Τέμπη, 28 Φλεβάρη, δύο χρόνια μετά.
Ένα κρατικό έγκλημα με 57 νεκρούς και μια κοινωνία που «βράζει». Μια γενική απεργία χωρίς προηγούμενο και μια ημέρα που παρέλυσαν στον ελλαδικό χώρο τα πάντα. Για τη συγκάλυψη της μαζικής δολοφονίας 57 ψυχών, τις δημόσιές κρατικές απειλές, τη συκοφάντηση των ανθρώπων για τους οποίους εκείνο το βράδυ πάγωσε ο χρόνος και εκατομμύρια άλλους που με την κάθοδο τους στο δρόμο ζητούσαν το αυτονόητο. Δικαιοσύνη!
Είναι πραγματικά αδύνατο να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος αυτής της συλλογική κραυγής, ταυτόχρονα, σε σχεδόν 400 συγκεντρώσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, 265 διαμαρτυρίες στην Ελλάδα και 112 διεθνώς. Ένα εκατομμύριο διαδηλωτές στην Αθήνα, μισό εκατομμύριο στην Θεσσαλονίκη στη μεγαλύτερη διαδήλωση που πιθανότατα πραγματοποιήθηκε ποτέ στην πόλη, εκατοντάδες χιλιάδες σε πόλεις και κωμοπόλεις.
Δεν έχω οξυγόνο, αυτό είναι που κάνει το κράτος δολοφόνο. Όλων των νεκρών θα γίνουμε φωνή, το έγκλημα αυτό να μην συγκαλυφθεί. Οργή. Μέχρι να αποδοθεί δικαιοσύνη κανείς δεν έχει οξυγόνο. Δολοφόνοι. Δεν υπάρχει ειρήνη, χωρίς δικαιοσύνη. Τα κέρδη δικά τους, δικοί μας οι νεκροί. Εσείς μιλάτε για κέρδη και ζημιές, εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Συνθήματα, πλακάτ και πανό σε μια πλατεία που ήταν ήδη γεμάτη λίγο μετά τις 8 το πρωί, αν και το κάλεσμα ήταν για τις 11. Οι περισσότεροι δεν μπόρεσαν καν να φτάσουν στο Σύνταγμα, με τη διαμαρτυρία να εκτείνεται μέχρι και χιλιόμετρα μακριά προς κάθε κατεύθυνση.
Όπως όλα δείχνουν, όσοι κι όσες εκείνη τη μέρα κατέβηκαν στο δρόμο, όσοι κι όσες παρέμειναν σιωπηλοί, όσοι κι όσες φώναξαν, όσοι κι όσες συγκρούστηκαν με τον αστυνομικό στρατό που προστατεύει τους ενόχους μέσα κι έξω από τη Βουλή, δεν αρκούνται στο πένθος για τους 57 νεκρούς του εγκλήματος στα Τέμπη, επιστρέφουν ξανά και ξανά εκεί που ο προσωπικός πόνος γίνεται συλλογική κραυγή. Η 28 Φλεβάρη συνεχίζεται. Μετά την 28η Φλεβάρη και τις 5 Μάρτη, νέες συγκεντρώσεις έχουν καλεστεί στην Αθήνα την Παρασκευή 7 Μάρτη στα Προπύλαια στις 12.00 το μεσημέρι και στο Σύνταγμα 19.00 το απόγευμα της ίδιας μέρας.
Video by AthinaFassa (@kinimatini)
Photo: Yorgos Nounesis
Text: Tar
