Το πρωί της Τρίτης 26/1, η απεργία στην βιομηχανία SKOT AE στην Μάνδρα Αττικής έληξε, ύστερα από σχεδόν δύο εβδομάδες, αφού η εκδικητική απόλυση του εργάτη ανακλήθηκε από το αφεντικό.
Τις προηγούμενες μέρες απεργοσπάστες και εμπορεύματα έμπαιναν και έβγαιναν με τη συνοδεία των μπάτσων. Η επέμβαση των ΜΑΤ ώστε να διασφαλιστεί η παραγωγή και η κυκλοφορία των εμπορευμάτων θύμωσε ακόμα περισσότερο τις εργάτριες. Την επόμενη μέρα μόνο μετά αρκετό σπρωξίδι κατάφεραν να σπάσει ο απεργιακός κλοιός από τους μπάτσους(ΟΠΚΕ). Κάθε μέρα που περνούσε όμως ήταν όλο και πιο οργανωμένες, πράγμα που οδηγούσε τους μπάτσους σε αποχώρηση μαζί με το αφεντικό και τους απεργοσπάστες.
Είχαν βάλλει μια δεξαμενή, έναν κάδο και το βαρέλι με τη φωτιά στη μέση του δρόμου. Είχαν στοιβάξει επίσης λάστιχα γύρω από το δρόμο για να τα ρίξουν σε περίπτωση επέμβασης της αστυνομίας. Οι μπάτσοι έρχονταν κάθε πρωί με τ’ αφεντικό, πιανόμασταν αλυσίδες και φωνάζαμε συνθήματα. Οι μπάτσοι έφευγαν και ένα περιπολικό ερχόταν κάθε τόσο να δει αν υπάρχει κόσμος
Αποδεικνύεται στην πράξη πως όταν στεκόμαστε ο ένας/μία δίπλα στον/στην άλλο/άλλη, δίχως έμφυλους, φυλετικούς ή οποιουσδήποτε άλλους διαχωρισμούς, δίχως μοιρολατρία, μπορούμε να απαντήσουμε στην τρομοκρατία των αφεντικών και στον φόβο που αυτά καλλιεργούν. Οι συλλογικοί και αδιαμεσολάβητοι – από κόμματα και εργατοπατέρες- αγώνες της τάξης μας αποτελούν την μόνη ελπίδα για την ανατίμηση των ζωών μας.
Ενάντια στην βαρβαρότητα και την ξεφτίλα να προτάξουμε αυτό με το οποίο κερδήθηκαν τα πάντα. Τους αγώνες.
