Μπορεί να αποστρεφόμαστε και με κάθε ευκαιρία να επιχειρούμε να αποφύγουμε την συμμετοχή στις διενέξεις του εξαρχειώτικου μικρόκοσμου,αλλά ακόμα περισσότερο απεχθανόμαστε την δημιουργία πεδίων αντιπαράθεσης με έρεισμα τις δικές μας πράξεις,ιδίως όταν αυτές διαστρεβλώνονται και παρουσιάζονται με τέτοιο τρόπο ώστε να ζημιωθούν πολιτικοί χώροι και να ορθοποδήσουν τα αυτάρεσκα εγώ μικροπρεπών ανθρώπων.
Μιλάμε φυσικά για τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν έξω από τον κατάπτυστο και κατ επίφασιν αντιεξουσιαστικό χώρο Νοσότρος, όταν στην προσπάθεια μας να κλείσουμε τον δρόμο σε μία διμοιρία των ματ με ζαρντινιέρες από το ξενοδοχείο γνωστού για τις παρακρατικές δραστηριότητες του (τράφικινγκ, μπραβιλίκια) ιδιοκτήτη, ήρθαμε σε αντιπαράθεση μαζί του και στην συνέχεια δεχθήκαμε τραμπούκικη και θρασύδειλη επίθεση με σφυρί από θαμώνα εν λόγω στεκιού, η οποία φυσικά αναχαιτίστηκε, αφού τα λόγια και οι κομπασμοί πολλών δεν αντιστοιχούν με το μέγεθος του σθένους και των δυνάμεων τους. Το εν λόγω άτομο έχοντας εντρυφήσει στις περιθωριακές δραστηριότητες της μητροπολιτικής υποκουλτούρας ( οπαδικά, μπραβιλίκια, πλατειακά ξυλίκια ),μας έδειξε εξ αρχής την πλούσια κληρονομιά του, προσεγγίζοντας μας με την γνωστή ατάκα ανασφαλών τσαμπουκολάγνων ” ξέρεις ποιος είμαι εγώ;”. Δεν χρειάστηκε και ιδιαίτερος χρόνος να μάθουμε, όταν μετά την ισοπέδωση του έσπευσε μαζί με την υπόλοιπη αγέλη να επιτεθεί άκριτα σε πολιτικές ομάδες και χώρους (Κατάληψη Gare) με μοναδικό κριτήριο το θυμικό του και προσωπικές κόντρες, τις οποίες είχε πλέον έρεισμα να εκδηλώσει με πολιτικό προκάλλυμα.
Εμείς από πλευράς μας αρκεστήκαμε στο να επιτεθούμε δίχως ιδιαίτερους ενδοιασμούς σε συμπεριφορές, πρακτικές και αντιλήψεις, που δυστυχώς χρόνια τώρα καλλιεργούνται και γίνονται ανεχτές εντός του κινηματικού φυράματος. Καθημερινά φαινόμενα όπως η ανοχή μπροστά στα κάθε λογής μικροαστικά και περιθωριακά στοιχεία, χρήσιμα πλέον για τα μεγάλα κεφάλια των καριεριστών μιας μουσειακής αριστεράς, αρεσκούμενης στην δημιουργία μικροπολιτικών κέντρων,κυριαρχίας και ελέγχου με ποικίλα προσχήματα όπως την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες.
Ο δήθεν ανθρωπιστικός αυτός οχετός για άλλη μία φορά απέδειξε πως πίσω από το συγκαταβατικό και υποχωρητικό μπροστά στις κινήσεις του κράτους προσωπείο κρύβονται όλα τα κυριαρχικά στερεότυπα, τα οποία δεν διστάζουν να χτυπίσουν δομές και πρόσωπα αρνούμενα να σκήψουν το κεφάλι ή να στρέψουν αλλού το βλέμμα μπροστά στις απόπειρες ποδηγέτησης των εξεγερσιακών εστιών εντός του αστικού χώρου. Εδώ και καιρό έχουν προχωρήσει σε πολυάριθμες επιθέσεις ή απόπειρες καταστολής εγχειρημάτων και ατόμων που δεν συνάδουν με τα μικροπολιτικά τους συμφέροντα ή δεν έχουν τις απαιτούμενες ”πλάτες” από τις επίσημους αναρχικούς εκπροσώπους ώστε να θεωρηθούν ένας υπολογίσημος λόγος, άξιος θέσης στον ενδοκινηματικό διάλογο.
Το ίδιο συνέβη και στις 24/5 το πρωί όταν αυτά τα άτομα θεώρησαν πως για άλλη μια φορά θα έχρηζαν κάποιας ιδιαίτερης μεταχείρησης λόγω των γνωριμιών και του παρελθόντος τους. Διαψεύστηκαν με αποτέλεσμα τώρα τρέχουν δεξιά και αριστερά προσπαθώντας να διασώσουν την χαμένη, αντρίκια τιμή τους. Εμείς από πλευράς μας ξεκαθαρίζουμε πως δεν έχουμε σχέση με κανένα στέκι, χώρο ή ομάδα και πως εκείνη την ημέρα είχαμε κατέβει αυτόνομα στον δρόμο, οπότε ας σταματήσουν να επιχειρούν την στηλίτευση άσχετων με το συμβάν χώρων και αν όντως επιθυμούν να δώσουν συνέχεια στο συμβάν, εμείς από πλευράς μας γνωρίζουμε τα ονόματα τους και τις καθημερινότητες τους ,έχοντας την ικανότητα να τους εντοπίσουμε υπό τους δικούς μας όρους την κάθε στιγμή.
Καμία ανοχή στο παρακράτος του ευυπόληπτου κινήματος και στους έμμισθους ή μη υπερασπιστές του.
Ζήτω η αναρχία.
Τα 2 άτομα που συμμετείχαν στο συμβάν.
