρατούνται αλλά τέτοια ‘‘πρόνοια’’ δεν υπήρξε. Τα παιδιά πρέπει να βιώνουν τέτοιες καταστάσεις –εφόσον είναι αναπόφευκτο ότι θα τις βιώσουν – όσο πιο ήπια γίνεται. Αυτό ακολουθείται με όλα τα παιδιά όλων των κρατουμένων, όλων των γυναικών που συλλαμβάνονται. Χωρίς καμία εξαίρεση. Όταν η μάνα έχει κακοποιήσει το παιδί, θα πάει κατηγορούμενη και θα της πάρουν το παιδί. Αυτό είναι άλλη ιστορία. Όταν υπάρχει μια ποινική υπόθεση που έχει μια γυναίκα που έχει ένα παιδί, ακολουθούν μια διαδικασία που να είναι όσο γίνεται πιο ‘‘ομαλός’’ ο αποχωρισμός από τη μητέρα. Είναι που είναι ο αποχωρισμός μια τραυματική εμπειρία, εδώ έγινε σκόπιμα σε υπερθετικό βαθμό.

Έκανα έρευνα, δεν υπάρχει ούτε μία κρατούμενη που να της άσκησαν το 1532 ΑΚ να της πάρουν την επιμέλεια ή έστω την ‘‘πραγματική φροντίδα’’. Καμία μα καμία! Τις υποθέσεις των παιδιών τους όλες τις διευθετούν με εξουσιοδοτήσεις, τέλος. Δεν υπάρχει αυτό, και καλά κάνει και δεν υπάρχει. Γιατί όταν μιλάς για δικαστήριο για την επιμέλεια, ούτε καν για την γονική μέριμνα…

Εισαγγελέας: Ποιός έκανε αίτηση να ανατεθεί σε άλλον η επιμέλεια;

Ρούπα: Σας είπα, η εισαγγελέας Νικολού ξεκίνησε παραχωρώντας την γονική μέριμνα στην κοινωνική υπηρεσία του νοσοκομείου Παίδων. Σε δεύτερη φάση εμείς κάναμε το αίτημα να ανατεθεί η επιμέλεια στη γιαγιά και την θεία. Αναθέτει η εισαγγελία την προσωρινή επιμέλεια στη γιαγιά και την θεία μαζί με τους περιοριστικούς όρους. Πάμε στο δικαστήριο για να τελειώνει αυτή η ιστορία με το παιδί, επανέρχεται ο εισαγγελέας πρωτοδικών Καλαμάτας, ο Σταύρου –εφόσον έχει αδρανοποιηθεί η εντολή της εισαγγελέως από την Αθήνα και τα έχει παρατήσει αλλά επανήλθαν γιατί δεν θέλανε να το αφήσουν– και ζητά την επανεργοποίηση….

Μαζιώτης: Και εκπρόθεσμα κιόλας.

Ρούπα: … του 1532. Και ενώ ήταν να γίνει την 1η Μαρτίου το δικαστήριο, επανέρχεται ο εισαγγελέας και ζητά να μας αφαιρεθεί η επιμέλεια, και να μπούνε όροι. Εμείς ζητάμε αναβολή γιατί θέλαμε να παραστούμε στη δίκη, το οποίο όμως δεν μας το επέτρεψαν επειδή είμαστε κρατούμενοι. Στα αστικά δικαστήρια δεν είναι υποχρεωτικό να παραστείς, αλλά άμα θέλεις να παραστείς δεν μπορεί κανένας αν σε εμποδίσει να παραστείς. Εμείς ήμασταν κρατούμενοι. Ζητούσαμε επανειλημμένως να παραστούμε στο δικαστήριο για την επιμέλεια του παιδιού μας, να εξηγήσουμε τα πραγματικά περιστατικά και κανένας δεν αναλάμβανε την ευθύνη να διατάξει την μεταγωγή μας. Δεν έλεγαν ότι ‘’δεν θέλουμε να πάτε’’. Έλεγε π.χ. ο εισαγγελέας: ‘‘εγώ δεν είμαι υπεύθυνος, υπεύθυνη είναι η πρόεδρος’’ και το αντίστροφο. Τελικά δεν πήγαμε ποτέ. Έγινε το δικαστήριο και βγήκε η απόφαση ότι αφαιρείται μέρος της γονικής μέριμνας οριστικά. Πρόεδρος: Είναι οριστική;

