ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΜΑΥΡΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗ ΑΠΟΚΤΗΝΩΣΗ
Τα καταστήματα Public με περισσή υπερηφάνεια εγκαινιάζουν μια υπερκαταναλωτική φιέστα, το επονομαζόμενο “Black Friday” (Μαύρη Παρασκευή). Πρόκειται για έναν θεσμό προερχόμενο από την Αμερική, μια χώρα στην οποία ο καταναλωτικός παροξυσμός και ο νεοφιλελευθερισμός ανθίζουν και εξαπλώνονται με ραγδαίους ρυθμούς, με τις πολυεθνικές να έχουν εισβάλει τόσο στη δημόσια όσο και στην ιδιωτική σφαίρα των πολιτών. Η τρανή περιγραφή βάσει της οποίας διαφημίζουν τη συγκεκριμένη μέρα κάνει λόγο για “μοναδικές προσφορές” σε “συγκεκριμένα και περιορισμένα προϊόντα” για “λίγες ώρες”. Το νέο αναμεταδίδεται από πληθώρα ενημερωτικών ιστοσελίδων και εντύπων παρουσιαζόμενο σαν μια πρωτοποριακή κίνηση, σκοπός της οποίας είναι να “τονωθεί η ελληνική οικονομία” και να “φέρει χαμόγελα στους καταναλωτές”. Μετά το πανηγύρι εργοδοτικής ασυδοσίας, το γνωστό πλέον σε όλους ως “Λευκή Νύχτα”, η προαναφερθείσα πολυεθνική ανεβάζει τον πήχη της καταναλωτικής μανίας ακόμα πιο ψηλά και καυχιέται ως πρωτοπόρα, καλώντας μάλιστα τους εμπόρους να ακολουθήσουν το παράδειγμά της.
Στην Αμερική η συγκεκριμένη μέρα είναι συνυφασμένη με απίστευτες εικόνες καταναλωτικής καφρίλας, όπου πλήθος κόσμου κατασκηνώνει έξω από τις πόρτες των πολυεθνικών από το προηγούμενο βράδυ, πόρτες που από τη στιγμή που ανοίγουν προκαλούν ένα κύμα λυσσασμένων ζωντανών-νεκρών που τρέχουν ποδοπατώντας, σπρώχνοντας ακόμα και χτυπώντας ο ένας τον άλλον στην προσπάθειά τους να αποκτήσουν τα προϊόντα που βρίσκονται σε προσφορά πριν το περιορισμένο απόθεμά τους εξαντληθεί. Προϊόντα τα οποία φαντάζουν αναγκαία κάτω από την υπνωτική περιγραφή της “ευκαιρίας” και της “έκπτωσης”, επίπλαστες ανάγκες αγοράς αγαθών που υπό άλλες συνθήκες θα τους περνούσαν αδιάφορα. Σε έναν κόσμο που η ευημερία και η επιτυχία στη ζωή ενός ανθρώπου υπολογίζεται βάσει της οικονομικής ευρωστίας και του πλήθους των υλικών αγαθών που ιδιωτεύεται κάποιος, οι Μαύρες Παρασκευές και κάθε είδους εγχείρημα που μηχανεύονται οι πολυεθνικές προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τη φήμη και τα κέρδη τους δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να αντανακλούν το πώς θέλει η κυριαρχία τον κόσμο στον οποίο ζούμε. Να παλεύουμε και να αλληλοσπαραζόμαστε για προιόντα που δεν χρειαζόμαστε.
Στον εργασιακό μεσαίωνα που βιώνουν οι εργαζόμενοι των πολυεθνικών με τα public να μην αποτελούν εξαίρεση (χαμηλοί μισθοί, κακές εργασιακές συνθήκες, απλήρωτες υπερωρίες και μη ή καθυστερημένη καταβολή δεδουλευμένων) έρχεται να προστεθεί η φρενήρης μανία των καθοδηγούμενων σε αρένα μάχης ζόμπι που θα εισβάλλουν κλωτσοβαρόντας τους εαυτους τους, τους έτερους καταναλωτές και το εργατικό προσωπικό, παρασέρνοντας πολλές φορές κόσμο στον θάνατο δια της ασφυξίας. Ως χαρακτηριστικά παραδείγματα αναφέρουμε ότι ένας 34χρονος εργαζόμενος έχασε τη ζωή του αφού ποδοπατήθηκε και μία έγκυος απέβαλλε κάτω από σπρωξίματα του πλήθους.
Μέτα από τις νύχτες που ”άσπρισαν” περνάμε στον ”μαύρο σκοταδισμό” των Παρασκευών με τον θάνατο να αιωρείται πάνω από τα κεφάλια ανθρώπων που επιζητούν την ευτυχία σε αγαθά καθώς και του ”άμαχου” πληθυσμού που εξαναγκάζεται να επιβιώσει όντας εργαζόμενος σε τέτοιου είδους καταστήματα.
Ως Αντιεξουσιαστική Κίνηση θεωρούμε ότι οι ”μαύρες Παρασκευές” δεν αποτελούν στο ελάχιστο τόνωση της οικονομίας αλλά είναι μία ξεκάθαρη κυριαρχία του καπιταλιστικού συστήματος επί των ατόμων, τα οποία μετατρέπονται σε πιόνια του υπερκαταναλωτισμού προωθώντας τον ατομικισμό και τον ανταγωνισμό. Ενάντια σε αυτό προτάσσουμε, έναν ανθρωπότυπο απαγκιστρώμενο από πλασματικές ανάγκες, που ορίζει ο ίδιος τη ζωή του και πορεύεται με βάση την συλλογικότητα, την αλληλεγγύη και την αξιοπρέπεια.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟ ΠΑΡΟΞΥΣΜΟ
ΣΑΜΠΟΤΑΡΟΥΜΕ ΜΑΥΡΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ, ΛΕΥΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΕΣ
Η ΖΩΗ ΔΕ ΜΕΤΡΙΕΤΑΙ ΜΕ ΨΩΝΙΑ ΚΑΙ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Κομοτηνής
