Ο Λάμπρος Φούντας ήταν ένας από εμάς, καθημερινός απλός άνθρωπος που έκανε τις ιδέες του πράξεις και πέθανε για αυτές
Στο πρόσωπο του μνημονεύονται όλοι οι Αναρχικοί που πέθαναν αγωνιζόμενοι για τις ιδέες τους και είναι πολλές χιλιάδες στον κόσμο.
Οι Αναρχικοί δεν χρειαζόμαστε ήρωες, δεν κάνουμε ήρωες πρόσωπα αλλά πράξεις και στάση ζωής, τιμούμε τους νεκρούς μας, και συνεχίζουμε εμείς οι ζωντανοί τον δικό μας και τον δικό τους αγώνα….
Το κείμενο είναι από συντρόφισες/ους στο facebook
Στις 10 Μαρτίου 2010 πέφτει νεκρός ο αναρχικός επαναστάτης,μέλος του Επαναστατικού Αγώνα, Λάμπρος Φούντας, σε ένοπλη συμπλοκή με μπάτσους στη Δάφνη.
Ο Λάμπρος έπεσε μαχόμενος, προετοιμάζοντας ενέργεια του ΕΑ, ένα ακόμα χτύπημα της οργάνωσης στην κυριαρχία του κράτους και του κεφαλαίου, φτάνοντας να δώσει τη ζωή του στον αγώνα για την αναρχία και την ελευθερία από τα εξουσιαστικά δεσμά.
Η δράση αυτή αποτελεί μια ελάχιστη κίνηση μνήμης και αγώνα, ένα μήνυμα στους ένστολους δολοφόνους της δημοκρατίας και στα αφεντικά τους, ότι όσα μέσα καταστολής κι αν επιστρατεύσουν για να καταπνίξουν και την τελευταία φωνή ελευθερίας, υπάρχουν και θα υπάρχουν αυτοί που δεν ξεχνάνε στο πείσμα των καιρών, και να ναι σίγουροι ότι είναι πολλοί.
Ο Λάμπρος είναι ακόμα στους δρόμους, είναι ακόμα δίπλα μας σε κάθε μικρή και μεγάλη δράση αντίστασης στο εξουσιαστικό κτήνος. Ο αγώνας του Λάμπρου συνεχίζεται και τρέφει τη δική μας λύσσα για την καταστροφή αυτού του σάπιου κόσμου, μέχρι την ολική απελευθέρωση. Ο αγωνας του Λάμπρου συνεχίζεται όσο ο πόλεμος μαίνεται, όσο δεν ξεχνάμε, όσο αρνούμαστε να δεχτούμε τη δική τους πραγματικότητα.
…” Τώρα ο Λάμπρος έχει “γιάφκα”. Μαζί με τούς υπόλοιπους συντρόφους, τον Κασίμη, τον Τσουτσουβή, τον Πρέκα, τον Μαρίνο, τον Τεμπερεκίδη, έχουν να πουν πολλά και να κάνουν άλλα τόσα…”
-ΣΠΦ,Μαρτιος 2010-
Ο θάνατος δεν σβήνει το βλέμμα των εξεγερμένων
ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ ΛΑΜΠΡΟ ΦΟΥΝΤΑ
ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΖΗΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΠΟΛΑ ΡΟΥΠΑ ΚΑΙ ΝΙΚΟ ΜΑΖΙΩΤΗ
Λύσσα και Συνείδηση
ΥΣ.Αν μόνο τις ώρες που μέναμε σκεπτικοί, γινόμασταν βίαοι…
καποιοι αναρχικοί-ες στη Θεσσαλονικη
Αναδημοσίευση από : athens.indymedia.org
——————————————————————————————————————-
Μνήμη και συνέχεια στον αγώνα του συντρόφου μας.
Αναδημοσίευση από : athens.indymedia.org
———————————————————————————————————–
4 Μάρτηδες μετά, ο Λάμπρος Φούντας (συνεχίζει να) ζει μέσα στην καρδιά του κάθε αγωνιστή
Αν έχεις λείψει για ότι πρέπει, θα ‘σαι για πάντα μέσα σ’ όλα
εκείνα που γι’ αυτά έχεις λείψει, θα ‘σαι για πάντα μέσα σ’ όλον τον κόσμο.