Ρούπα: Δεν είναι οριστική, θα την προσβάλλουμε. Αφαιρείται μέρος της γονικής μέριμνας παραθέτοντας όμως όλα τα στοιχεία της γονικής μέριμνας, στοιχεία που απαρτίζουν την γονική μέριμνα. Όλα, δεν έχει αφήσει τίποτα. Η επιμέλεια μπορεί να αφορά την καθημερινή φροντίδα, το σχολείο, τους γιατρούς κλπ. Μετά υπάρχει η εκπροσώπηση σε οποιαδήποτε αρχή, η διαχείριση της περιουσίας του, αυτά είναι δύο στοιχεία που αφορούν την γονική μέριμνα, το σύνολο. Έχουν αφαιρεθεί και αυτά. Αυτό έχει να κάνει με τα γεγονός ότι θέλουν να προσβάλλουν τη γονεϊκή μας σχέση με το παιδί. Και το κάνουνε.

Μαζιώτης: Το ωραίο δημοκρατικό σας κράτος!

Ρούπα: Αυτό δεν έχει ξαναγίνει. Δεν υπάρχει. Πρόεδρος: Και τι έμεινε σε σας;

Ρούπα: Τίποτα. Εισαγγελέας: Τώρα ποιος έχει την επιμέλεια;

Ρούπα: Η γιαγιά και η θεία. Εμείς είχαμε ζητήσει με το 1535 ότι θέλουμε να παραχωρήσουμε την ‘‘πραγματική φροντίδα’’ του παιδιού επειδή οι αντικειμενικές συνθήκες λόγω των φυλακών δεν μας το επιτρέπουν. Ναι είμαστε μέσα, έκαναν ό, τι έκαναν, την ‘‘πραγματική φροντίδα’’ θέλουνε να δώσουν, μέχρι εκεί έχεε το δικαίωμα. Αυτοί αφαίρεσαν όλη τη γονική μέριμνα, όλο το ‘‘πακέτο’’ της γονικής μέριμνας.

Εισαγγελέας: Δεν μπορείτε να επανέλθετε; Ρούπα: Θα κάνουμε έφεση. Όπως έχουμε κάνει και μηνύσεις. Μαζιώτης: Οι οποίες φυσικά απορρίφθηκαν. Ρούπα: Οι οποίες μπήκαν στο αρχείο.

Εισαγγελέας: Το βλέπετε το παιδί; Ρούπα: Εννοείται, εννοείται.

Συνήγορος: Το βλέπουν στο επισκεπτήριο αλλά άμα δεν έκαναν απεργία πείνας πέρυσι, δεν θα το βλέπανε τόσο.

Ρούπα: Κοιτάξτε να δείτε, αντιλήφθηκα από την πρώτη στιγμή ότι ο τρόπος που επιλέξανε να κάνουν τη σύλληψη δεν αφορούσα εμένα. Παρ’ όλα αυτά αυτό ξεπεράστηκε.

Πρόεδρος: Θέλετε να πείτε ότι είχαν στόχο το παιδί; Συνήγορος: Ως μέσο εκβιασμού.

