Λαβαμε 20/11/2018
Μόλις πριν τρεις μέρες, «τιμήσαμε» την 45η επέτειο της εξέγερσης του πολυτεχνείου. Μια επέτειο, την οποία πολλοί φάνηκαν να προσεταιρίζονται αμαυρώνοντας τη μνήμη όλων όσων συνέβησαν πριν 45 χρόνιακαι αποδεικνύοντας περίτρανα πως η εξουσία αλλάζει μόνο μανδύα κάθε φορά. Στο όνομα λοιπόν αυτής της «μνήμης» από τη δημοκρατία…
Είδαμε για άλλη μια φορά την Αθήνα να μετατρέπεται σε φρούριο, το οποίο παραπέμπει σε διόλου δημοκρατικούς καιρούς. Με 5000και πλέον αστυνομικούς να κλείνουν κεντρικούς δρόμους και σταθμούς, με το πρόσχημα της δήθεν προστασίας της μνήμης της ημέρας αυτής.
Είδαμε για άλλη μια φορά την αναίτια επίθεση, το ξύλο και τις συλλήψεις των αστυνομικών δυνάμεων σε κάποιον αριθμό διαδηλωτών, όπως επίσης είδαμε και την ρίψη δεκάδων τόνων χημικών στην ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων, στα πλαίσια της καταστολής. Χημικών, επικίνδυνων, καταστροφικών και πιθανά θανατηφόρων για τον ανθρώπινο οργανισμό και ειδικά των κατοίκων της περιοχής, όπου τα χημικά είχαν εισβάλλει στα σπίτια τους. Εκτός από αυτόν το ακήρυχτο χημικό πόλεμο, είδαμε την αστυνομία να κάνει τη χρήση ενός ακόμη βίαιου μέσου καταστολής, αυτό της αύρας μπροστά στην πύλη του Πολυτεχνείου, που φέρνει εικόνες 45 χρόνων πριν, τότε που ένα εξίσου τεθωρακισμένο όχημα ήταν anteportas.
Είδαμε επίσης, ως ιατρική ομάδα που βρέθηκε εκείνες τις ώρες στην ευρύτερη περιοχή των Eξαρχείων, ανθρώπους να δυσπνοούν από το νέφος των χημικών, ανθρώπους με εγκαύματα από την ευθεία ρίψη δακρυγόνων και ασφυξιογόνων, με τραύματα στο κεφάλι, στα άκρα, και εκχυμώσεις από γκλοπιές των αντρών των Ματ.
Ως Αλληλέγγυοι Λειτουργοί Υγείας, διαπιστώνουμε πως 45 χρόνια μετά τα πράγματα συνεχίζουν να είναι τα ίδια, μιας και η εξουσία μονάχα πρόσωπα αλλάζει. Συνεχίζουμε, στο πλευρό όλων όσων αγωνίζονται για έναν ελεύθερο κόσμο, που θα τιμά με αξιοπρέπεια τους αγώνες και τη μνήμη τους.
Αλληλέγγυοι Λειτουργοί Υγείας
solidarityhealthworkers.wordpress.com