Γιάννης Ρίτσος
“[…]Ο Λάμπρος Φούντας θα μείνει στην ιστορία ως ένας αγωνιστής της ελευθερίας που έδωσε την ζωή του προετοιμάζοντας ένα ακόμα χτύπημα του Επαναστατικού Αγώνα ενάντια στο καθεστώς. Έδωσε την ζωή του για να μην περάσει η κατοχή της ελληνικής κυβέρνησης, του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ. Για να μην περάσει η σύγχρονη χούντα του κράτους και του κεφαλαίου. Για να μην περάσει ο νέος ολοκληρωτισμός που η οικονομική και πολιτική ελίτ θέλει να επιβάλει σε όλο τον πλανήτη με αφορμή την παγκόσμια οικονομική κρίση. Ο Λάμπρος Φούντας έδωσε την ζωή του πολεμώντας ώστε να γίνει η κρίση ευκαιρία για την Κοινωνική Επανάσταση.[…] Για μας τους συντρόφους του στον Επαναστατικό Αγώνα ο Λάμπρος Φούντας δεν είναι νεκρός. Είναι μέσα στο αίμα μας και στον αέρα που αναπνέουμε σαν αγωνιστές. Είναι μέσα στους στόχους και στους σκοπούς μας. Είναι ένα με την οργάνωση και τον αγώνα μας. Είναι κάθε μέρα, κάθε στιγμή παρών. ΕΙΝΑΙ ΑΘΑΝΑΤΟΣ.”
Δήλωση των μελών του Επαναστατικού Αγώνα Πόλας Ρούπα, Κώστα Γουρνά, Νίκου Μαζιώτη στις 6-2-2012 για την ένοπλη συμπλοκή της Δάφνης.
Στις 10 Μάρτη του 2010 ο αναρχικός Λάμπρος Φούντας έπεσε μαχόμενος με ένστολους φρουρούς του κεφαλαίου και του κράτους του στη Δάφνη, κατά τη διάρκεια προπαρασκευαστικής ενέργειας της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας. Μέσα στην εικοσαετή διαδρομή του στις γραμμές του αναρχικού και του ευρύτερου αντικαπιταλιστικού κινήματος, ο Λαμπρός αγωνίστηκε πολύμορφα με μια ιδιαίτερη ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση.
Η θύμηση της ευγενικής μορφής του, μιας μορφής που -όπως εύστοχα κατέθεσε κατά τη διάρκεια του έκτακτου τρομοδικείου στον Κορυδαλλό ένας από τους συντρόφους-μάρτυρες υπεράσπισης- σημάδεψε μια ολόκληρη γενιά, συντροφεύει και θα συντροφεύει κάθε προλετάριο, κάθε αγωνιστή, κάθε σύντροφο που συνεχίζει ν’ αντιστέκεται και αγωνίζεται για να κρατηθεί ανοιχτός ο δρόμος της επαναστατικής προοπτικής, ο δρόμος της Κοινωνικής Επανάστασης για τον Κομμουνισμό & την Αναρχία.
Προλεταριακή Πρωτοβουλία
Αναδημοσίευση από : prolprot.espivblogs.net
Τιμή για πάντα στον αναρχικό επαναστάτη Λάμπρο Φούντα
Αναδημοσίευση από : athens.indymedia.org
————————————————————————————————————-
Αθήνα – Πανό για τον Λάμπρο Φούντα
Αναδημοσίευση από : athens.indymedia.org
————————————————————————————————————————
Βέροια : Γράφτηκε ένα μεγάλο σύνθημα στην είσοδο της πόλης σαν έλαχιστη δράση στην μνήμη του αναρχικού επαναστάτη Λάμπρου Φούντα.
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΙΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΜΑΣ
Αναδημοσίευση από : athens.indymedia.org
—————————————————————————————————————-
Κείμενο του Λάμπρου Φούντα που έγραψε και μοίρασε με συντρόφους μετά την σύλληψή του στο Πολυτεχνείο το 1995
Λασπολογεί, κοροϊδεύει, αποχαυνώνει, υποκρίνεται
Η παντοδυναμία του είναι πια μύθος
Η οργή μας, μας δυναμώνει, η αλλοτρίωσή του δεν μας αγγίζει
Τις βιτρίνες της εξουσίας τις σπάμε με τις πέτρες
Τις αλυσίδες της υποταγής τις λιώνουμε με την εξεγερτική φλόγα που καίει μέσα σε κάθε καρδιά καταπιεσμένου.Τα μάτια μας είναι ανοικτά
Τα αυτιά μας συλλαμβάνουν κάθε ήχο
Η σκέψη μας είναι κρυστάλλινη
Η λύσσα μας αδιανόητη
Η επιλογή μας μία:
Βίαιο, ανεξέλεγκτο, συνεχή αγώνα για την καταστροφή κράτους και εξουσίας.Είμαστε οργισμένοι, είμαστε εξεγερμένοι, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΣΑΣ…————————————————————————————————————————
<< Κάψε τις Ιδέες σου σύντριψε τους συλλογισμούς σου! Όποιος έχει βρει τη λύση δεν μπορεί να με βρει.