Ρούπα: Θα μπορούσαν να με πιάσουν στο δρόμο. Μη λέμε ό, τι θέλουμε. Δηλαδή, άμα ήμουν με το παιδί, θα άνοιγα πυρ με την αστυνομία; Εκ των υστέρων το έμαθα. Είπαν ότι γνώριζαν ότι ήμουν με το παιδί, ότι ‘‘δεν θα αντιδράσει’’. Αυτό που έγινε με το παιδί είναι μία εμπειρία που σε καθορίζει. Δεν είναι; Ένα παιδί 6 χρονών δεν το καθορίζει; Σε ποιό βαθμό, θα το δείξει. Είναι ένα πράγμα που όπως και να ’χει σε υπερβαίνει. Υπερβαίνει την φαντασία σου. Τη δικιά μου φαντασία στο τι μπορεί να κάνει το κράτος απέναντί μου, την έχει υπερβεί.

Δηλαδή με μένα ας κάνει ό, τι θέλει αλλά να χρησιμοποιήσει το παιδί, να καταστρέψει ένα παιδί για να εκδικηθεί εμένα… όχι, δεν υπάρχει ηθική εδώ πέρα, δεν ξέρω τι να πω. είναι παντελώς ανήθικο.

Μαζιώτης: Και παράνομο.

Ρούπα: Μη μιλήσουμε για το νομικό πλαίσιο. Αυτό που θέλω να καταλήξω ότι μέσα σε όλη αυτά τα μέσα που έχει χρησιμοποιήσει το κράτος εναντίον μας ήταν και το πιο ακραίο. Πιο ακραίο δεν γίνεται.

Πρόεδρος: Εσείς έχετε ισόβια;

Ρούπα: Σας είπα και πιο πριν ότι έχω καταδικαστεί σε ισόβια για την Τράπεζα της Ελλάδας. Πρόεδρος: Αυτό; Που εκκρεμεί σε 2ο βαθμό. Ρούπα: Έχουμε μια ειδική αντιμετώπιση εμείς οι δύο. Το πολιτικό μένος εναντίον μας το έχουμε αντιληφθεί.

2. TOΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ ΣΤΙΣ 25/7/2019 (ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΗΣ Π.ΡΟΥΠΑ ΣΤΗΝ 4η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ)

Μαζιώτης: Θέλω να πω κάποια πράγματα για αυτά που λέχθηκαν και για την υπόθεση που κατέθεσε η συντρόφισσά μου. Σε σχέση με την υπόθεση είναι κάποια πράγματα που θα τα πω στην ‘‘απολογία’’ μου εντός εισαγωγικών. Εμείς έχουμε αναλάβει ευθύνες και σε πολιτικό και σε προσωπικό επίπεδο για υποθέσεις από το 2003 ως το 2016. Συνολικά 17 ενέργειες του Επαναστατικού Αγώνα, αμιγώς πολιτικές, βομβιστικές επιθέσεις, επιθέσεις κατά αστυνομικών, κατά προσώπων όπως του Βουλγαράκη, κατά της αμερικάνικης πρεσβείας και σε προσωπικό επίπεδο η συντρόφισσα έχει αναλάβει την απόπειρα απόδρασης με το ελικόπτερο –που ήταν η τελευταία αμιγώς πολιτική ενέργεια, η απόπειρα απελευθέρωσης πολιτικών κρατουμένων από τις φυλακές Κορυδαλλού. Και επίσης σε προσωπικό επίπεδο, ότι ναι εγώ συμμετείχα γιατί στα υπόλοιπα δεν έχουμε πει ποτέ και αυτό ισχύει, δεν δίνουμε πληροφορίες σε σας γιατί είστε εχθρικός μηχανισμός στο ποιος ήταν πού, δεν δίνεται καμία πληροφορία, απλώς υπερασπιζόμαστε την πρακτική της οργάνωσής μας και για ποιό λόγο το έκανε. Σε προσωπικό επίπεδο έχουμε αναλάβει 4 απαλλοτριώσεις τραπεζών. Στα Μέθανα, Κλειτορία, νοσοκομείο Σωτηρία και Εθνική Τράπεζα Μαλεσίνας το 2016. Από αυτό και μόνο θα πρέπει να καταλάβετε ότι δεν υπάρχει κίνητρο….

