Τι πρέπει να κάνει κάποιος έστω για μια φορά μέχρι τα 45 για να θεωρείται επιτυχημένος.
Να γιορτάσει την Πρωτοχρονιά στη Ν.Υόρκη.
Να προσφέρει στον εαυτό του ένα διήμερο spa-χαλάρωσης με μασάζ και επιθέματα απο ηφαιστειακές πέτρες.
Να δοκιμάσει σούσι στο Asakusa μετά απο εβδομαδιαία παραμονή στο Τόκιο.
Να μυρίσει βαρβατίλα απο Τάρανδο σε μιά αξέχαστη εκδρομή στο χωριό του Αι-Βασίλη στη Λαπωνία.
***************************************************************************
Να σου παίρνει ο συγκάτοικος το φρεσκοπλυμένο καλό σου ρούχο από την απλώστρα γιατί έχει ραντεβού (αξία ανεκτίμητη)
Η Κατάληψη Στέγης Villa Amalias συμπληρώνει τον ερχόμενο Μάρτη 23 χρόνια μακριά από τον σάπιο κόσμο του εμπορεύματος και του life style (που εσχάτως κρεμάστηκε μαζί με τους εκπροσώπους του στα μανταλάκια της οικονομικής κρίσης), μακριά από τις… αναπτυξιακές και ιλλουστρασιόν συστημικές υποσχέσεις και ευκαιρίες.
Αρκετοί από όσους πλαισίωσαν με διάφορους τρόπους το συγκεκριμένο εγχείρημα, μπορούν αβίαστα να χαρακτηριστούν “αποτυχημένοι”, καθώς δεν αντιλήφθηκαν έγκαιρα, το νόημα και το άρωμα της ζωής, επιμένοντας για πάνω από δύο δεκαετίες, να ασκούν έμπρακτη κριτική μέσα από την καθημερινότητα τους, στο κυρίαρχο καταναλωτικό κι αξιακό μοντέλο.
Αρκετοί από όσους πλαισίωσαν με διάφορους τρόπους το συγκεκριμένο εγχείρημα, μπορούν αβίαστα να χαρακτηριστούν “αποτυχημένοι”, καθώς δεν αντιλήφθηκαν έγκαιρα, το νόημα και το άρωμα της ζωής, επιμένοντας για πάνω από δύο δεκαετίες, να ασκούν έμπρακτη κριτική μέσα από την καθημερινότητα τους, στο κυρίαρχο καταναλωτικό κι αξιακό μοντέλο.
Η Villa Amalias ήταν εκεί όλα τα ανέμελα και χαζοχαρούμενα για την κοινωνία χρόνια, δεν την ξέχασε ποτέ το κράτος σε καμιά από τις εκσυγχρονιστικές και εθνοσυναινετικές εκδοχές του, πολιορκήθηκε από ΜΑΤ και φασίστες στα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία της δεκαετίας του ΄90, μετράει στην ιστορία της τέσσερις απόπειρες να σταματήσει να τους ενοχλεί προτάσσοντας πολιτικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά αδιαμεσολάβητης καθημερινής αντίστασης στο σύνολο του πολιτισμού τους.
Αν για το κράτος η υιοθέτηση ακροδεξιάς ατζέντας από τα μέχρι πρότινος κόμματα εξουσίας και η άνοδος της Χρυσής Αυγής, είναι μία η άλλη (η δουλειά γίνεται μια χαρά, με πλουραλισμό στην καταστολή, την απάθεια και τον εθισμό στον εκφασισμό), για την υπόλοιπη κοινωνία δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι έτσι.
Καθώς είναι φανερό πως θα παίρνουν σειρά ο ένας μετά τον άλλο οι “χώροι ανομίας” στην πόλη, καθώς θα πυκνώνουν οι αστυνομικές εισβολές τύπου ΑΣΟΕΕ και θα αξιοποιούνται με ποικίλους τρόπους από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, ας μας εξηγήσει κάποιος που οφείλεται η… δημοσιοϋπαλληλική και διεκπαιρεωτική διαμαρτυρία όσων αυτοπροσδιορίζονται ως αντίθετοι κι ενάντιοι με παρόμοια σχέδια απολύμανσης, καταστολής και εξαφάνισης, συγκεκριμένων αυτοδιαχειριζόμενων κοινωνικών χώρων.
Αναδημοσίευση από : oytesesarantaxroniadenthakleisei.blogspot.gr