Αγαπώ τους πεινασμένους, τους ανήσυχους, τους αλήτες. Αυτοί αιώνια συλλογιούνται τη πείνα, την ανταρσία, το δρόμο τον ατέλειωτο. Έμενα!
Έρχουμαι! Παράτα τη γυναίκα σου, τα παιδιά σου, τις Ιδέες σου κι ακλούθα μου. Είμαι ο μέγας Αλήτης.
Ακλούθα! Περπατά απάνω από τη χαρά κι από τη θλίψη, από την ειρήνη, τη δικαιοσύνη, την αρετή! Εμπρός! Σύντριψε τα είδωλα τούτα, σύντριψε τα, δε χωρώ! Συντρίψου και συ για να περάσω!”
Φωτιά! Να το μέγα χρέος μας σήμερα, μέσα σε τόσο ανήθικο κι ανέλπιδο χάος.
Πόλεμο στους άπιστους! Απιστοι είναι οι ευχαριστημένοι, οι χορτασμένοι, οι στείροι.
Το μίσος μας είναι χωρίς συβιβασμό, γιατί κατέχει πώς καλύτερα, βαθύτερα από τις ξέπνοες φιλάνθρωπες αγάπες, δουλεύει τον έρωτα.
Μισούμε, δε βολευόμαστε, είμαστε άδικοι, σκληροί, γιομάτοι ανησυχία και πίστη, ζητούμε το αδύνατο, σαν τους ερωτεμένους.
Φωτιά, να καθαρίσει η γης! Ν’ ανοιχτεί άβυσσο φοβερώτερη ακόμα ανάμεσα καλού και κακού, να πληθύνει η αδικία, να κατεβεί η Πείνα και να θερίσει τα σωθικά μας, αλλιώς δε σωζόμαστε.
Μια κρίσιμη βίαιη στιγμή είναι η ιστορική εποχή μας ετούτη, ένας κόσμος γκρεμίζεται, ένας άλλος δεν έχει ακόμα γεννηθεί. Η εποχή μας δεν είναι στιγμή Ισορρόπησης, οπόταν η ευγένεια, ο συβιβασμός, η ειρήνη, η αγάπη θα ‘τανε γόνιμες αρετές.
Ζούμε τη φοβερή έφοδο, δρασκελίζουμε τους οχτρούς, δρασκελίζουμε τους φίλους που παραμονεύουν, κιντυνεύουμε μέσα στο χάος, πνιγόμαστε. Δε χωρούμε πια στις παλιές αρετές κι ελπίδες, στις παλιές θεωρίες και πράξες.
Ο άνεμος του ολέθρου φυσάει. αυτή είναι σήμερα η πνοή του Θεού μας. Ας πάμε μαζί του! Ο άνεμος του ολέθρου είναι το πρώτο χορευτικό συνέπαρμα της δημιουργικής περιστροφής. Φυσάει πάνω από τις κεφαλές κι από τις πολιτείες, γκρεμίζει τις Ιδέες και τα σπίτια, περνάει από τις ερημιές, φωνάζει: -“Ετοιμαστείτε! Πόλεμος! Πόλεμος”!
Τούτη είναι η εποχή μας, καλή ή κακή, ωραία ή άσκημη, πλούσια ή φτωχή, δεν τη διαλέξαμε. Τούτη είναι η εποχή μας, ο αγέρας που αναπνέμε, η λάσπη που μας δόθηκε, το ψωμί, η φωτιά, το πνέμα!
Ας δεχτούμε παλικαρίσια την ανάγκη. Πολεμικός μας έλαχε ο κλήρος, ας ζώσουμε σφιχτά τη μέση μας, ας αρματώσουμε το κορμί, την καρδιά και το μυαλό μας! Ας πιάσουμε τη θέση μας στη μάχη!
Ο πόλεμος είναι ο νόμιμος άρχοντας του καιρού τούτου. Σήμερα, άρτιος, ενάρετος άνθρωπος είναι μονάχα ο πολεμιστής. Γιατι μονάχα αυτός, πιστός στη μεγάλη πνοή του καιρού μας, γκρεμίζοντας, μισώντας, επιθυμώντας, ακολουθάει το σύγχρονο πρόσταγμα του Θεού μας.
Η ταύτιση μας τούτη με το Σύμπαντο γεννάει τις δυο ανώτατες αρετές της ηθικής μας: την ευθύνη και τη θυσία>>.
για τον φίλο και σύντροφο ΛΑΜΠΡΟ ΦΟΥΝΤΑ
Μιχάλης Γ
Αναδημοσίευση από : athens.indymedia.org