Πρόεδρος: Πότε έγιναν αυτές;

Μαζιώτης: Από το 2012 ως το 2016. Σε αυτό το διάστημα. Τα Μέθανα έγιναν τον Ιούλιο του 2013, η Κλειτορία τον Μάρτιο του 2014, τον Ιούνιο του 2015 έγινε η απαλλοτρίωση της Πειραιώς στο νοσοκομείο Σωτηρία και τον Σεπτέμβριο του 2016 η Εθνική της Μαλεσίνας. Και όπως σας λέχθηκε ήδη, σε κάποιες περιπτώσεις δεν υπήρχαν καν στοιχεία. Για την απαλλοτρίωση της Πειραιώς στο νοσοκομείο Σωτηρία δεν υπήρχε κανένα στοιχείο. Απλώς είχε φωτογραφηθεί ότι μπορεί να είναι η συντρόφισσα από τα ΜΜΕ φυσικά τα οποία παίρνουν πληροφορίες από αστυνομικούς συντάκτες οι οποίοι παίρνουν πληροφορίες από την ΓΑΔΑ. Όταν έγινε η απόπειρα κατάληψης του ελικοπτέρου τον Φλεβάρη του 2016 την ανέλαβε η συντρόφισσα μετά από λίγες μέρες, τον Μάρτιο του 2016 και η συντρόφισσα Ρούπα είπε ότι τη συγκεκριμένη απαλλοτρίωση στο νοσοκομείο Σωτηρία την έκανα εγώ, χωρίς να υπάρχουν καν στοιχεία. Πολλά πράγματα λοιπόν, ή μάλλον όλα έχουν αναληφθεί όχι γιατί δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς γιατί ήταν συντριπτικά τα στοιχεία εναντίον μας και άρα δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς αλλά γιατί θεωρούσαμε ότι έτσι έπρεπε να κάνουμε. Δεν θεωρούμε ότι έχουμε κάνει καμία εγκληματική ενέργεια, δηλαδή με την έννοια του άδικου καταλογισμού της πράξης γι’ αυτό και τις έχουμε υπερασπιστεί δημόσια στα δικαστήρια, μπροστά σε συναδέλφους σας, σε κείμενά μας μέσα από την φυλακή, όλα δημόσια, δεν είμαστε εγκληματίες, ορθώς έχουμε κάνει ό, τι έχουμε κάνει, παραμένουμε και εξακολουθούμε και τα πιστεύουμε, δεν έχουμε κανένα κίνητρο και λόγο να αρνηθούμε το οτιδήποτε εφόσον έχει γίνει πραγματικά από μας και από την οργάνωσή μας. Αυτό κανονικά θα έπρεπε να το καταλάβετε προτού κάνετε κάποιες ερωτήσεις. Εγώ αυτή τη στιγμή έχω 153 χρόνια, κατά συγχώνευση συνολικά συν 2 από ένα στρατοδικείο (155) γιατί με καλούσαν φαντάρο, το να αποδεχτώ εφόσον την έχω κάνει τη συγκεκριμένη ληστεία ή απαλλοτρίωση των Σπετσών, ποσώς λοιπόν έχει για μένα ποινικό διακύβευμα. Είτε έχω 200 χρόνια είτε 1000 χρόνια, με τον καινούργιο ποινικό κώδικα είναι 20 χρόνια κατά συγχώνευση. Με εργασία στην φυλακή, όντως σε 2,5 χρόνια μπαίνω στην αναστολή. Ποσώς λοιπόν με ενδιαφέρει! Γιατί λοιπόν να μην αναλάβω;

Πρόεδρος: Πόσα χρόνια είστε μέσα;

