Έξι χρόνια μετά την αθώωση του συντρόφου της Ηριάννας Β.Λ. και συγκάτοικου του Περικλή Μ., διωκόμενου για τη συμμετοχή στην Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, η υπόθεση ξανανοίγει. Το τριμελές εφετείο κακουργημάτων καταδικάζει την Ηριάννα, με στοιχείο τη μερική ταυτοποίηση δείγματος γενετικού υλικού που βρέθηκε σε γεμιστήρα όπλου σε έρευνα στο Πολυτεχνείο και τον Περικλή, ταυτοποιώντας ένα αποτύπωμά του που βρέθηκε σε εξώφυλλο βιβλίου στο Βόλο, σε 13 χρόνια κάθειρξη με κατηγορίες ένταξη στην ΣΠΦ. Στις 17/7 το πενταμελές εφετείο κακουργημάτων αβάσιμα απορρίπτει τις αιτήσεις αποφυλάκισης τους επικαλούμενοι το νόμο 187ακαι πιο συγκεκριμένα την πιθανότητα τέλεσης παρόμοιων αδικημάτων.
Η υπόθεση αυτή είναι ξεκάθαρα άλλη μία σκευωρία με στόχο την ποινικοποίησης φιλικών/συγγενικών σχέσεων, μια νέα μέθοδος της αντιτρομοκρατικής η οποία δρα εκδικητικά και τιμωρητικά απέναντι σε όποιον αντιστέκεται. Στόχος της μεθόδου αυτής είναι να εκφοβίσει τα ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνίας, να αποτρέψει τις ανατρεπτικές συνειδήσεις που εν δυνάμει θα ενταχθούν σ’αυτά και μέσω της προπαγάνδας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης να ανατροφοδοτήσει τον φόβο και την απάθεια. Η υπόθεση της Ηριάννας και του Περικλή δεν είναι η πρώτη περίπτωση συναισθηματικού εκβιασμού τόσο φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστών, όσο και των κοντινών τους προσώπων που διάλεξαν να σταθούν δίπλα τους στις πολιτικές τους επιλογές. Στο πρόσφατο παρελθόν είδαμε την προφυλάκιση της Αθηνάς Τσάκαλου, μητέρας των Γεράσιμου και Χρήστου Τσάκαλου μέλη της Σ.Π.Φ., και της Εύης Στατήρη γυναίκας του πρώτου, μετά την προσπάθεια απόδρασης τους. Την ίδια περίοδο συλλαμβάνεται και η Μαρία Θεοφίλου γυναίκα του Γιώργου Πετρακάκου και αδερφή του Τάσου Θεοφίλου ενώ αποκορύφωμα της χυδαιότητας της αντιτρομοκρατικής ήταν η παράνομη κράτηση σε ψυχιατρική κλινική του Βίκτωρα- Λάμπρου, για την δράση των γονιών του, Πόλας Ρούπα και Νίκου Μαζιώτη μέλη του Επαναστατικού Αγώνα.
Στον αντίποδα, παρατηρούμε σε άλλες δίκες, οι εκβάσεις τους να είναι εντελώς διαφορετικές από την δίκη της Ηριάννα και του Περικλή. Από την περίπτωση του Α. Τσοχατζόπουλου κατηγορούμενου για φοροδιαφυγή και ξέπλυμα μαύρου χρήματος, που αποφυλακίστηκε με κατ’ οίκον περιορισμό για «λόγους υγείας», την περίπτωση αποφυλάκισης μελών της Χρυσής Αυγής ,την οποία εκδίκασε ο ίδιος εισαγγελέας Προβατάρης με την υπόθεση της Ηριάννας και Περικλή, επίσης κατηγορούμενοι με τον νόμο 187 και τέλος η υπόθεση του σκανδάλου της Energa, ομίλου Μυτηλιναίου όπου η καταδικασμένη για την υπόθεση Μ.Σκλαβάκη, έχοντας ήδη αποδράσει μία φορά σπάζοντας το βραχιολάκι εντοπισμού της και μετά την προσπάθεια της να διαφύγει στο εξωτερικό, εν τέλει αποφυλακίζεται με πρόσχημα την φροντίδα της μητέρας της. Τα προαναφερθέντα παραδείγματα είναι ένα μικρό δείγμα της δικαστικής αυθαιρεσίας, έχοντας ως στόχο να καταστείλει όσους αντιστέκονται ή και όσους δεν ευθυγραμμίζονται με το σύγχρονο αντιτρομοκρατικό δόγμα, τακτική η οποία εντείνεται από το 2008 και μέτα.
Είναι φανερό ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση, η αγαστή συνεργασία δικαστών- αντιτρομοκρατικής δρουν κατα το δοκούν, στήνοντας κατηγορητήρια, χρησιμοποιώντας ανυπόστατα επιχειρήματα και ανύπαρκτα στοιχεία. Όλα αυτά προιόν του τρομονόμου 187, 187Α που οι ίδιοι έχουν θεσπίσει και θωρακίσει από το 2002 και μέχρι και σήμερα έχει αρκετά νομικά κενά που χρησιμοποιούνται τεχνιαίντως αναλόγως ποιος είναι ο κατηγορούμενος και ποια θέλουν να είναι η έκβαση της υπόθεσης. Με το συγκεκριμένο νόμο, το κράτος έχει την δυνατότητα να επιβαρύνει με κακουργηματικού χαρακτήρα ποινές οποιαδήποτε πολιτική ομάδα ή άτομο, καθώς τους δίνεται η δυνατότητα να την κατονομμάσουν ως «συμμορία» ή μέλος της, ενώ ταυτόχρονα νομιμοποιείται η «ρουφιανιά» σαν ελαφρυντικό στοιχείο. Παράλληλα, εισάγεται και σαν αποδεικτικό στοιχείο το γενετικό υλικό DNA σαν αποδεικτικό στοιχείο ενοχής και όχι αθώωσης όπως ισχύει επιστημονικά. Ένα πρόσφατο παράδειγμα κατασκευασμένης υπόθεσης είναι αυτή του Τ.Θεοφίλου κρατούμενου για 4 χρόνια στα μπουντρούμια του κράτους, με μόνο αποδεικτικό στοιχείο ένα καπέλο που «φυτεύτηκε» έξω από το σημείο της ληστείας στην Πάρο, το οποίο «περιείχε» το γενετικό υλικό του. Εν τέλει όμως το σαθρό κατηγορητήριο έπεσε και ο Τ. Θεοφίλου κρίθηκε αθώος για όλες τις κατηγορίες που του είχανε προσάψει. Όλως τυχαίως το ίδιο διαστημα ανοίγει και η υπόθεση της Ηριάννας και του Περικλή.
Το κράτος μέσω της αστικής δικαιοσύνης υπερβαίνοντας ακόμα και τους ίδιους του τους νόμους διώκει και φυλακίζει αγωνιστές με σκοπό να διαιωνίσει την κυριαρχία του. Απέναντι σε αυτές τις πρακτικές ως αναρχικοί/ές δεν αναγνωρίζουμε το δίπολο ενοχής- αθωότητας. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε κάθε αξιοπρεπή αγωνιζόμενο άνθρωπο και τέτοιου είδους σκευωρίες θα καταρριφθούν στην πράξη.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΗΡΙΑΝΝΑΣ Β.Λ. ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ Μ.
ΑΓΩΝΑΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
Αναρχικοί/ές
Χανιά 2017
