Eργαστήριο για την εξάπλωση της μαύρης πανώλης
Πανώλη ή αλλιως μαύρος θανατος ονομαζεται η επιδημια πανουκλας που στοιχειωσε την Ευρωπη στα μεσα του 14ου αιωνα. Επληξε τουλαχιστον το 1/3 του ευρωπαικου πληθυσμου ενω ταυτοχρονα σε Κινα και Ινδια καθημερινα εχαναν τη ζωη τους εκατονταδες ανθρωποι με τον δεικτη θνησιμοτητας παγκοσμιως να είναι στα υψη και μια από τις πιο μεγαλες ανθρωπιστικες καταστροφες να είναι προ των πυλων. Η μολυσματικη ασθενεια αυτη έσπειρε το «χάος» στην οικονομια και στην ομαλη κοινωνικη ροη και εδραιωσε ένα κλιμα πανικου και τρομου. Τα καθαρα αστικα κεντρα και η αψεγαδειαστη αριστοκρατια του μεσαιωνα μεσα σε λιγες νυχτες μετατραπηκαν σε πολεις κηρυγμενες υπο καραντινα και τις αρχες- Εκκλησία να είναι απλα θεατες. Η Πανώλη, όπως την παραθετει ο Α. Καμύ, δεν εκανε διακρισεις, δε γνωριζε δικαιους και αδικους, ουτε πλουσιους και φτωχους. Μπροστά στον αποκλεισμό της πόλης και τον φόβο της Πανώλης, ο κάθε πολιτης πλησιαζε νομαρχες, δημαρχους και κάθε λογης υπάλληλο σε ολο το ευρος της ιεραρχικης κλιμακας και ζητουσε απλα να εξαιρεθει αλλά κανενας τους δεν μπορουσε να νιωθει ασφαλης από την ραγδαια και ανεξελεγκτη εξάπλωση της πανουκλας.
Ετσι λοιπον και εμείς επιλεγουμε την ονομασία της «Μαύρης Πανώλης» για το χώρος μας προσπαθώντας να καταστησουμε σαφη και οσο πιο παραστατικα γινεται το στόχο μας, που δεν είναι άλλος από το να «δηλητηριάσουμε»,όπως η πανώλη, το υπαρχον συστημα και να σαμποταρουμε με την ιδια επιθετικοτητα την κανονικοτητα του
Είμαστε αναγκασμενοι να βρισκομαστε αντιμετωποι ολοενα και περισσοτερο με το κουφαρι του καπιταλιστικου καθεστωτος , τη σηψη της μικροαστικης κουλτουρας και την εδραιωση μιας συγχρονης πολιτικοοικονομικης παρακμης. Ο μιζερος ελληνικος λαος εχει φτασει στα ορια του αλλα παρολα αυτά η μυωπικη του πιστη στις δημοκρατικες οφθαλμαπατες καλα κρατει. Το τέρας αυτό που λεγεται δημοκρατια παραμενει στο θρονο του και μιλαμε για το θεσμο αυτόν που αναπαραγει στους κολπους του κάθε ειδους «λουλουδι». Από τις ανασφαλεις μαζες κρεατινης που πιστευουν σε εθνοσημα και ιδεες της ξεφτιλας και την Ελληνιδα νοικοκυρα που το κυριο μελημα της είναι αμα πετυχε τα γεμιστα για τον «δουλευταρα» κανακαρη της, ο οποιος φιλαει κατουρημενες ποδιές, μεχρι τους μεγαλοκαναλαρχες, τους εμπορους φαιδρης ελπιδας από το εξωτερικο και τους συγχρονους φεουδαρχες.
Αντιστοιχα λοιπον και στo Πανεπιστημιο, αυτόν τον μικροκοσμο της κοινωνιας και του κρατικης αυταρχικης λογικης, βρομαει ο ίδιος βοθρος. Η θανατιλα που ερπεται στα αμφιθεατρα εθελοτυφλει μπροστα στην επερχομενη ιδιωτικοποιηση (αλυσιδες μαθηματων, υπερογκα διδακτρα) και τα αλισβερισια εργολαβιών και πρυτανικων αρχων (λεβεντοπαιδα των security). Οι αντιπαθεστατοι δεξιοι καριεριστες κανουν πλατες στο νεοφιλελευθερο μοντελο και οι wannabe επαναστατες της αριστερας και εραστες της θυματοποιησης «παλευουν» για τις δομες εκεινες που η ιδια η εξουσια εχει θεσπισει για να μας αφοπλιζει και απολαμβανει να μας βλεπει να περιοριζομαστε.
Το δικο μας επαναστατικο μικροβιο, η εξεγερτικη μας φαντασια και το μισος μας για την εξουσια δεν μας επιτρεπουν να αποδεχομαστε τιποτα από τα παραπανω παρα να γελαμε και να τα πολεμαμε. Η πραγματικοτητα και η εμπειρια μάς εχουν δειξει ότι ο χωρος του πανεπιστημιου εχει λειτουργησει ουκ ολιγες φορες ως εστία κριτικης και συγκρουσης με την απεναντι μερια. Θα ηταν ψεμμα λοιπον αμα δε δηλωναμε νοσταλγοι των οδοφραγματων εξω από τα πανεπιστημια στο Παρισι του 68΄, των παρανομων βιβλιοθηκων εντος των σχολων στην τσαρικη Ρωσια στα τελη του 1800 και των καταληψεων πανεπιστημιακων χωρων στην ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ το 2014 καθως και εμπνευσμενοι από τις εξεγερσιακες συγκρουσεις του 08΄ και του 95΄. Ετσι λοιπον πρωταρχικος στόχος της «Μαύρης Πανώλης» είναι η διαχυση της αναρχικης ιδεας, η συσφιξη των συντροφικων μας σχεσεων μεσω συζητησεων και δρασεων, η αντιπληροφορηση και η πατοκορφη αποδομηση της σημερινης δυστοπιας του ρατσισμου, του σεξισμου, της πατριαρχιας, της ελληνιλας, του λιγδερου lifestyle του American dream και των κοινωνικοηθικων αξιων.
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΠΑΝΩΛΗΣ
στο Ισόγειο της Νομικής
μαύρη πανώλη