Μαζιώτης: Αυτή την στιγμή έχω 6,5 χρόνια. Με τον καινούργιο ποινικό πρέπει να κάνω εφόσον τα 3/5 του 20 είναι τα 12 μικτά, πρέπει να κάνω τα 8 σκαστά και τα 4 μεροκάματα. Δεν θα με κρατήσετε παραπάνω. Πόσο θα με κρατήσετε παραπάνω; Δηλαδή δεν υπάρχει ποινικό διακύβευμα. Γνωρίζετε ότι έχω αναλάβει ευθύνες για την επίθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας όπου θα μπορούσα να φάω ισόβια όπως και έγινε. Το λέει ο νόμος. Είναι ένας χουντικός για την έκρηξη, ισόβια για μικροτραυματισμό. Γιατί όντως υπήρξε μικροτραυματισμός αλλά όχι από δική μας υπαιτιότητα, της οργάνωσής μας όπως και για την απαλλοτρίωση στην Κλειτορία θα μπορούσα να φάω ισόβια αναλόγως πώς θα φτιάχνατε τις κατηγορίες. Γιατί ήταν ληστεία με πυροβολισμό, θα μπορούσατε να εφαρμόσετε το άρθρο 380, ληστεία με ιδιαίτερη αγριότητα, τα ξέρω τα νομικά. Αλλά εμείς δεν τοποθετούμαστε με βάση το ποινικό διακύβευμα αλλά το τι θεωρούμε εμείς στο κεφάλι μας σαν αξίες το τι πρέπει να κάνουμε. Έχουμε κάνει κάποιες επιλογές, τα ρίσκα τα γνωρίζουμε, θα μπορούσαμε να είμαστε νεκροί, και η συντρόφισσα θα μπορούσε να σκοτωθεί στην απόπειρα με το ελικόπτερο γιατί παρά λίγο να συντριβεί το ελικόπτερο, εγώ θα μπορούσα να σκοτωθώ στο Μοναστηράκι και σε άλλη περίπτωση. Δεν έχουμε τέτοιο κίνητρο, του ποινικού διακυβεύματος. Ποσώς μας ενδιαφέρει. Αυτό λοιπόν θα πρέπει να το λάβετε υπ’ όψιν σας.

Είμαστε η πρώτη οργάνωση, πολιτική συλλογικότητα, γιατί αυτό είμαστε πρώτα απ’ όλα, πολιτική συλλογικότητα, απλά η μέθοδος δράσης είναι η ένοπλη προπαγάνδα ή ένοπλη δράση γενικότερα, είμαστε λοιπόν η πρώτη οργάνωση που το 2010 κόντρα σε μια παράδοση που υπάρχει στην Ελλάδα που πολλοί ‘‘αγωνιστές’’ δεν υπερασπίζονται τις επιλογές τους, ότι ναι, εμείς είμαστε μέλη της συλλογικότητας αυτής η οποία έχει αυτήν την παράνομη δράση και το υπερασπιζόμαστε.

Αν και έχουν κατηγορηθεί και άλλες ένοπλες οργανώσεις κ. εισαγγελέα, π.χ. η 17Ν έχει καταδικαστεί και για ληστείες τραπεζών αλλά δεν τις έχει αναλάβει, είμαστε επίσης όντως οι μόνοι που έχουμε πει ότι η οργάνωσή μας έχει κάνει απαλλοτριώσεις, τις συγκεκριμένες όμως. Αυτές τις συγκεκριμένες. Δεν θα αναλάβομε κάτι που δεν μας αντιστοιχεί. Αυτή είναι η διαφορά μας και η διαφωνία μας. Γιατί όντως δεν μας αντιστοιχούν πράγματα που δε τα έχουμε κάνει να τα αναλάβουμε. Και δεν υπάρχει ούτως ή άλλως ποινικό διακύβευμα. Ένα αυτό.

Το δεύτερο τώρα όσον αφορά αυτά που λέτε για τον οπλισμό και τους συγκατηγορούμενους εδώ πέρα. Εάν ίσχυε ότι υποθετικά ο Επαναστατικός Αγώνας είχε τέτοιο δυναμικό στις τάξεις του και τέτοιον οπλισμό δεν θα κάναμε απλώς μια ενέργεια (πολιτική) ή δύο το διάστημα από το 2012 ως το 2016.

Γιατί είναι δύο οι αμιγώς πολιτικές ενέργειες, η επίθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας και το ΔΝΤ το 2014 και την απόπειρα απόδρασης με το ελικόπτερο που έκανε η συντρόφισσα Ρούπα το 2016. Θα ήταν πολύ περισσότερες τέτοιου είδους ενέργειες.

Προσέξτε λοιπόν, στο διάστημα αυτό το 2012 – 2016, εμφανίζεται με το κατηγορητήριο ότι έχει διαπράξει ο Επαναστατικός Αγώνας γύρω στις 10 ληστείες τραπεζών και 2 πολιτικές ενέργειες, κατά την δικιά σας ορολογία αμιγώς τρομοκρατικές, εναντίον της ΤτΕ και η απόπειρα απόδρασης με το ελικόπτερο, δυσανάλογο δηλαδή για μια οργάνωση η οποία λέγεται επαναστατική. Οι απαλλοτριώσεις τραπεζών είναι επικουρικές ενέργειες και το έχουμε καταθέσει και δημοσίως και στα δικαστήρια. Δεν είναι η κύρια δραστηριότητα.

Το διακύβευμα και αυτό που αποδεικνύεται και το είπε και η συντρόφισσα Ρούπα είναι να παρουσιαστούμε εμείς ως ληστές τραπεζών. Τίποτε άλλο. Γι’ αυτό και σας ανέφερε τι είπε η κ. Παντελάκη η εισαγγελέας στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο που καταδικάστηκα εγώ σε ισόβια το 2016 όταν εγώ έκανα την ένσταση για το πολιτικό αδίκημα που είναι σύνηθες σε αυτές τις δίκες. Εδώ δεν την έχω κάνει αν θυμάστε, στη δίκη την δικιά σας, ήμουν ο μοναδικός που δεν την έχω κάνει, δεν έχω κάνει ένσταση να πάει η υπόθεση στο μικτό ορκωτό γιατί είπα αν θυμάστε ότι οι συγκεκριμένες απαλλοτριώσεις δεν είναι του Επαναστατικού Αγώνα, είναι κοινές ληστείες τραπεζών, δεν εμπίπτουν στο πολιτικό αδίκημα.

Γιατί σε άλλη περίπτωση, στο δικαστήριο με την κ. Παντελάκη, η δίκη είχε ως κύρια υπόθεση την επίθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας – ΔΝΤ, την συμπλοκή στο Μοναστηράκι με την αστυνομία και 3 υποθέσεις τραπεζών όπου οι 2 ήταν του Επαναστατικού Αγώνα και η τρίτη ήταν άσχετη, της Ακράτας, δηλαδή. Εκεί είχα κάνει ένσταση για το πολιτικό αδίκημα και τι γυρνάει και μου λέει η κ. Παντελάκη, αυτό που είπε η Ρούπα, τι μας λέτε κ. κατηγορούμενε, για ληστείες κατηγορείστε. Οι περισσότερες υποθέσεις που έχετε εδώ είναι ληστείες τραπεζών. Τι μας λέτε!`

Το διακύβευμα λοιπόν σε αυτή την δίκη δεν είναι ούτε οι ‘‘ληστές με τα μαύρα’’, ούτε οι ‘‘ληστές του Διστόμου’’, αυτά είναι μιντιακές ορολογίες. Το διακύβευμα είναι να εμφανιστεί η οργάνωση και με αυτά που έχουν πει κάποιοι μάρτυρες περί ώσμωσης πολιτικών –ποινικών ότι ο Επαναστατικός Αγώνας είναι μία οργάνωση– ομπρέλα ληστειών τραπεζών. Πράγμα όμως που δεν ισχύει. Εμείς κάποιες ληστείες ή απαλλοτριώσεις κατ’ εμάς, τις έχουμε αναλάβει. Δεν έχουμε λόγο να μην αναλάβουμε κάτι που όντως έχουμε κάνει. Δεν έχει ούτε και ποινικό διακύβευμα.

Αυτό επίσης έπρεπε να το πάρετε υπ’ όψιν. Ότι δε μιλάτε με ανθρώπους που το παίζουν γενικά ‘‘αθώοι’’. Βέβαια το ‘‘αθώος’’ ή ‘‘ένοχος’’ είναι ορολογία που ο καθένας δίνει την ερμηνεία του. Δεν θεωρούμε εμείς τον εαυτό μας εγκληματίες, σωστά τα κάναμε και είμαστε και αμετανόητοι. Δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Δεν υπάρχει λόγος να αρνηθούμε κάτι που όντως το έχουμε κάνει. Το διακύβευμα είναι να εμφανιστεί ο Επαναστατικός Αγώνας ότι είναι μια ληστρική οργάνωση.

Και φαίνεται από την εικόνα του κατηγορητηρίου, ότι ο Επαναστατικός Αγώνας σε 4 – 5 χρόνια κατηγορείται για 10 ληστείες τραπεζών με πρώτη τις Σπέτσες, μετά την Ακράτα, Βελεστίνο, Σαρωνίδα, Δίστομο, Αμπελώνας, Φαρκαδώνα και την απόπειρα απαγωγής του εφοπλιστή Μαρτίνου συν αυτές που έχουμε αποδεχθεί, Μέθανα, Κλειτορία, στο νοσοκομείο Σωτηρία, Μαλεσίνα και να έχουμε 2 αμιγώς πολιτικές ενέργειες (ΤτΕ, απόπειρα απόδρασης). Ε, ναι, θα μας πείτε τι πολιτική οργάνωση. Ληστές τραπεζών είστε!

Ρούπα: Αυτές οι ενέργειες που δικάζετε από το ’12 και μετά, πόσες είναι; Πόσες είναι αθροιστικά; Μαζιώτης: Καμία δεκαριά.

Ρούπα: Μέσα σε πόσο χρονικό διάστημα; Σε 2 χρόνια 10 ληστείες; Εγώ αν στην ομάδα μου υπήρχαν τόσοι άνθρωποι που θα έκαναν τόσες ληστείες, θα διαφωνούσα. Να ήμουν εγώ σε μια ομάδα και να έμπαινε ως προτεραιότητα αυτό, δηλαδή μέσα σε 2 χρόνια 10 ληστείες θα διαφωνούσα και δεν θα το επέτρεπα.

Μαζιώτης: Όταν συλληφθήκαμε είπαμε ότι ήμασταν και οι δύο στην παρανομία, θέλαμε να συνεχίσουμε αυτό που κάναμε και πριν μας συλλάβουν (το 2010)…

Πρόεδρος: Είναι 5(ληστείες)

Μαζιώτης: 5 συν την απόπειρα απαγωγής του Μαρτίνου 6. Είναι λοιπόν 6 υποθέσεις και τις 4 που έχουμε όντως αναλάβει σε όλο το διάστημα, από το διάστημα 2012 – 2017. Σε αυτό το διάστημα εμφανίζεται η οργάνωση ότι έχει κάνει 10 ληστείες –απαλλοτριώσεις τραπεζών μαζί με την απόπειρα απαγωγής του εφοπλιστή Μαρτίνου– η συμπλοκή στο Μοναστηράκι ήταν παρεμφερής υπόθεση….

Πρόεδρος: Θα μπορούσε να πει κανείς και το αντίστροφο

Μαζιώτης: Όπως; Πρόεδρος: Ότι την αρνείστε αυτή στις Σπέτσες γιατί ακριβώς φέρονται και άλλοι κατηγορούμενοι που εμπλέκονται σε ληστείες.

Ρούπα:Αυτό κ. πρόεδρε είναι φιλολογικό!

Μαζιώτης: Σε άλλες δίκες γιατί είναι πολλές αυτές που έχουν γίνει εναντίον του Επαναστατικού Αγώνα, ποτέ δεν έχουμε τοποθετηθεί για άλλους που έχουν και στοιχεία. Δεν είναι το ίδιο πράγμα.

Πρόεδρος: Την αρνείστε γιατί δεν θέλετε να φανεί αυτή η εμπλοκή.

Μαζιώτης: Ποια εμπλοκή; Είναι διαφορετική η υπόθεση των ληστειών –εγώ δεν έχω να πω τίποτα για τις υποθέσεις αυτές– όπως και για αυτές πριν το 2012 όπου υπήρχε ο Επαναστατικός Αγώνας από το 2006 μέχρι το 2010, δεν μας είχαν προσάψει καμία ληστεία τότε σε αυτό το διάστημα. Είναι διαφορετικός ο τομέας των ληστειών – απαλλοτριώσεων και διαφορετικό αν αυτές έχουν γίνει στα πλαίσια του Επαναστατικού Αγώνα. Είναι εντελώς διαφορετικό. Γι’ αυτό σας είπα ότι η υπόθεση αυτή είναι ιδιάζουσα. Δηλαδή γίνεται με το 187 περί ‘‘εγκληματικής’’ οργάνωσης μετά αναβαθμίζεται και εξελίσσεται σε ‘‘τρομοκρατική’’ οργάνωση. Εάν όντως υπήρχε τέτοιο δυναμικό θα κάναμε πολύ διαφορετικά πράγματα και περισσότερα πράγματα. Και με αυτόν τον οπλισμό, μπορεί να μπαίναμε και στην βουλή. Πολύ περισσότερα πράγματα από το να κάνουμε τι; Ληστείες τραπεζών και να μαζεύουμε 1 εκ. ευρώ; Γιατί αυτό είναι το διακύβευμα. Μας έχετε εμάς για τέτοιο πράγμα;

Οι απαλλοτριώσεις για μας είναι επικουρικά πράγματα, δεν είναι τίποτα. Τις απαλλοτριώσεις τις κάναμε γιατί ήμασταν στην παρανομία. Όταν επιλέγεις να είσαι εκτός νόμου, τι θα κάνεις; Θα πας να δουλέψεις με το όνομά σου; Πώς θα επιβιώσεις; Ή θα το παίξω ότι πουλάω κάστανα το χειμώνα και καλαμπόκι το καλοκαίρι; Πλανόδιος πωλητής; Ναι, ληστείες τραπεζών θα κάνω, απαλλοτριώσεις. Και είναι μέσα στην πρακτική του αντάρτικου πόλης. Και σας το είπα, όλες οι οργανώσεις αντάρτικου το κάνανε. Και για την επιβίωσή μας και για να χρηματοδοτήσουμε την δράση μας. Όλες οι οργανώσεις αντάρτικου το έχουν κάνει. Και οι αναρχικοί το έχουν κάνει. Και οι μπολσεβίκοι. Όλες οι επαναστατικές οργανώσεις. Και το ΚΚΕ στον εμφύλιο. Σε καθεστώς παρανομίας, όταν είχαν βγει αγωνιστές στο βουνό και ήταν παράνομοι και τους καταζητούσαν, είχαν βγει οι κεφαλοκυνηγοί από το κράτος, προβαίνανε και σε τέτοιες πρακτικές. Επειδή εσείς είστε κρατικοί υπάλληλοι τον ποινικό κώδικα ξέρετε. Αυτά που λέμε εμείς φαντάζουν για σας ότι είναι ‘‘ξωτικά’’ πράγματα. Ξένα! Το καταλαβαίνω αλλά έτσι είναι.

Πόλα Ρούπα – Νίκος Μαζιώτης μέλη του Επαναστατικού Αγώνα